(1471-1537)
Proboszcz kościoła Najświętszej Marii Panny w Gdańsku, biskup warmiński.
Syn burmistrza Gdańska, Johanna Ferbera.
Nie mogąc pojąć za żonę ukochanej – czemu na drodze stanęła rywalizacja dwóch zwaśnionych rodów, a sprawa oparła się o sąd ławniczy, sąd kościelny, aż wreszcie sąd papieski – w Rzymie wstąpił do stanu duchownego (1507), uzyskując kanonię warmińską i lubecką, potem probostwo kościoła świętych Piotra i Pawła w Gdańsku oraz w Miłobądzu pod Tczewem, po czym kanonię w Trewirze.
Studiował teologię w Sienie. Zdobył tytuł doktora obojga praw. Będąc proboszczem gdańskiego kościoła NMP, uzyskał biskupstwo warmińskie (1523). Przewodniczył z tej racji stanom pruskim, uczestnicząc w rokowaniach polsko-krzyżackich w Krakowie, zakończonych tzw. hołdem pruskim. Odbudował gospodarkę Warmii po ostatniej wojnie polsko-krzyżackiej i przyczynił się do powstrzymania na tym terenie reformacji. Przy reformach monetarnych współpracował z Mikołajem Kopernikiem, którym opiekował się podczas śmiertelnej choroby.
Został pochowany we Fromborku.
fot. M. Szczepańczyk, autor portretu A. Möller, ok.1590 r., źródło: Wikipedia.org
Tekst: materiały własne UMG
