(1942-1981)
Gitarzysta i wokalista rockowy, kompozytor.
Zaledwie kilka miesięcy studiował budowę dróg i mostów na Politechnice Gdańskiej, po czym przeniósł się do Studium Nauczycielskiego w Gdańsku-Oliwie. Poznał tam Karola Wargina, z którym podczas I Festiwalu Młodych Talentów w Szczecinie znaleźli się w czołowej trójce wykonawców (1962).
Szybko wszedł do grona wyróżniających się muzyków polskiego bigbitu. Był gitarzystą Niebiesko-Czarnych, razem występowali m.in. przez dwa tygodnie w paryskiej Olimpii. Przez pięć lat grał z Czerwonymi Gitarami, nagrali wspólnie trzy płyty długogrające. Powstały wówczas jego najbardziej znane utwory, m.in.: „Historia jednej znajomości”, „Biały krzyż”, „Kwiaty we włosach”, „Matura”. Założył zespół Trzy Korony, który nagrał jedną płytę długogrającą, promującą takie szlagiery, jak „Port” czy „10 w skali Beauforta”.
W 1972 roku wyemigrował do USA. Sporadycznie występował na scenie, nagrał jedną płytę „The Show Never Ends”, a na życie zarabiał m.in. jako menedżer w firmie sprzątającej i taksówkarz. Z koncertami wrócił do Polski w 1978 i 1979 roku.
26 lutego 1981 roku, wracając z koncertu na rzecz polskich dzieci w jednym z klubów w Chicago, uległ wypadkowi komunikacyjnemu. W wyniku odniesionych obrażeń nieco ponad miesiąc później zmarł.
Grób artysty znajduje się w Szczytnie, gdzie spędził młodość.
Jego imię nosi ulica w Sopocie-Wyścigach, nieopodal miejsca, gdzie w latach 60. XX wieku działał legendarny klub Non Stop.
Tekst: materiały własne UM