(1570-1630)
Lekarz, uczony. Dokonał pierwszej w tej części Europy publicznej sekcji zwłok.
Ukończył gdańskie Gimnazjum Akademickie. Studiował w Wittenberdze i Altdorfie, gdzie uzyskał stopień doktora medycyny. Dzięki stypendium gdańskiej Rady Miejskiej kontynuował studia w Padwie i Montpellier, gdzie otrzymał stopień doktora filozofii. Przebywał na dworze króla polskiego Zygmunta III Wazy, gdzie korzystał z doświadczeń jego nadwornego medyka.
W 1602 roku objął stanowisko fizyka (lekarza) miejskiego w Gdańsku. Zdobył uznanie dzięki oddanej pracy podczas wielkiej epidemii dżumy, która pochłonęła życie ok. 16 tys. mieszczan. Był również profesorem anatomii i medycyny w tutejszym Gimnazjum Akademickim. Uprawiał ziołolecznictwo. Podczas wizyt w Gdańsku odwiedzał go król Zygmunt III Waza.
Zajmowała go anatomia i fizjologia, opierał badania na oględzinach i sekcjach zwłok. Znajdujemy dowody na trzy sekcje. Pierwszej poddał zwłoki dziecka z patologią wątroby. Drugiej – zwłoki gdańskiego uczonego Bartholomaeusa Keckermanna, wykazując, że powodem śmierci był zawał serca. I trzecia sekcja – a pierwsza o charakterze publicznym, zrealizowana w Gimnazjum Akademickim (dziś: Muzeum Narodowe przy ul. Toruńskiej) – zwłok noworodka z zespołem wad mnogich urodzonego we wsi Pruszcz pod Gdańskiem.
Zmarł podczas epidemii. Został pochowany w kościele Mariackim.
Tekst: Materiały własne UMG
