(1919-2018)
Pisarz, rzemieślnik, działacz społeczny. Urodził się w Gdańsku. Uczęszczał do Gimnazjum Polskiego, po ukończeniu którego rozpoczął w 1935 r. pracę w Emalierni Johannesa Segora we Wrzeszczu. Należał do Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży Męskiej i Zjednoczenia Zawodowego Polaków, był też zawodnikiem Klubu Sportowego Gedania.
W przededniu wojny wyjechał do Gdyni, gdzie po zajęciu miasta przez Niemców, został 14 IX 1939 r. aresztowany i osadzony w obozie w Nowym Porcie, następnie w Stutthofie i Sachsenhausen. Zwolniony w 1942 r., ponownie znalazł zatrudnienie w emalierni J. Segora. Po roku 1945 brał udział w odbudowie wytwórni, która od tej pory działała pod szyldem Zakład Lakierniczo-Emalierski „Gedania”.
Szykanowany przez władze, w latach 70. zrezygnował z pracy zawodowej i za namową dr. Mariana Pelczara poświęcił się dokumentowaniu losów gdańskiej Polonii. Zasłynął jako autor „Wspomnień gdańskiego bówki” oraz książki „Gdańsk 1939. Wspomnienia Polaków-Gdańszczan”. W dorobku miał też powieści „Gdańszczanie” oraz „W gdańskiej twierdzy”.
W setną rocznicę urodzin Brunon Zwarra został ogłoszony patronem Centrum Pamięci o Polakach z Wolnego Miasta Gdańska, które z inicjatywy prezydent Gdańska Aleksandry Dulkiewicz zostało utworzone przy Muzeum Poczty Polskiej – oddział Muzeum Gdańska.
fot. materiały własne UM
Tekst: materiały własne UM
