(1952-2002)
Pielęgniarka, działaczka opozycji demokratycznej. W sierpniu 1980 roku członkini Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego. Działaczka Solidarności. Honorowa obywatelka Gdańska.
Córka stoczniowca, uczestnika rewolty w Grudniu ’70. Ukończyła Pomaturalne Medyczne Studium Zawodowe. W Przemysłowym Zakładzie Opieki Zdrowotnej przy Stoczni Gdańskiej pracowała jako pielęgniarka.
Działała w Wolnych Związkach Zawodowych Wybrzeża. Należała do redakcji opozycyjnego „Robotnika Wybrzeża”. 14 sierpnia 1980 roku dzięki niej informacja o rozpoczęciu strajku w Stoczni Gdańskiej dotarła do Radia Wolna Europa. Trzy miesiące później stała na czele strajku pracowników ochrony zdrowia w Sali Herbowej Urzędu Wojewódzkiego w Gdańsku. W stanie wojennym internowana. Po odzyskaniu wolności m.in. organizowała schronienie dla ukrywających się opozycjonistów. W maju i sierpniu 1988 roku znów dołączyła do strajku w Stoczni Gdańskiej.
Przewodnicząca Krajowej Sekcji Służby Zdrowia „Solidarność”. Odmówiła udziału w rokowaniach przy Okrągłym Stole, uznając skład delegacji solidarnościowej za niereprezentatywny. Senator z listy Solidarności (1991–1998). Radna miasta Gdańska z listy Unii Wolności (1998–2001).
Pomysłodawczyni akcji pomocy dla ofiar powodzi tysiąclecia (1997).
Spoczęła na cmentarzu Srebrzysko.
Jej imię nosi jedna z gdańskich ulic.
fot. Maciej Kosycarz/ KFP
Tekst: materiały własne UM