(1904-1940)
Harcmistrz, działacz polonijny, pedagog.
Alf to skrócona forma imienia Alfons. Z powodu trudnych warunków materialnych nie ukończył studiów na politechnice w Gdańsku (Technische Hochschule Danzig). Początkowo pracował jako tłumacz w Izbie Handlowej w Gdańsku, później w roli nauczyciela stenografii i kaligrafii w Polskich Szkołach Handlowych. Autor podręcznika w języku polskim do nauki stenografii w językach niemieckim i angielskim.
W 1930 roku założył drużynę harcerską im. Zawiszy Czarnego. Uzyskał stopień podharcmistrza, po czym został komendantem Gdańskiej Chorągwi Związku Harcerstwa Polskiego (1935). Autor koncepcji wychowania młodzieży polskiej w Gdańsku w kulturze wartości harcerskich. Organizator imprez patriotycznych. Uczestnik międzynarodowych zlotów harcerskich. Inicjator harcerskiego pisma „Zewie”.
Wybuch II wojny światowej zastał go w Gdyni, gdzie utworzył Ochotniczy Oddział Wojskowy Harcerzy Gdańskich. Po aresztowaniu osadzony w Victoriaschule, szkole przekształconej na przejściowy obóz dla jeńców cywilnych. Rozstrzelany w Grenzdorfie (Graniczna Wieś), w podobozie obozu Stutthof.
Ekshumowany i w 1948 roku pochowany na cmentarzu Ofiar Terroru Hitlerowskiego na gdańskiej Zaspie.
Patron ulicy w Gdańsku-Oliwie, przy której mieszkał, oraz Szkoły Podstawowej nr 65, gdzie znajduje się również jego pomnik. Jego imię nosi Hufiec Gdańsk-Śródmieście.
Fot. Zbiory PAN Biblioteki Gdańskiej
Tekst: materiały własne UM
