Serdecznie zapraszamy na wykład profesor Ewy Kuryłowicz:
Reprezentacja architektoniczna i jej istota w drugiej dekadzie XXI wieku.
Czy w dobie kryzysu klimatycznego i wojen musimy porzucić społeczną rolę architektów-poetów, czy wręcz przeciwnie?
czwartek 3 listopada 2022 r. | g. 9.00
Politechnika Gdańska | Aula w Gmachu Głównym
„Reprezentacja nie oznacza, że coś jedynie zastępuje coś innego, tak jakby to było zastępstwo lub substytut, który cieszy się mniej autentycznym, bardziej pośrednim rodzajem egzystencji. W przeciwieństwie do tego, co jest odwzorowywane, [reprezentacja tego] jest sama w sobie obecna na jedyny możliwy dla siebie sposób”. Hans Georg Gadamer
Zagadnienie reprezentacji w architekturze dotyka istoty twórczości architektonicznej, w której w kolejnych okresach czasu zmieniają się narzędzia i uwarunkowania, nie zmienia się natomiast istota powstawania koncepcji, w której reprezentacja pełni rolę kluczową. Historia badania zagadnienia obrazuje rozwój myślenia, w tym technologii, który rozpoczyna się od wynalezienia perspektywy architektonicznej dochodząc do rzeczywistości wirtualnej. Panują tu dwa, w zasadzie skrajne podejścia. By je pogodzić warto spostrzec, że każdy projekt rozpoczyna się przecież programem funkcjonalnym, który jest ukształtowany w przestrzeni doświadczenia i wiedzy. Wynik formowania koncepcji obiektu może być zaś postrzegany jako pojedyncza aktualizacja nieograniczonej liczby możliwości, niezależnie od trybu projektowego jaki przyjmujemy. Sposoby, na jakie reprezentacja jest obecnie rozumiana bardzo się zmieniają – od lat 70-tych XX wieku do teraz. By zrozumieć tę ideę pomocna będzie analogia między muzyką a architekturą, jak i konstatacja, że reprezentacja ma podwójną naturę – symboliczną i instrumentalną.
Rozwijające się dynamicznie produkcja i technologia nie są celami architektury, lecz jej narzędziami dla lepszej i bardziej elastycznej współpracy ze środowiskiem, co jest szczególnie istotne w obecnej dobie kryzysu klimatycznego. Nowo wynalezione procesy projektowe, które stanowią nowe narzędzia mogą ciągle integrować materiał, formę i energie, prowadząc do stworzenia nowych, unikalnych form architektonicznych. Niemniej współczesna architektura musi na poważnie rozważyć potencjał narracji jako struktury dla życia ludzkiego, by było ono ciągle, jak powiedział William Blake, poetycką wizją realizowaną w czasoprzestrzeni. Born in stars we live on earth like poets…
Wykład jest współorganizowany przez Architekta Miasta Gdańska i Politechnikę Gdańską.
Prof. dr hab. inż. architekt Ewa Kuryłowicz
Generalna Projektant, wiceprezes w Autorskiej Pracowni Architektury APA Kuryłowicz & Associates. Przewodnicząca Rady Fundacji Stefana Kuryłowicza, Członkini Kapituły Nagrody Naukowej POLITYKI, członkini Komitetu Architektury i Urbanistyki PAN, członkini Krajowej Rady Dostępności przy MIiR.
Absolwentka Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej, studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej i Faculty of Architecture, Iowa State University, Ames, Iowa, USA. W trakcie 45-letniej pracy na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej promotorka ponad 150 dyplomów i 7 doktoratów.
W latach 2000–2008 Dyrektorka Programu Roboczego „Miejsca duchowe” Międzynarodowej Unii Architektów UIA z siedzibą w Paryżu. Sędzia SARP i przewodnicząca składów sędziowskich w licznych konkursach krajowych i międzynarodowych.
Autorka licznych publikacji książkowych oraz artykułów w wydawnictwach krajowych i miedzynarodowych. Uczestniczka i key note speaker licznych konferencji krajowych i międzynarodowych.
Współautorka wielu zrealizowanych bądź realizowanych obecnie obiektów, m.in.: Budynek Wydziału Neofilologii UW (Warszawa 2022), Stacja badawcza PAN na Wyspie Króla Jerzego (Antarktyda 2023), wielu obiektów użyteczności publicznej, budynków biurowych, osiedli mieszkaniowych, domów jednorodzinnych.
Laureatka wielu konkursów architektonicznych (z zespołami APA Kuryłowicz & Associates, www.apaka.com.pl) oraz wielu nagród w tych konkursach.
Laureatka Honorowej Nagrody SARP 2021, Nagrody Specjalnej za całokształt działalności w obszarze architektury portalu PTPW (2018), Złotej Odznaki SARP (2017), medalu Bene Merentibus SARP (2014), Polskiego HERKULESA (2012), srebrnego Krzyża zasługi Prezydenta RP (2008), Medalu „Przyjaciel centrum Zdrowia Dziecka (2007), Medalu Przyjaciela Integracji ( 2002).
