Marian Pelczar był przed wojną wykładowcą w Polskiej Szkole Handlowej i Wyższej Szkole Handlowej Macierzy Szkolnej w Gdańsku. Jego przygoda z największą gdańską książnicą rozpoczęła się w 1945 roku. W pewnym sensie organizował na nowo Bibliotekę Miejską po wojennej zawierusze. Przez dziesięciolecia (do 1973 roku) był jej dyrektorem, najpierw jako Biblioteki Miejskiej, a po 1955 roku Biblioteki Gdańskiej Polskiej Akademii Nauk.
W publikacji zebrane zostały różnorodne wypowiedzi (od fragmentów wspomnień po formalne sprawozdania roczne z działalności gdańskiej książnicy), które – przybliżając wiele faktów historycznych – ukazują także, jaką wizję biblioteki starał się realizować Marian Pelczar. W jego rozumieniu, i tym kierował się w swoich działaniach, biblioteka „jest miejscem wspólnie podejmowanego wysiłku dla szeroko pojmowanego dobra własnego i innych”.
***
Marian Pelczar „O Bibliotece”, Wydawnictwo „Marpress”, Gdańsk 1997.
Spis treści: Wstęp; Biblioteka Miejska w Gdańsku i jej dzieje; Przygody markiza d’Oria i co z tego wynikło; Biblioteka Miejska; Biblioteka Miejska w Gdańsku; Biblioteka Miejska w Gdańsku; Zaproszenie z roku 1675 (Czujny żuraw, Księga ofiarodawców, Postępowi mieszczanie); Fragment wspomnień; Dzieje Biblioteki Zappio-Johannitana; Najstarszy znany regulamin Biblioteki Miejskiej w Gdańsku (Prawa Biblioteki Rady Miejskiej Gdańska); Biblioteka PAN w Gdańsku; Biblioteka Gdańska 1945-1955; Biblioteka Gdańska Polskiej Akademii Nauk w latach 1958-1967; Nauka i kultura w Gdańsku (wybrane fragmenty); Sprawozdanie z działalności Biblioteki Gdańskiej Polskiej Akademii Nauk za lata 1971 i 1972.
