„Tym tomem – pisze w przedmowie Dieter Stolz – złożonym z rozmów, esejów i listów, chcielibyśmy zaprosić Państwa w krótką podróż w czasie, przez ostatnie sześć dekad. Ta momentami absurdalnie wyglądająca historia jest opowiadana z perspektywy laureata Nagrody Nobla i zaangażowanego politycznie obywatela Güntera Grassa, który 16 października 1927 roku przyszedł na świat w Danzigu-Langfuhrze i był (choćby z racji miejsca urodzenia) jednym z niewielu zachodnich intelektualistów zawsze intensywnie obserwujących rozwój sytuacji również w krajach wschodnioeuropejskich. A zatem podążamy za nim, a ściślej – za jego spojrzeniem pełnym głębokiej więzi z ukochanym miastem rodzinnym i świadczącym o trwającym przez całe życie zainteresowaniu Polską. Jeszcze ściślej, podążamy za bardzo specyficznym punktem widzenia pisarza, otwierającym przed nami niezwykle ciekawe wymiary – historyczne, estetyczne, ogólnospołeczne i globalne”.
„Antologia ta – pisze jeszcze Stolz – obejmuje zarówno osobiste doświadczenia pogodnego sceptyka i wszechstronnie uzdolnionego artysty, jak i przekrój transgranicznych tematów o nieustającej aktualności. (…) W tekstach jest mowa o Niemczech i Polsce, o pogromach, o warszawskim getcie i Holokauście. Dotykają [one] winy i narastającego wstydu, przeszłości, która nie minęła, i przyszłości, którą w najlepszym razie można wspólnie kształtować; dotykają utraty ojczyzny, którą to utratę trzeba zaakceptować”.
***
„»Przypominam sobie…« Günter Grass o Danzigu, Gdańsku i Polsce. Rozmowy, eseje i listy (1962-2006)”, seria Grass Plus, wybór i przedmowa prof. Dieter Stolz, tłumaczenie Sława Lisiecka, Gdańska Galeria Miejska, Gdańsk 2019.
Spis treści: Przedmowa (Dieter Stolz); „Nie widzę powodu, by zmieniać scenerię, jaką jest Danzig”, Rozmowa z Horstem Bienkiem (1962); „Spojrzenie wstecz na »Blaszany bębenek« – albo Autor jako wątpliwy świadek”. Esej we własnej sprawie (1973); „Jak my to powiemy dzieciom?” Przyczynek do katalogu wystawy skarbu Wielkiej Synagogi w Danzigu, zorganizowanej w Nowym Jorku (1979); „Własne nieczyste sumienie”. „Wolny” Zachód i stan wojenny w Polsce (1982); „Na przykład Chodowiecki”. Mowa wygłoszona podczas ewangelickiego Dnia Kościoła w Dortmundzie z okazji podpisania niemiecko-polskiego traktatu o dobrym sąsiedztwie (1991); „O przeskakiwaniu granic”. Mowa wygłoszona z okazji przyznania tytułu doktora honoris causa Uniwersytetu Gdańskiego (1993); „Willy Brandt w warszawskim getcie”. List do Hartmuta von Hentiga (1995); „Przypominam sobie...” Mowa wygłoszona z okazji litewsko-niemiecko-polskich rozmów o przyszłości pamięci (2000); „Mój stosunek do polskiego Gdańska rozwijał się z biegiem lat”. Rozmowa Güntera Grassa i Pawła Huellego moderowana przez Tibora M. Ridegha (2004); List otwarty do prezydenta miasta Pawła Adamowicza (2006); Wykaz źródeł.
