Książka Michała Szlagi jest zarazem dokumentalnym zapisem jak i manifestem niezgody wobec tego, co wydarzyło się z terenami postoczniowymi, na których powstaje tzw. Młode Miasto. Autor przez kilkanaście lat, jako mieszkaniec Kolonii Artystów, zżył się z tym miejscem i z pieczołowitością rejestrował na fotografiach zniszczenia, wyburzenia, zmiany krajobrazu i idącą za tym zmianę charakteru tego miejsca.
Ta książka-album podzielona jest na cztery części. W pierwszej znajdujemy fotograficzny przegląd tego, co autora „najbardziej zajmowało: ludzie, przemysł, technologia, industrialny pejzaż, stoczniowe święta, symbolika narodowa i solidarnościowa”. Część druga „zawiera dokumentację wyburzeń, głównie z lat 2007-2013”, a więc „to, czego nie ma”, a trzecia pokazuje „fragment tego, co jeszcze nie zostało zniszczone”, więc „to, co jest”. W części końcowej prócz zdjęć znalazły się teksty Jacka Dominiczaka, Waldemara Affelta i Adama Mazura.
Zdaniem Adama Mazura, „Szlaga broni tego niezwykłego miejsca [stoczni], broni budynków. W zachodzących zmianach – które niepoprawni optymiści mogą jeszcze próbować określać mianem »postępu« – jest po stronie przegranych. Jeśli portrety robotników i robotnic mogą pobrzmiewać socrealistyczną nieco nutą, to zdjęcia niszczonej architektury stanowią rewers projektu fotografa. Stoczniowe budynki, ich nieodwracalna ruina stają się metaforą masowego ruchu robotniczego, metaforą zmian w przemyśle”.
***
„Stocznia Szlaga”, zdjęcia Michał Szlaga, redakcja Jacek Dominiczak i Michał Szlaga, wydanie drugie poprawione, Fundacja Instytut Fotografii Fort, Warszawa 2021.
Spis treści: Przemyśleć miasto; W roku 1999 trafiłem na niedostępny…; Stocznia; To, czego nie ma; To, co jest; Miasto; Stara stocznia jest jak biblioteka (Jacek Dominiczak); Jeżeli tu nie ostanie się nic… (Waldemar J. Affelt); Requiem dla stoczni. Fotografie Michała Szlagi (Adam Mazur).
