Obecnie dwie jednostki pomocnicze Gdańska (Zaspa-Młyniec i Zaspa-Rozstaje), początkowo stacja rybacka na 40 łodzi, także do połowu śledzi nad jeziorem Zaspa, od którego wzięła nazwę, nadana opactwu oliwskiemu przez księcia Świętopełka. W miarę kurczenia się jeziora przekształciła się w osadę wiejską, leżącą w rejonie obecnych ulic Gdańskiej i Uczniowskiej. W 1576 roku wraz z innymi dobrami cystersów oliwskich splądrowana i spalona przez gdańskich protestantów w odwecie za banicję nałożoną na Gdańsk przez króla polskiego Stefana Batorego; w sierpniu 1577 pole bitwy sił gdańskich z oblegającymi miasto wojskami królewskimi. W XVII wieku teren obecnej Zaspy porastał gęsty sosnowy las, schodzący ze wzgórz morenowych; na łąkach między lasem a mierzeją powstawały gospodarstwa rolne, których zabudowania, nazywane dworami (Czerwony Dwór, Czarny Dwór, Biały Dwór, Królewski Dwór, Rozstaje) powstawały wzdłuż drogi omijającej las od wschodu; do wsi należały też dwory lokowane od XVIII wieku bliżej Wisły (Lwia Dolina, obecnie Letnica).
W 1807–1813 wchodziła w skład I Wolnego Miasta Gdańska. Wiosną 1829 roku, w wyniku powodzi Wisła przelała się przez jezioro Zaspa, żłobiąc nowe, efemeryczne ujście do morza pomiędzy Nowym Portem a Brzeźnem. W tym samym roku armia pruska zakupiła część pól ówczesnej wsi Strzyża, graniczących z gruntami Zaspy po wschodniej stronie Szosy Oliwskiej (obecna al. Grunwaldzka), na których urządzono poligon wojskowy (Wielki Plac Ćwiczeń). W roku 1865 wycięto las sosnowy w pasie toru kolejowego w związku z budową linii kolejowej Gdańsk–Koszalin, uruchomionej w 1870 r. W 1913 część poligonu przeznaczono na lotnisko. W okresie 1911–1912 uruchomiono ujęcie wody pitnej wzdłuż drogi do dworów Zaspy, ze stacją pomp w pobliżu dworu Rozstaje, intensywny pobór wody spowodował szybkie osuszenie podmokłych łąk, pociętych gęstą siecią typowo żuławskich kanalików. W 1913 doprowadzono prąd elektryczny.
1 IV 1914 Zaspę wyłączono z należącej do powiatu Wyżyny Gdańskiej (Danziger Höhe) gminy Oliwa i włączono do miasta Gdańska (niewielkie fragmenty gruntów Zaspy weszły w jego skład już w 1891 i 1903). Po utworzeniu II WMG lotnisko przekazano na potrzeby cywilne. W związku z planowanym zamknięciem lotniska (30 III 1974) już 1 X 1973 Powszechna Spółdzielnia Mieszkaniowa „Przymorze” wystąpiła z propozycją budowy w tym miejscu osiedla dla 50 tysięcy mieszkańców pod roboczą nazwą Lotnisko. Do realizacji przyjęto projekt, który zwyciężył w ogólnopolskim konkursie ogłoszonym przez Stowarzyszenie Architektów Polskich.
Od 1992 podzielona jest na 2 jednostki pomocnicze Gdańska: Zaspa-Młyniec i Zaspa-Rozstaje, ich granicą jest al. Rzeczypospolitej, stanowiąca wraz z prostopadłą doń al. Jana Pawła II główną oś komunikacyjną.
