Powieść, napisana przez Przybyszewską w roku 1929, nigdy nie została ukończona, a teraz ukazuje się drukiem po raz pierwszy. Cyztamy u tym, jak czterdziestoletnia Lio Lynne walczy z depresją. W imię intelektualnej doskonałości wypiera swoją seksualność i zastanawia się nad naturą platonicznej znajomości z zafascynowanym ceremoniami voodoo Austenem. Wychowany w przemocowej rodzinie Herbert pragnie zdobyć uczucie wyemancypowanej malarki Laury. Zainteresowanie Laury budzi z kolei Harris – zakochany bez wzajemności w Austenie – synu robotnika, na którego relacji z przyjacielem zaważyły wydarzenia z frontu wojny światowej…
Nastrój „Pasiphaë” tworzą monologi wewnętrzne bohaterów uwięzionych w dusznym klimacie Florydy, zatopionych w zmysłowości jazzu i świecie własnych obsesji.
***
Stanisława Przybyszewska „Pasiphaë”, słowo/obraz terytoria, Gdańsk 2024.
Spis rzeczy: Rozdział I.; Rozdział II.; Rozdział III.; Rozdział IV.; Zamiast zakończenia: Z listu Stanisławy Przybyszewskiej do Wacława Dziabaszewskiego ([Gdańsk], 5 IX [19]28); Nota edytorska; Przypisy.
