Pierwotnie była to osada młyńska nad potokiem Strzyża, w okolicach obecnej ul. Słowackiego, która powstała przed rokiem 1570 (pierwsza wzmianka) na gruntach należących od 1283 r. do opactwa cystersów w Oliwie. Była ona oddawana w długoletnie dzierżawy. Od końca XVI wieku znajdowała się w posiadaniu gdańskiej rodziny Schröerów, dlatego oprócz młyna znajdował się tu także ich dwór. W efekcie zmian właścicieli w Brętowie funkcjonowały, już w połowie XVIII wieku, dwie kuźnice miedzi i karczma. W 1824 r. Brętowo, Nowiec i Srebrzysko nabyła Rozetta Schmidt, tworząc tym samym jeden majątek. Centrum wsi znajdowało się po zachodniej stronie obecnego skrzyżowania ul. Słowackiego z ul. Potokową (okolice obecnej ul. Słowackiego nr. 102–106). W 1885 r. była to wieś gminna, zamieszkiwana przez 216 osób, gdzie funkcjonowała także dwuklasowa szkoła. Po wybudowaniu, w ostatnim kwartale XIX wieku, szosy z Wrzeszcza przez Brętowo do Rębiechowa nastąpił rozwój zabudowy wzdłuż tej drogi w kierunku zachodnim (obecnie ul. Słowackiego nr. 105–114). W 1904 r. założono cmentarz parafii kościoła Najświętszego Serca Jezusowego we Wrzeszczu, z którego rozbudowywanej kaplicy w 1929 utworzono parafialny kościół Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. 19 listopada 1906 r. włączono w granice administracyjne Gdańska sześć parcel o powierzchni 7,74 ha. W 1910 r. znajdowało się tam 76 budynków mieszkalnych i 224 gospodarczych, które zamieszkiwało 1179 osób. Na tym terenie nadal funkcjonowały kuźnie, m.in. inż. Hermanna Achtenberga (1881–1928), cegielnia Maxa Hartmanna (1862–1919) i jego spadkobierców, oraz młyn zbożowy. W roku 1913 przez Brętowo przeprowadzono linię kolejową z Wrzeszcza do Kokoszek. W połowie lat 30. XX wieku wieś (z Jaśkowym Młynem, Kamiennym Młynem, Niedźwiednikiem) zajmowała 372 ha, a zamieszkiwało ją 1845 osób. Dzielnica znajduje się w granicach administracyjnych Gdańska od 15 sierpnia 1933 r. Na przełomie lat 30. i 40. XX wieku Brętowo rozrastało się nadal w kierunku zachodnim. W roku 1949 oficjalnie zatwierdzono polską nazwę Brętowo (1570 Bringenthute, 1784 Brentau). Utraciło ono po roku 1945 charakter przemysłowy na rzecz rozwijającego się budownictwa jednorodzinnego, do czasu wybudowania osiedla z wielkiej płyty na Niedźwiedniku. Obecnie w skład dzielnicy (jednostki pomocniczej Gdańska) wchodzą: Matemblewo, Niedźwiednik i Nowiec.