Dzielnica utworzona została przez administrację miejską w roku 1992. Historycznie jej obszar należał do wsi Zigankenberg (Suchanino), a w 1902 r. Został włączony w granice administracyjne Gdańska. Nazwa "Aniołki" pochodzi od średniowiecznego zespołu szpitalnego pw. Św. Michała Archanioła, zwanego później Wszystkich Aniołów Bożych. Świątynia znajdowała się w połowie Alei Lipowej, gdzie obecnie znajduje się czołg.
|
http://gdansk-aniolki.pl/historia/
|
Aller Gottes Engeln
Przez Aniołki przebiega al. Zwycięstwa, która niegdyś była średniowieczną prowadzącą do Oliwy. W 1768/1770 r. dzięki inicjatywie burmistrza Daniela Gralatha została ona przekształcona w aleje. Początkowo miała ona 30 metrów szerokości i rosło na niej 1416 lip sprowadzonych z Holandii. W XIX w. zyskała nazwę Halbe Allee.
Dzielnice zamieszkiwali znani Gdańszczanie. Przy ul. Chodowieckiego 4 mieszkał wybitny gdański architekt Adolf Bielefeld. Jest on autorem m.in. Budynku Kasy Chorych we Wrzeszczu i byłej fabryki tytoniowej przy ul. Łąkowej. Przy ul. Orzeszkowej 2 (dawniej ul. Marcina Opitza) mieszkał sekretarz króla Władysława IV. W 1922 roku została wybudowana willa Leona Astrachana, właściciela składów drewna w Europie. Część budynku wynajmowała Ekspozytura Inspektoratu Ceł.
Ważnym budynkiem w dzielnicy jest powstały w 1908 roku szpital miejski, znany od 1950 roku jako Akademia Medyczna. Obiekt ten powstał w miejscu starej cegielni, która w czasach średniowiecznych zaopatrywała Gdańsk w glinę. Aniołki były dzielnicą zamieszkaną przede wszystkich przez osoby związane ze służbą zdrowia.
W dzielnicy Aniołki znajduje się najstarsza, czynna do dziś gdańska metropolia – Cmentarz Garnizonowy. Powstał on jako cmentarz wojskowy po wojnach napoleońskich w 1814 roku. Po 1866 roku zostali tam pochowani jeńcy austriaccy a w latach 1870-1871 żołnierze pruscy. W latach 1946-1951 na terenie dzielnicy Aniołki utworzono Cmentarz Żołnierzy Radzieckich.
W tej dzielnicy znajduje się także jeden z najstarszych kompleksów parkowych – park Steffensa. Został on ufundowany przez Franza Wilhelma Steffensa, znanego malarza i zajmuje teren dawnego Lazaretu zwanego „Domem Ospy”.
Obecnie dzielnica od wschodu graniczy z Młyniskami (al. Hallera nr. 1–15, Park im. Steffensów, ul. Kolejowa), od południowego-wschodu ze Śródmieściem (ul. Dąbrowskiego), od południowego-zachodu z Siedlcami i Suchaninem (ul. Dziekuć-Maleja, Kozietulskiego, Powstańców Warszawskich nr. 12–46), od północy z Wrzeszczem Górnym (ul. Smoluchowskiego i ul. Traugutta nr. 1–29 i 2–14).
Znajdują się tu przystanki Szybkiej Kolei Miejskiej: Gdańsk-Stocznia i Gdańsk-Politechnika, a także m.in. stadion Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji (dawniej tzw. stadion Lechii). Od roku 2009 oddawane są do użytku kolejne etapy osiedla mieszkaniowego Wzgórze Focha (przy ul. Focha). Na przestrzeni setek lat okoliczne wzgórza nosiły różne nazwy, np. w XVII wieku między ul. Giełguda a Kolonią Jordana istniało wzgórze "Admiral" (Wunderberg), a między ul. Kozietulskiego a Świdnicką – Viceadmiral. Tak nazywano też wznoszone tu fortyfikacje.