28 października 2013 roku w wieku 86 lat zmarł Tadeusz Mazowiecki - współtwórca porozumień Okrągłego Stołu, pierwszy premier III Rzeczypospolitej, Honorowy Obywatel Miasta Gdańska.
W 1980 roku Mazowiecki stał się inicjatorem apelu 64 intelektualistów wspierającego robotników strajkujących w Stoczni Gdańskiej. Po przybyciu do stoczni został przewodniczącym komisji ekspertów Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego i wspierał negocjacje MKS z władzami PRL. Po zakończeniu strajku pełnił funkcję doradcy Lecha Wałęsy i „Solidarności”.
Wiosną 1989 roku uczestniczył w obradach "okrągłego stołu", a w sierpniu 1989 roku został pierwszym niekomunistycznym premierem Polski od zakończenia II Wojny Światowej. Rząd Mazowieckiego rozpoczął gruntowną reformę państwa - począwszy od ustroju politycznego, poprzez wprowadzenie swobód obywatelskich, aż po zmianę godła i nazwy państwa.
21 czerwca 2010 Rada Miasta nadała mu tytuł Honorowego Obywatela Miasta Gdańska. Podczas uroczystości Tadeusz Mazowiecki tak wspominał swoje „zaślubiny z Gdańskiem”:
„Pamiętam, jak czekałem z Bronisławem Geremkiem na zakończenie obrad Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego, by spotkać się po raz pierwszy z przewodniczącym Lechem Wałęsą. Nie zapomnę pierwszych minut naszej znajomości, gdy wręczyliśmy Wałęsie apel 64 intelektualistów popierających strajkowe postulaty stoczniowców, a on zapytał nas: "A konkretnie to jak możecie nam pomóc?". I tak powstał pomysł powołania komisji ekspertów”.
Na znak żałoby po śmierci Tadeusza Mazowieckiego do połowy masztu opuszczone zostały flagi na budynku Rady Miasta Gdańska(ul. Wały Jagiellońskie 1). W Nowym Ratuszu wyłożona została również księga kondolencyjna dla mieszkańców. W imieniu władz miasta pierwszych wpisów w księdze dokonali Bogdan Oleszek, przewodniczący Rady Miasta i Paweł Adamowicz, prezydent Gdańska.
„Panie Tadeuszu – my, gdańszczanie – dziękujemy, że był Pan z nami” – napisali.
Wpisując się do księgi prezydent Adamowicz wspominał też o związkach Tadeusza Mazowieckiego z Gdańskiem. O jego roli w czasie strajku sierpniowego w 1980 roku i majowego w 1988. Wyraził żal, że wraz ze śmiercią Tadeusza Mazowieckiego odchodzi w Polsce pokolenie polityków, dla których wartością największą była służba krajowi. Polityków, dla których ważniejsze było mówienie prawdy, niż doraźny interes ich partii.
Michał Piotrowski
Biuro Prasowe
