Wspaniały hełm kościoła, charakterystyczny element panoramy Starego Miasta, to dzieło Jakoba van den Blocke'a, członka flamandzkiej rodziny gdańskich artystów. Pierwszym gdańskim karylionem był ten, który w 1738 r. zawieszono na wieży Kościoła św. Katarzyny - najstarszej parafialnej świątyni Gdańska. Dzwony dla tego karylionu powstały w Hoorn w północnej Holandii, a wykonał je ludwisarz Nicolaus Derek. Część dzwonów odesłano jednak wkrótce do ich wykonawcy, bowiem uznano, że ich ton nie jest dostatecznie czysty. Chcąc nie chcąc mistrz musiał je odlać na nowo.
W północnej nawie kościoła oglądać możemy epitafium jednego z najbardziej znanych gdańskich mieszczan, Johanna Hewelke, lepiej znanego jako Jan Heweliusz. Epitafium to ufundował pochodzący ze Szkocji mąż prawnuczki wielkiego astronoma, Daniel Davisson. Rodzice drugiej żony Heweliusza, Elisabeth Koopman byli przybyszami z Amsterdamu.
W przylegającej do kruchty Kaplicy Sukienników znajduje się otoczony kultem obraz Madonny Bołszowieckiej. Obraz ten, przybył do Gdańska w 1968 r. z Krakowa. W Krakowie znalazł się po likwidacji klasztoru w Bołszowcach - miasteczka w pobliżu Halicza, które pozostało po II wojnie światowej za wschodnią granicą Polski. Tamtejsi karmelici zostali wysiedleni wraz z polską ludnością.
Znajdujący się tuż obok kościoła budynek o potrójny szczycie, nazywany Domem Kaznodziejów, jeden z nielicznych autentycznych budynków Starego Miasta, to dzieło Antona van Obberghena, przybysza z Flandrii, który sporych jak na warunki Starego Miasta budynek ukrył w ulubiony przez siebie sposób za trzema wąskimi fasadami.