W XVII w. osada Orunia wielkimi walorami przyrodniczymi zwróciła uwagę bogatego mieszczaństwa gdańskiego. Okolice stopniowo upiększano letnimi rezydencjami, pałacykami, ogrodami i założeniami parkowymi.
Na szczególną uwagę zasługiwał ogród Andrzeja Schopenhauera, umiejscowiony w pobliżu dzisiejszego Miejskiego Domu Kultury, którym w 1777 r. zachwycał się słynny podróżnik i uczony Johann Bernoulli. Dziś z największym tylko trudem można przywołać wyobrażenie uroczych, obecnie zupełnie inaczej prezentujących się okolic. Ogromnych spustoszeń dokonały wojny: oblężenie Gdańska przez wojska rosyjskie z 1734 r. oraz dwie kampanie napoleońskie - 1807 r. i 1813 r. Dzieła zniszczenia dopełniła gwałtowna urbanizacja, która w drugiej połowie XIX w. całkowicie i bezlitośnie przeobraziła wygląd znacznej części Oruni.
Obecnie jedynym śladem świetności opisywanej tu dzielnicy jest Park Oruński, którego tradycja sięga aż końca XVI stulecia. Ogród osiągnął rzadko spotykane piękno i rozkwit dzięki trwającym wiele dziesiątek lat zabiegom przedstawicieli najbogatszych rodów gdańskich: Bartłomieja Schachmana, Jana Czirenberga, Albrechta Groddecka oraz Johana Reygera.
Pod koniec XVIII stulecia park stanowił wspaniały zbiór rzadko spotykanych roślin. Sława tego ogrodu botanicznego wykraczała daleko poza granice miasta, a nawet kraju.
Dramatyczne wydarzenia okresu wojen napoleońskich przyniosły zieleńcowi oruńskiemu wielkie zniszczenie i dewastację. Resztki wspaniałego kiedyś parku zlicytowano, a odważnym nabywcą okazał się Fryderyk Hoene - bogaty kupiec i armator. Z inicjatywy nowego właściciela odrestaurowano zabytkowy dworek, który bez większych zmian przetrwał do dnia dzisiejszego. Stopniowo również odnawiano park, przywracając malowniczym alejkom część dawnej świetności.
W 1918 r. córka Hoenego - Emilia, zapisała park miastu, które doskonale wykorzystało ten cenny nabytek, urządzając w nim bardzo popularny wśród przedwojennych gdańszczan teren rozrywki i rekreacji.
Obecnie Park Oruński urzeka malowniczą aleją czterdziestu lip, stawami położonymi na różnych poziomach, wodospadem oraz wspomnianym już pałacykiem. Ogród świetnie sprzyja zbawiennym, przywracającym siły spacerom.
Autor: Wojciech Romejko
W dniu 25 listopada 2010 roku uroczyście odsłonięto Pomnik Tatara RP. Inicjatorem powstania pomnika było Narodowe Centrum Kultury Tatarów RP w Gdańsku im. Leona Mirzy Kryczyńskiego.