Victoriaschule - miejsce kaźni w czasie II wojny światowej

Gabriela Danielewicz – Tatuś jeszcze zdążył się ogolić, żołnierz wyraził na to zgodę – mówi pani Gabriela. – Kawy już nie pozwolił wypić, pogonił na zewnątrz – dodaje. Pan Stanisław Danielewicz nie był rdzennym gdańszczaninem, pochodził z Wielkopolski. Był pracownikiem Komisariatu Generalnego Rzeczpospolitej Polskiej. Około 6 rano, hitlerowcy zabrali go z domu i zawlekli pod Victoriaschule. Przed budynkiem rozpoczęły się tortury, wyszydzanie i bicie. Aresztowanym zabierano wszelkie posiadane przedmioty i niszczono dowody osobiste. – Tacie zabrali wieczne pióro i zegarek – dodaje pani Gabriela. Po 7 dniach, Stanisław Danielewicz został internowany na Litwę, gdzie go wypuścili. Mama Pani Gabrieli wyjechała z kolei do Nowego Sącza, zanim jeszcze wybuchła wojna. – Komisarz Generalny radził, aby wyekspediować rodziny – mówi Danielewicz. – To była bardzo szybka decyzja, Mama zabrała ze sobą jedną walizkę – dodaje. – Dzięki tej decyzji, zachowaliśmy życie – podsumowuje. Stanisław Danielewicz postanowił odnaleźć rodzinę. Jego niebezpieczna podróż trwała ponad 2 miesiące. Ostatecznie dostał się do Nowego Sącza. – Niemcy namawiali go, aby podpisał Volkslistę, ale Tata cały czas powtarzał, że jest Polakiem – mówi. – Do Gdańska powrócił z pierwszą grupą operacyjną – kontynuuje. – Dom był zniszczony, rzeczy wyrzucone, książki spalone – podsumowuje. Gdy wybuchła wojna, pani Gabriela miała zaledwie 4 miesiące. Dorastanie w kontekście wojennych wydarzeń, wpłynęło na jej zainteresowanie dziejami Polonii gdańskiej. Napisała ponad 20 książek, próbując ocalić od zapomnienia to, o czym nowe pokolenie już nie pamięta.