PORTAL MIASTA GDAŃSKA
Informacje o dzielnicy Stogi
Aniołki Osowa Matarnia Kokoszki Oliwa Żabianka... PrzymorzeMałe Ujeścisko-Łostowice Orunia Górna-Gdańsk Południe VII Dwór PrzymorzeWielkie Brętowo Jasień Orunia- Św. Wojciech-Lipce Olszynka Śródmieście Rudniki Stogi Wyspa Sobieszewska Krakowiec-Górki Zachodnie WrzeszczGórny PieckiMigowo Chełm Siedlce Młyniska Przeróbka Suchanino Letnica NowyPort Brzeźno WrzeszczDolny ZaspaRozstaje ZaspaMłyniec
Stogi
Powierzchnia: 10,91 km2
Liczba ludności: 9375 osób
Gęstość zaludnienia: 859 os/km2
Radni miejscy w dzielnicy
Brzeźno, Nowy Port, Letnica, Przeróbka, Stogi, Krakowiec-Górki Zachodnie, Wyspa Sobieszewska, Rudniki, Olszynka, Orunia-Św. Wojciech-Lipce, Młyniska
Dzielnicowe telefony alarmowe

Gdańskie Centrum Kontaktu
przyjmuje zgłoszenia przez całą dobę
pod nr tel.: 58 52 44 500
email: kontakt@gdansk.gda.pl

Gdańskie Centrum Kontaktu (Dyżurny Inżynier Miasta) przyjmuje zgłoszenia dotyczące wszelkich nieprawidłowości funkcjonowania elementów infrastruktury miasta i przekazuje dyspozycje odpowiednim służbom. W przypadku gdy sprawa dotyczy terenu nie znajdującego się w zakresie działań Urzędu Miejskiego w Gdańsku i jego jednostek, GCK informuje osobę zgłaszającą, do jakiej instytucji zwrócić się w konkretnej sytuacji.

Straż Miejska
Referat Dzielnicowy VI
tel. 58 301 30 11 wew. 103
ul. Elbląska 54/60
Kierownik Referatu – Mirosław Radka
Referat czynny w godzinach 07:00 - 15:00
strazmiejska.gda.pl
Komisariat Policji II w Gdańsku
tel. 58 328 44 22
ul. Długa Grobla 4
Komendant komisariatu – nadkom. Grzegorz Piechowski

www.gdansk.policja.gov.pl
Rada Dzielnicy Stogi
Skład Rady Dzielnicy

Historia dzielnicy

Hala Plażowa na Stogach, zdjęcie wykonano około 1910-1925 roku
Hala Plażowa na Stogach, zdjęcie wykonano około 1910-1925 roku

 

Pierwotnie były tu łąki w części należące do rybaków z Osieka (od XIII wieku), w części do opactwa oliwskiego w części do szpitala św. Jakuba (XV–XVI wiek). Od 1454 - własność miasta Gdańska, z nadania króla polskiego Kazimierza Jagiellończyka, który zastrzegł sobie na mierzei prawo polowania w tutejszych lasach. W XVI wieku osiedle rybackie z centrum nad Wisłą, chociaż zabudowa związana z morskimi połowami istniała także w sąsiedztwie nadmorskiego lasu. W 1603 roku przy zachodnim brzegu Pustego Stawu istniał należący do gdańskiego burmistrza Johanna Bekego (1547–1611) dwór, obok którego znajdował się browar. Po spaleniu nadmorskich lasów przez Rosjan w wojnie z lat 1734–1735 Towarzystwo Przyrodnicze rozpisało konkurs na ponowne zalesienie. Zwyciężyła metoda zaproponowana przez prof. Titiusa z Wittenbergi. Przyczyniło się to również do powstania kurortu – początkowo nad Pustym Stawem, następnie nad brzegiem morza. Rozkwit kurortu wpłynął na szybki rozwój wsi mimo zniszczeń w okresie wojen napoleońskich, zwłaszcza w początku roku 1813. Od 1869 trwała niwelacja, osuszanie i drenowanie terenów łąkowych i leśnych przy granicy z Wisłoujściem dla budowanych wodociągów gdańskich.
Obszar nadmorski objęty był od 2. połowy XIX wieku artyleryjskim systemem obrony od strony morza. W roku 1922 obszar ten nabył Robert Amsel, zakładając fabrykę pasmanteryjną (obecny Pasanil), dla której adaptowano Hotel Kuracyjny (Kurhotel) i Neuer Saal (rozebrane z uwagi na zły stan techniczny po 1945). Z dawnego założenia kuracyjnego nad Pustym Stawem obecnie nadal pozostały czytelne promenady i ścieżki. W 1927 doprowadzono do plaży tramwaj, wzdłuż torowiska wybudowano asfaltową drogę, oddaną do użytku 13 V 1935, na odcinku od strony Stogów pokrywającą się z Budenweg i z dalszym odcinkiem nakierowanym na oś Strandhalle. Pozostałą część Budenweg przekształcono w promenadę. W 1927 roku w 564 domach mieszkało około 5 tysięcy osób (przed 1939 jeszcze 14 rybaków). W okresie II Wolnego Miasta Gdańska po polsku Stogi nazywano nieoficjalnie Hejbudy, Sienna Huta.

Kontakt

Historia dzielnicy

Hala Plażowa na Stogach, zdjęcie wykonano około 1910-1925 roku
Hala Plażowa na Stogach, zdjęcie wykonano około 1910-1925 roku

 

Pierwotnie były tu łąki w części należące do rybaków z Osieka (od XIII wieku), w części do opactwa oliwskiego w części do szpitala św. Jakuba (XV–XVI wiek). Od 1454 - własność miasta Gdańska, z nadania króla polskiego Kazimierza Jagiellończyka, który zastrzegł sobie na mierzei prawo polowania w tutejszych lasach. W XVI wieku osiedle rybackie z centrum nad Wisłą, chociaż zabudowa związana z morskimi połowami istniała także w sąsiedztwie nadmorskiego lasu. W 1603 roku przy zachodnim brzegu Pustego Stawu istniał należący do gdańskiego burmistrza Johanna Bekego (1547–1611) dwór, obok którego znajdował się browar. Po spaleniu nadmorskich lasów przez Rosjan w wojnie z lat 1734–1735 Towarzystwo Przyrodnicze rozpisało konkurs na ponowne zalesienie. Zwyciężyła metoda zaproponowana przez prof. Titiusa z Wittenbergi. Przyczyniło się to również do powstania kurortu – początkowo nad Pustym Stawem, następnie nad brzegiem morza. Rozkwit kurortu wpłynął na szybki rozwój wsi mimo zniszczeń w okresie wojen napoleońskich, zwłaszcza w początku roku 1813. Od 1869 trwała niwelacja, osuszanie i drenowanie terenów łąkowych i leśnych przy granicy z Wisłoujściem dla budowanych wodociągów gdańskich.
Obszar nadmorski objęty był od 2. połowy XIX wieku artyleryjskim systemem obrony od strony morza. W roku 1922 obszar ten nabył Robert Amsel, zakładając fabrykę pasmanteryjną (obecny Pasanil), dla której adaptowano Hotel Kuracyjny (Kurhotel) i Neuer Saal (rozebrane z uwagi na zły stan techniczny po 1945). Z dawnego założenia kuracyjnego nad Pustym Stawem obecnie nadal pozostały czytelne promenady i ścieżki. W 1927 doprowadzono do plaży tramwaj, wzdłuż torowiska wybudowano asfaltową drogę, oddaną do użytku 13 V 1935, na odcinku od strony Stogów pokrywającą się z Budenweg i z dalszym odcinkiem nakierowanym na oś Strandhalle. Pozostałą część Budenweg przekształcono w promenadę. W 1927 roku w 564 domach mieszkało około 5 tysięcy osób (przed 1939 jeszcze 14 rybaków). W okresie II Wolnego Miasta Gdańska po polsku Stogi nazywano nieoficjalnie Hejbudy, Sienna Huta.

Historia dzielnicy

Historia dzielnicy
Więcej artykułów poświęconych Gdańskowi znajdziesz na stronie głównej gdansk.pl
Hala Plażowa na Stogach, zdjęcie wykonano około 1910-1925 roku
Hala Plażowa na Stogach, zdjęcie wykonano około 1910-1925 roku

 

Pierwotnie były tu łąki w części należące do rybaków z Osieka (od XIII wieku), w części do opactwa oliwskiego w części do szpitala św. Jakuba (XV–XVI wiek). Od 1454 - własność miasta Gdańska, z nadania króla polskiego Kazimierza Jagiellończyka, który zastrzegł sobie na mierzei prawo polowania w tutejszych lasach. W XVI wieku osiedle rybackie z centrum nad Wisłą, chociaż zabudowa związana z morskimi połowami istniała także w sąsiedztwie nadmorskiego lasu. W 1603 roku przy zachodnim brzegu Pustego Stawu istniał należący do gdańskiego burmistrza Johanna Bekego (1547–1611) dwór, obok którego znajdował się browar. Po spaleniu nadmorskich lasów przez Rosjan w wojnie z lat 1734–1735 Towarzystwo Przyrodnicze rozpisało konkurs na ponowne zalesienie. Zwyciężyła metoda zaproponowana przez prof. Titiusa z Wittenbergi. Przyczyniło się to również do powstania kurortu – początkowo nad Pustym Stawem, następnie nad brzegiem morza. Rozkwit kurortu wpłynął na szybki rozwój wsi mimo zniszczeń w okresie wojen napoleońskich, zwłaszcza w początku roku 1813. Od 1869 trwała niwelacja, osuszanie i drenowanie terenów łąkowych i leśnych przy granicy z Wisłoujściem dla budowanych wodociągów gdańskich.
Obszar nadmorski objęty był od 2. połowy XIX wieku artyleryjskim systemem obrony od strony morza. W roku 1922 obszar ten nabył Robert Amsel, zakładając fabrykę pasmanteryjną (obecny Pasanil), dla której adaptowano Hotel Kuracyjny (Kurhotel) i Neuer Saal (rozebrane z uwagi na zły stan techniczny po 1945). Z dawnego założenia kuracyjnego nad Pustym Stawem obecnie nadal pozostały czytelne promenady i ścieżki. W 1927 doprowadzono do plaży tramwaj, wzdłuż torowiska wybudowano asfaltową drogę, oddaną do użytku 13 V 1935, na odcinku od strony Stogów pokrywającą się z Budenweg i z dalszym odcinkiem nakierowanym na oś Strandhalle. Pozostałą część Budenweg przekształcono w promenadę. W 1927 roku w 564 domach mieszkało około 5 tysięcy osób (przed 1939 jeszcze 14 rybaków). W okresie II Wolnego Miasta Gdańska po polsku Stogi nazywano nieoficjalnie Hejbudy, Sienna Huta.

Aleksandra StefańskaUrząd Miejski w GdańskuWydział Rozwoju SpołecznegoPełnomocnik Prezydenta Miasta ds. Rad Dzielnic
Aleksandra Stefańska - najnowsze