Aleja Włazów - Zagospodarowanie terenu północnej części wyspy Ołowianka

W 2021 roku północny cypel wyspy Ołowianka zyskał nową zieloną przestrzeń spacerową o powierzchni prawie 5000 m^2. Niezobowiązujący spacer może zamienić się w prawdziwą podróż po historii kanalizacji miasta Gdańska aleją włazów kanalizacyjnych. Ekspozycja obejmie obiekty historyczne, jak również współczesne – nie tylko z Gdańska.

Ekspozycja podzielona jest na 3 aleje: włazów historycznych, współczesnych włazów polskich i włazów zagranicznych. Dwie pierwsze są kompozycyjnie zamknięte, trzecia ma charakter otwarty – będzie uzupełniana o kolejne eksponaty pozyskiwane w przyszłości.

W alei włazów historycznych możemy obejrzeć 14 włazów z okresu międzywojennego, odnalezionych i zdemontowanych w trakcie remontów w Gdańsku (zwykle produkowanych w lokalnych zakładach odlewniczych), 2 włazy z Grudziądza (podarowane przez HYDRO-VACUUM S.A., naturalnego kontynuatora przedwojennej spółki Herzfeld-Victorius S.A. – jednej z największych i najbardziej znanych odlewni żeliwa w regionie) oraz 1 właz bydgoski (wyprodukowany w odlewni Windschild & Langelott, słynącej z produkcji wyrobów do systemów kanalizacyjnych).

Druga aleja obejmie eksponaty z Białegostoku, Bydgoszczy, Gorzowa Wielkopolskiego, Łodzi, Opola, Olsztyna, Szczecina, Torunia, Rzeszowa, Katowic, Krakowa Poznania, Zielonej Góry i Warszawy. To włazy stosowane w tych miastach współcześnie, które udało nam się pozyskać dzięki życzliwości lokalnych przedsiębiorstw wodociągowych 

Trzecia część ekspozycji objemuje włazy z miast partneryskich miasta Gdańska. Do tej pory udało nam się pozyskać wyprodukowany w 2017 roku właz z miasta Turku stworzony dla upamiętnienia 100 rocznicy powstania Finlandii, niemiecki właz używany obecnie w Bremie, a także właz montowany aktualnie na ulicach Petersburga.

W ramach nasadzeń zieleni wkomponowano w przestrzeń spacerową wielogatunkową kompozycję krzewów iglastych i liściastych (w tym zimnozielonych oraz utrzymujących liście na zimę) połączona z 3 gatunkami traw ozdobnych. Pozadzono m.in. dereń biały, laurowiśnia wschodnia czy śmiałek darniowy. Projekt architektoniczny poprzedzony był szczegółową inwentaryzacją zieleni, w której wzięto pod uwagę jest stan i walory estetyczne.