O czytaniu:
Wnyk
autor: Robert Jarosz / reż.: Waldemar Raźniak / komentarz naukowy: prof. UG dr hab. Wojciech Owczarski / tekst przeczytają: Łukasz Borkowski, Rafał Kowal, Elżbieta Mrozińska, Weronika Nockowska, Grzegorz Wolf
Robert Jarosz (ur. 1982) – dramatopisarz i reżyser, autor opublikowanego w Dialogu (2/11) „Wnyka”. Wielokrotny laureat konkursów dramatopisarskich na sztuki dla dzieci i młodzieży, konstruuje światy o autonomicznym, oryginalnym charakterze, snując akcję swoich dramatów wokół postaci o rysach zwierząt. Wychodząc z konwencji bajki, dyskutuje z samą tą konwencją i podejmuje w sposób ryzykowny, ironiczny, często nawet niebezpieczny, tematy związane z kształtowaniem się tożsamości. Wkraczając w ciemny nurt filozofii eksploruje fenomeny ludzkiej psychiki. Gra z mitami, pisząc w sposób poetycki, muzyczny i emocjonalny. Urzeka, niepokoi, zastanawia. Czyni go to jednym z najciekawszych autorów współczesnego polskiego dramatu. Jego „Wnyk” jest wiwisekcją procesu dojrzewania i indywidualizacji młodego człowieka.
O artystach:
Waldemar Raźniak – reżyser, aktor, wykładowca na Wydziale Teatru Tańca PWST Kraków (Wydział Zamiejscowy w Bytomiu), asystent na Wydziale Aktorskim warszawskiej Akademii Teatralnej, gdzie w 2011 roku ukończył Wydział Reżyserii; ukończył również aktorstwo dramatyczne w PWST w Krakowie (2006), zarządzanie kulturą na Uniwersytecie Jagiellońskim (2006) oraz kurs „Singing in the Theatre” w Conservatoire for Music & Theatre w Guildford (Wielka Brytania); odbył staż reżyserski w Rosyjskiej Akademii Sztuki Teatralnej GITIS w Moskwie. Zadebiutował spektaklem Wassa Żeleznowa w Och-Teatrze (w rolach głównych Krystyna Janda, Jerzy Trela, 2010); wyreżyserował: Morfinę wg Jeleny i Michaiła Bułhakow (Teatr Muzyczny Roma w Warszawie, 2011), Scenariusz dla Trzech Aktorów (Teatr Miejski w Gdyni, 2010), Idiotę wg Dostojewskiego w teatrze Collegium Nobilium (dyplom pod opieką Andrzeja Strzeleckiego, 2009); operę elektroniczną Solaris na podstawie powieści Lema (Festiwal Teatralny Malta w Poznaniu — wyróżnienie, 2008), etiudę Hamlet (Festiwal Szekspirowski w Gdańsku, 2008). W 2005 r. napisał libretto i wyreżyserował musical Wampir (PWST i Akademia Muzyczna w Krakowie). Grał m.in. w przedstawieniach PWST Kraków: Zielona gęś w reż. Marty Stebnickiej, Wieczór Trzech Króli w reż. Jerzego Stuhra, Wizja Mozarta w reż. Romana Gancarczyka, jak również w Ryszardzie III w reż. J. Stuhra w Teatrze Ludowym w Krakowie. Wystąpił w cyklu Niekabaretów Macieja Nowaka w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku oraz w filmach Mniejsze zło Janusza Morgensterna i Mała Moskwa W. Krzystka.
Prof. UG dr hab. Wojciech Owczarski – w 1994 r. ukończył studia polonistyczne na Uniwersytecie Gdańskim i został zatrudniony jako asystent w Instytucie Filologii Polskiej. Rozprawę doktorską o wyobraźni poetyckiej Adama Mickiewicza obronił w roku 2001 (promotorem był prof. Zbigniew Majchrowski). Wydał cztery książki autorskie: Diabeł w dramacie polskim. (Z dziejów motywu), Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 1996; O bohaterach II części „Dziadów”, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 1998; Mickiewiczowskie figury wyobraźni, Wydawnictwo słowo/obraz terytoria, Gdańsk 2002; Miejsca wspólne, miejsca własne. O wyobraźni Leśmiana, Schulza i Kantora, Wydawnictwo słowo/obraz terytoria, Gdańsk 2006. Współredagował (wraz ze Zbigniewem Majchrowskim) pracę zbiorową Mickiewicz. Sen i widzenie, słowo/obraz terytoria, Gdańsk 2000. Zredagował tom Colloquia gdańskie, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 2008. Opublikował liczne artykuły w tomach zbiorowych, a także szkice historycznoliterackie, eseje i recenzje teatralne, m.in. na łamach „Twórczości”, „Odry”, „Dialogu” i „Teatru”. Zajmuje się historią literatury (wieku XIX i XX) oraz teatrologią i krytyką teatralną. Jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Zasiada w Radzie Programowej Gdańskiego Teatru Szekspirowskiego.
Łukasz Borkowski – ur. 1991 r., student II roku Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie.
Robert Jarosz – ur. 1982; absolwent reżyserii w Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza na Wydziale Sztuki Lalkarskiej w Białymstoku, dramatopisarz. Asystował m.in. przy spektaklach Leszka Mądzika, Mariana Pecki, Pawła Aignera. Zadebiutował jako reżyser Pinokiem w Teatrze im. Andersena w Lublinie. W krakowskim teatrze Groteska wyreżyserował Kota w butach. Jego sztuka W beczce chowany dostała nagrodę specjalną w poznańskim Konkursie na Sztukę dla Dzieci i Młodzieży oraz nagrodę za debiut na III Międzynarodowym Festiwalu Sztuk Współczesnych dla Dzieci i Młodzieży KON-TEKSTY. Bogusław Kierc wyreżyserował ją w Teatrze Banialuka w Bielsku-Białej, Janusz Ryl-Krystianowski w Teatrze Animacji w Poznaniu. Wyreżyserował cztery autorskie spektakle: Bez podłogi (dramat wyróżniony w konkursie Centrum Myśli Jana Pawła II i wydany w antologii Mrok jak światło), Układankę (wystawioną w Poznaniu z grupą The Moods i nagrodzoną na Festiwalu Korczak), Dudi bez piórka (teatr Baj Pomorski w Toruniu) oraz Gdzie jest Pinokio? w Instytucie Teatralnym w ramach projektu Lato w Teatrze. Jego ostatnie teksty to Wnyk opublikowany w miesięczniku poświęconym dramaturgii współczesnej Dialog i W brzuchu Wilka, nagrodzony w Konkursie na Sztukę dla Dzieci i Młodzieży.
Rafał Kowal – ur. 1970 r. w Olkuszu, absolwent PWST w Krakowie (Wydział Aktorski). Od 1995 roku aktor Teatru Miejskiego im. W. Gombrowicza w Gdyni. Zagrał w następujących spektaklach: Historyja o chwalebnym Zmartwychwstaniu Pańskim, Mikołaj z Wilkowiecka, reż. P. Cieplak, Teatr Współczesny we Wrocławiu, w Teatrze Miejskim im. W. Gombrowicza w Gdyni: Ślub, W. Gombrowicz, reżyseria : W. Śmigasiewicz, Proces, F. Kafka, reżyseria: W. Śmigasiewicz, Urodziny Stanleya, H. Pinter, reżyseria: B. Sass, Bracia K., F. Dostojewski, reżyseria: A. Bubień, Zorba, J. Kander, J. Stein, F. Ebb, reżyseria, inscenizacja i choreografia: J. Szurmiej, Kształt rzeczy, N. Labute, reż. B. Wyszomirski, Piaf, P. Gems, reżyseria, inscenizacja i choreografia: J. Szurmiej, Trans-Atlantyk, W. Gombrowicz, reż. W. Śmigasiewicz, Niespodziewany koniec lata, J. Przybora i J. Wasowski, reż. W. Śmigasiewicz, Anioł zstąpił do Babilonu, F. Dürenmatt, reż. J. Wernio, 2000, Iwona Księżniczka Burgunda, W. Gombrowicz, reż. W. Śmigasiewicz, Sonata Belzebuba, S. I. Witkiewicz, reż. J. Wernio; autor muzyki do spektakli, m.in. do: Tango – S. Mrożek, reż. Piotr Kruszczyński, Teatr Miejski w Gdyni, Ogień w Głowie – M. von Majenburg, reż. P. Kruszczyński, Teatr Wybrzeże w Gdańsku, Niezidentyfikowane szczątki ludzkie – B. Frazer, reż. P. Kruszczyński, Teatr Miejski im. W. Gombrowicz w Gdyni, Czego nie widać – M. Frayn, reż. M. Talarczyk, Teatr Miejski im. W. Gombrowicz w Gdyni, Titi i Nunu – wg H. Modrzejewskiej, reż. i adaptacja J. Chabior, Teatr im. H. Modrzejewskiej w Legnicy, Bądź mi opoką – B. Keeffe, współpraca reż. U. Kijak, Teatr 'Miniatura' w Gdańsku, Zdarzenia na Brygu Banbury – W. Gombrowicz, reż. U. Kijak, Teatr Polski we Wrocławiu, Momo – M. Ende, reż. U. Kijak, Tramwaj zwany pożądaniem – T. Williams, reż. P. Kruszczyński, Teatr Miejski w Gdyni, Zielony wędrowiec - Liliana Bardijewska , reż. Ula Kijak, Teatr Lalka w Warszawie, Kamienie w kieszeniach – M. Jones, reż. Zbigniew Brzoza, Teatr Miejski w Gdyni; laureat licznych nagród i wyróżnień: 2010 – Nagroda Prezydenta Miasta Gdynia z okazji Międzynarodowego Dnia Teatru za role w spektaklu Scenariusz dla trzech aktorów B. Schaffera, reż. Waldemar Raźniak, 2007 - Nagroda Prezydenta Miasta Gdynia z okazji Międzynarodowego Dnia Teatru za role pisarza Nikosa w musicalu Zorba i Iwana w Braciach K. (na podstawie Braci Karamazow F. Dostojewskiego) w Teatrze Miejskim w Gdyni, 2003 - nagroda dla najlepszego aktora Sceny Letniej Teatru Miejskiego im. W. Gombrowicza w Gdyni, w sezonie 2002,1996 - Teatralna Nagroda Prezydenta Miasta Gdyni za rolę w spektaklu Kwartet dla czterech aktorów B. Schäffera, reż. K. Bauman, 1994 – Opole, Grand Prix na Festiwalu Klasyka Polska, za rolę Jezusa w Historyji o chwalebnym Zmartwychwstaniu Pańskim Mikołaja z Wilkowiecka, reż. P. Cieplak, 1993 - Łódź - XI Festiwal Szkół Teatralnych - wyróżnienie za rolę Merkurego w przedstawieniu Zdrady miłosne Moliera w reżyserii Roberta Czechowskiego (PWST Kraków).
Elżbieta Mrozińska – aktorka Teatru Miejskiego im. Witolda Gombrowicza w Gdyni. Występowała w teatrach: Muzycznym im. Baduszkowej w Gdyni (1985-89 jako adeptka i aktorka 1989-92), Miejskim im. Gombrowicza w Gdyni (1992-93 i od 1996) i Teatrze im. Horzycy w Toruniu (1994-96). Urodziła się w Gdańsku. Ukończyła Studium Wokalno-Aktorskie im. Danuty Baduszkowej przy Teatrze Muzycznym w Gdyni. Debiutowała na deskach tego teatru rolą Anastazji Nibek w spektaklu Czysta blaga wg Małego dworku Witkiewicza (dyplom, 1989). Grała w spektaklach: Teatru Muzycznego im. Baduszkowej w Gdyni: Oliver! L. Bart, reż. R. Redfarn, Człowiek z La Manchy M. Leigh, D. Wasserman, reż. J. Gruza, Opera za trzy grosze B. Bertolt, reż. J. Gruza, Cabbaret J. Kander, J. Masteroff, reż. J. Stuhr, Skrzypek na dachu J. Stein, J. Bock, reż. J. Gruza; Teatru im. Horzycy w Toruniu: Fernando Krapp napisał do mnie ten list T. Dorst, reż. K. Meissner, Piosenki przed trybunałem P. J. de Beranger, reż. M. Stebnicka, Opera za trzy grosze B. Bertolt, reż. M. Stebnicka, Awantura w Chioggi C. Goldoni, reż. W. Komasa; Teatru Miejskiego im. Gombrowicza w Gdyni: Księga Krzysztofa Kolumba wg P. Claudela, Na krawędzi życia G. Xingjian, reż. E. Wojtaszek, Balladyna J. Słowacki, reż. Robert Czechowski, Sen nocy letniej W. Shakespeare, reż. J. Wernio, Zbiór bzdur, czyli Dymny żongler dwusturęki wg Dymnego, Mistrz Piotr Pathelin, reż. E. Wojtaszek, Dziesięć obrazów naturalnej wielkości D. Bazaczek, reż. D. Siastacz, Anioł zstąpił do Babilonu F. Dürrenmatt, reż. J. Wernio, Niezidentyfikowane szczątki ludzkie B. Fraser, reż. P. Kruszczyński, O, Beri-beri S. I. Witkiewicz, reż W. Komasa, Kariera Artura Ui B. Brecht, reż. W. Adamczyk, Romeo i Julia W. Shakespeare, reż. J. Wernio, Śmierć komiwojażera A. Miller, reż. A. Ferency, Narodzeni z obłędu. Tryptyk romantyczny, Życie jest snem de la Barca, reż. J. Wernio, 101 dalmatyńczyków D. Smith, reż. J. Bielunas, Kartoteka T. Różewicz, reż. P. Łazarkiewicz, Don Kichote Cervantes, reż. J. Bunsch, Piaf P. Gems, reż. J. Szurmiej, Niebezpieczne związki Ch. Hampton, reż. J. Bunsch, Piękna i Bestia F. Hrubin, reż. P. Nosalek, Zorba J. Kander, reż. J. Szurmiej, Bracia K. F. Dostojewski, reż. A. Bubień, Czarnoksiężnik z Krainy Oz L. F. Baum, reż. J. Bielunas, Casanova G. G. Casanova, reż. J. Bunsch, Dyzma W. Korcz, reż. J. Szurmiej, Szewcy S. I. Witkiewicz, reż. J. Bunsch Woyzeck G. Büchner, reż. K. Deszcz (2009). Występowała również gościnnie m.in. w Teatrze Atelier w Sopocie, Dramatycznym w Warszawie, Polskim w Poznaniu, Dramatycznym w Elblągu. Laureatka licznych nagród i wyróżnień: 2007 – Nagroda Marszałka Województwa Pomorskiego za role w spektaklach „Bracia K.” i „Niebezpieczne związki”, 2003 - Nagroda Teatralna Prezydenta Miasta Gdyni, 1997 - wyróżnienie na XVII Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu, 1997 - Nagroda Teatralna Prezydenta Miasta Gdyni, za wyróżnienie na XVII PPA we Wrocławiu. Elżbieta Mrozińska za kreację aktorską w spektaklu „Bracia K” znalazła się w znakomitym gronie artystów wyróżnionych przez miesięcznik TEATR pod hasłem "Najlepszy, najlepsza, najlepsi w sezonie 2006/2007".
Weronika Nockowska – absolwentka warszawskiej Akademii Teatralnej (2010). W 2010 roku otrzymała I nagrodę za najlepszą rolę żeńską na XXVIII Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi za role: Walerii w spektaklu Opowieści lasku wiedeńskiego i Młodej w spektaklu Bóg mówi słowo. Od 2010 roku związana z Teatrem Współczesnym w Warszawie, w którym można ją zobaczyć w spektaklu Gran Operita w reżyserii Marcina Przybylskiego. Obecnie jest w próbach Moralności Pani Dulskiej w reżyserii Agnieszki Glińskiej, gdzie gra rolę Juliasiewiczowej. Zagrała również w dwóch Teatrach Telewizji - rolę Lizy w Rosyjskich Konfiturach w reżyserii Krystyny Jandy oraz rolę Jadzi w Tajnym Współpracowniku w reżyserii Krzysztofa Langa.
Grzegorz Wolf – ur. 1970 w Gdańsku, absolwent PWST we Wrocławiu (Wydział Aktorski). Od 2000 roku aktor Teatru Miejskiego im. W. Gombrowicza w Gdyni. Najważniejsze role teatralne: Narrator – Szczur, W. Gombrowicz, reż. U. Kijak (Gdynia, 2004), Jan – Bądź mi opoką, reż U. Kijak (Gdynia, 2004), Robert – Niezidentyfikowane szczątki ludzkie, B. Frezer, reż. P. Kruszczyński (Gdynia, 2001), Lancelot Gobbo – Kupiec wenecki, reż. K. Warlikowski (Toruń, 1995). Role filmowe i telewizyjne: Hitler – Wróżby Kumaka, reż. R. Gliński. Był asystentem przy następujących spektaklach: Niezidentyfikowane szczątki ludzkie, reż. P. Kruszyński, Dziadach cz. II z cyklu Tryptyku romantycznego, reż. G. Gietzky, Niebezpieczne związki, reż. J. Bunsch. Laureat Nagrody Prezydenta Miasta Gdyni z okazji Międzynarodowego Dnia Teatru, za 'Widmo nieme' w Dziadach.
