Diego El Cigala to jeden z najbardziej cenionych na scenie międzynarodowej wokalistów flamenco. Paco de Lucía miał go nazwać „najważniejszym głosem flamenco naszych czasów”, a Camarón de la Isla nadał mu pseudonim „El Cigala”.
Diego el Cigala (właśc. Diego Ramón Jiménez Salazar) jest pionierem. Ze swojego śpiewu i esencji flamenco po 25 latach kariery udało mu się zbudować pomost pomiędzy flamenco a najpopularniejszymi gatunkami muzyki latynoamerykańskiej, jak bolero, tango, muzyka kubańska, salsa... i wiele innych gatunków. Nikt tego wcześniej nie zrobił i to czyni go wyjątkowym. Jest artystą trudnym do naśladowania.
Przez lata kariery Cigala brał udział w wielu projektach i dzielił scenę z wieloma cantaorami i muzykami, takimi jak Enrique Morente, José Mercé, Parrita, Gerardo Nuñez, Tomatito, Ketama, Vicente Amigo, Montse Cortés i Elena Andújar. Natomiast największą sławę i międzynarodowy sukces przyniósł mu album Lágrimas Negras (2003), który nagrał z kubańskim pianistą Bebo Valdésem. Po prezentacji albumu w Gusman Theatre w Miami prasa określiła pianistę jako „żywego klasyka muzyki kubańskiej”, a Diego jako „Sinatrę flamenco”.
Na płycie „Arcydzieła” znajdziemy wiele piosenek, które powstały w pierwszej połowie XX wieku i zdobyły popularność w drugiej połowie tego stulecia. Jest to hołd złożony autorom, jak też wykonawcom, którzy je śpiewali – nie zawsze znanym. Tym samym Diego proponuje utwory, które będą przyjemne dla koneserów gatunku, ale też zaprasza do poznawania klasyków – najpopularniejszego repertuaru latynoamerykańskiego z ostatnich 100 lat. Podczas koncertów w Polsce usłyszymy utwory z płyty „Obras Maestras”, ale również znane i lubiane hity z wcześniejszych albumów.
Diego El Cigala łączy tradycję z nowoczesnością, flamenco z innymi gatunkami i jazzową improwizacją. Jak sam lubi mawiać, cytując Picassa: „Nie szukam, znajduję” – i prowadzi słuchaczy w nieznane muzyczne meandry, hipnotyzując jednocześnie charakterystycznym, metalicznym głosem. Zapraszamy w tę muzyczną, tajemniczą i egzotyczną podróż.
