Muzyka chóralna to język artystyczny, którym posługuje się na co dzień Polski Chór Kameralny. To język pełen zróżnicowania nastrojów, barw i środków ekspresji. Jako profesjonalny zespół chóralny staramy się prezentować słuchaczom różnorodną muzyką wokalną, zarówno wielkie dzieła oratoryjno-kantatowe, które wymagają znacznie bogatszego aparatu wykonawczego, jak także, a może nawet przede wszystkim, repertuary a cappella – od renesansu do współczesności. Właśnie po współczesne utwory sięgniemy podczas ostatniego koncertu z cyklu Barwy Chóru, w którym prezentujemy muzykę, która zapisała się w pamięci tak słuchaczy, jak i samych chórzystów w ciągu czterdziestu pięciu lat istnienia Polskiego Chóru Kameralnego.
Koncert otworzy niezwykła trzyczęściowa kantata Nicolao Copernico dedicatum, której autorem jest Andrzej Koszewski, jeden z najwybitniejszych polskich kompozytorów XX wieku, uznawany za najwybitniejszego i najbardziej odkrywczego polskiego twórcę w tej dziedzinie chóralistyki. W roku 2023 świętujemy bowiem nie tylko jubileusz Polskiego Chóru Kameralnego – jest to także Rok Kopernikowski (w związku z 550 rocznicą urodzin i 480 rocznicą śmierci Mikołaja Kopernika). Utwór ten, przeznaczony na trzy chóry mieszane, przedstawia „ruch doskonały” ciał niebieskich, które „wiecznie i koliście toczą się po ruchomej bezmiernej kopule”, jak pisze autor tekstu, poeta Józef Ratajczak, inspirujący się oryginalnymi cytatami z pism Kopernika.
W dalszej części zabrzmi dzieło Tōru Takemitsu, japońskiego kompozytora muzyki współczesnej, współzałożyciela Jikken Kōbō (1951), eksperymentalnego warsztatu grupującego japońskich muzyków, poetów i malarzy. Kompozycje Takemitsu łączą elementy jego ojczystej japońskiej tradycji z zachodnim modernizmem, który niezwykle cenił. Był najbardziej wpływowym japońskim kompozytorem XX wieku. Uprawiał większość podstawowych form muzyki instrumentalnej i wokalno-instrumentalnej oraz muzykę filmową, m.in. do filmów Akiry Kurosawy. Wind horse do poematu Kuniharu Akiyamy Kaze no uma (jap. wietrzny koń – metafora ludzkiej duszy w tradycji szamańskiej wschodniej i centralnej Azji) powstał na zamówienie chóru Filharmonii w Tokio (prapremiera odbyła się w 1966 roku; europejskiej premiery zaś – w obecności kompozytora, po zmianach, które Takemitsu wprowadził do utworu pod wpływem kontaktu z Janem Łukaszewskim – dokonał Polski Chór Kameralny.
W drugiej części wieczoru sięgniemy po twórczość Elżbiety Sikory, jednej z najbardziej znanych i cenionych kompozytorek w Europie, z którą łączy nas długoletnia przyjaźń. Polski Chór Kameralny wykonywał zarówno jej wymagające niezwykłej techniki wokalnej opery: Wyrywacz serc w Teatrze Wielkim oraz Madame Curie na specjalne zaproszenie kompozytorki w Narodowym Forum Muzyki, ale także niezwykłe utwory a cappella, do których teraz chcemy powrócić: Guernica oraz Trois Innocentines.
Kolorystyka dźwiękowa, brzmieniowa i niepowtarzalne barwy całych kompozycji – to wszystko odnajdziecie Państwo podczas grudniowego koncertu Barwy Chóru vol.3.
