Punktem wyjścia dla projektu jest zwrócenie się do powszechnie obserwowanego, występującego zjawiska „powrotu do natury”, czyli nadania ważności naszym relacjom z przyrodą, a tym samym ponownego zdefiniowania miejsca człowieka w świecie. Praca jest inspirowana tekstem „Alfabet” Inger Christensen, który powstał w 1981 r. jako poetycka refleksja nad naturą człowieka i jego więzią z przyrodą. Pomimo upływu czasu ten intelektualny przekaz jest wciąż adekwatny do tego, co dzieje się współcześnie. Artystki przypominają nam o istnieniu rzeczy, o frajdzie życia i wykorzystują wybrane treści, które sugerują wycofanie, zwolnienie, a nawet porzucenie „wygórowanych ambicji i skomplikowanych planów”. W zamian, proponują zwrócenie się do przyrody i siebie nawzajem, które jest drogą pomocy a nawet ocalenia w czasie kiedy nic nie jest pewne i oczywiste, a może nigdy nie było? “Już lepiej mów o łagodności, powiedz że księżyc jest piękny… że dobrze ma się wesołość, że istnieją makrele w ławicach… że istnieje współczucie”. Prezentacja spektaklu jest efektem pracy artystek w ramach programu “Rezydencje choreograficzne” , Przestrzenie Sztuki Taniec w Gdańsku.
Koncepcja i wykonanie: Karolina Mielczarek i Małgorzata Stasiak
Współpraca ekspercka: Prof. Joanna Pędzisz
Wsparcie mentorskie: Katarzyna Kania
Wsparcie techniczne: Instytut Kultury Miejskiej
Zadanie finansowane ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach Programu Przestrzenie Sztuki – Taniec, realizowanego przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca.
Operatorem programu w Gdańsku w latach 2024-2025 jest Instytut Kultury Miejskiej.
