muzyka: Prokofiew, Lisa Gerard, Glass, Santaollala, Beethoven, Bebe
libretto i choreografia: Izadora Weiss
scenografia multimedialna: Radosław Moenert, Paweł Nurkowski
kostiumy: Hanna Szymczak
nagrody i wyróżnienia:
Nagroda Teatralna 2009 Marszałka Województwa Pomorskiego dla Izadory Weiss (choreografia) oraz Franciszki Kierc (rola Julii).
Nagroda Teatralna 2009 Prezydenta Miasta Gdańska dla Franciszki Kierc (rola Julii)
Pomorska Nagroda Artystyczna 2009 dla Izadory Weiss (inscenizacja i choreografia)
obsada 
Romeo Michał Łabuś
Julia Franciszka Kierc
Niania Sylwia Kowalska-Borowy
Merkucio Filip Michalak
Oficer Marzena Socha
Tybalt Piotr Nowak
Parys Ireneusz Stencel
Ojciec Leszek Alabrudziński
Matka Aleksandra Michalak
Ta historia może się wydarzyć zawsze i wszędzie. Jej bohaterami jest para zakochanych, która ma przeciwko sobie cały świat. Nawet najbliżsi nie mogą być wsparciem. Szekspirowski mit Romea i Julii często przybiera realne kształty. Ile to już zdarzyło się historii zakochanych, którzy stali się ofiarami sztucznych podziałów i konfliktów?
Romeo i Julia to czwarty autorski spektakl choreografki Izadory Weiss. Tragedia kochanków z Werony stała się dla twórczyni spektaklu pretekstem do prezentacji własnej wizji świata – to pewien archetyp uczucia, za którym każdy tęskni, miłości szczerej i bezinteresownej – mówi o swoim spektaklu Izadora Weiss. Libretto umiejscowiłam w autentycznej dla dzisiejszego widza sytuacji , w której dwoje ludzi nie może być razem. Dziś konflikt między rodzinami nie jest przeszkodą, skupiłam się więc na konflikcie kulturowym i religijnym, bo to jest właśnie to, co nas dzieli.
Julia jest Irakijką wychowaną w tradycyjnej muzułmańskiej rodzinie, zaś Romeo żołnierzem z hiszpańskiego kontyngentu. Julia uwikłana jest w sprzeczności pomiędzy jej współczesnym wykształceniem i upodobaniami, a narzucanymi jej przez kulturę i tradycję ściśle określonymi nakazami i zakazami. Ojciec i matka nie dopuszczają najmniejszej wątpliwości, że posłuszeństwo wobec nich jest najwyższym obowiązkiem, bo to oni reprezentują wolę społeczną i boską. Jej brat Tybalt, z którym wychowywała się od urodzenia jest surowym i zazdrosnym o nią opiekunem, który też nie przyjmuje do wiadomości, że jej pragnienia i sądy mogą odbiegać od przyjętych zasad. Jedyną wierną przyjaciółką jest jej Niania, która lawiruje na pograniczu tradycji, swoistego szamaństwa i umiłowania zakazanej wolności.
