Wstęp wolny, rezerwacja miejsc na mejla: pomyslodalnia@gmail.com.
Osoby ze szczególnymi potrzebami dotyczącymi udziału w wydarzeniu, proszone są o zgłoszenie tego faktu mailowo: pomyslodalnia@gmail.com lub telefonicznie: 608-661-616.
I Love the World to trzecia premiera Latającego Cyrku Idei (LCI), projektu, który powstał w ramach misji Fundacji Pomysłodalnia i jest przez nią realizowany od 2016 r. Główne założenie projektu to tworzenie przyjaznego miejsca dla Spotkań artystów instytucjonalnych (etatowych) oraz freelancerów z regionu i pobudzanie aktywności w lokalnym środowisku teatru poszukującego.
Dwa pierwsze spektakle LCI, premierowane w Teatrze Ósmego Dnia w Poznaniu, koncentrowały się na problemach związanych z konsumpcją oraz nierównościami społecznymi (Ostatnia wieczerza 2016) i współczesnym niewolnictwie (Slavery Still Exists 201. Nową sytuacją w produkcjach Fundacji Pomysłodalnia jest na pewno koncepcja reżyserska, którą tworzą dwaj reżyserzy (Z. Biegajło i P. Wyszomirski autor konceptu, scenariusza i dramaturg). W ramach jej założeń każdy z reżyserów dba o dobrostan uczestników projektu, aktorów się nie używa, tylko współtworzy z nimi przyjazne, rozwojowe środowisko.
W rezultacie Spotkania powstał pełnoformatowy spektakl w obsadzie kilkunastu performerów z tańcem, performansem, wizualiami i wspólnotowością. Tematem spektaklu jest próba opisania świata przedstawionego, który, o czym nie trzeba nikogo przekonywać, jest zaskakujący (pandemia, wojna, kryzys wartości, globalny niepokój). Tytuł jest nieprzypadkowy, bo spektakl ma nieść nadzieję, ale nie jest to nadzieja łatwa i bezrefleksyjna. To rzecz formalnie inspirowana koncepcją teatru społecznego włoskiego twórcy Pippo Delbono i teatru dla życia (termin rozpropagowany w Polsce przez Lecha Śliwonika).
Nazwa formacji (Latający Cyrk Idei) nadal jest żywa i organizuje w dużym stopniu przebieg. Choć patchworkowy i nielinearny, atakujący, wręcz katapultujący widza ze strefy komfortu I Love the World to spektakl komunikatywny. Ważnym składnikiem przedsięwzięcia będzie włączanie uczestników (odbiorców, widzów) interaktywne współtworzenie przez nich spektaklu w czasie jego trwania w czasie rzeczywistym i po zakończeniu pokazu cechuje wszystkie propozycje LCI.
I Love the World w największym stopniu ze wszystkich propozycji LCI realizuje na scenie założenia akcjonizmu artystycznego i anarchistycznego, bezprzemocowego poczucia humoru. Aktywizm artystyczny to dynamiczna praktyka łącząca twórczą moc sztuki, mającą na celu wywołanie u nas emocji ze strategicznym planowaniem aktywizmu, niezbędnym do wywołania zmiany społecznej.
Zmiana społeczna nie dzieje się po prostu, dzieje się, ponieważ ludzie decydują się na zmianę. Jak może powiedzieć każdy doświadczony aktywista, ludzie po prostu nie decydują się zmienić zdania i działać zgodnie z tym, są osobiście pobudzani do tego przez emocjonalnie silne bodźce. Jesteśmy pobudzani przez doświadczenia afektywne do podejmowania działań fizycznych, które skutkują konkretnymi efektami: Afekt prowadzi do Efektu. Możemy myśleć o tym jako o Afekcie Afektywnym lub być może Efektywnym Afekcie. Lub, połączonym w nowym słowie, Æffect (wymawiane Aye-fect).
Aktywizm artystyczny to praktyka mająca na celu wywoływanie Æefektów: doświadczeń wywołujących silne emocje, które prowadzą do mierzalnych zmian władzy. Za i więcej: Stephen Duncombe i Steve Lambert, Why artistic activism: Nine reasons
Bezprzemocowy humor
Humor jest szczególnie skuteczną taktyką podważania filarów poparcia reżimu. Zakłóca dominujące dyskursy i kwestionuje władzę poprzez zakłócanie języka i symboli używanych przez tych, którzy sprawują władzę, aby przedstawiać rzeczywistość w określony sposób i dostarczać alternatywnych interpretacji tej rzeczywistości zauważa Molly Wallace.
Autorytarni przywódcy i reżimy polegają na projekcjach niezachwianej władzy; używając strachu, aby utrzymać kontrolę. Nic dziwnego, że nienawidzą żartów. Humor zasadniczo dotyczy zakłóceń. Sensem żartu jest zerwanie z oczekiwaniami; obalenie status quo. A dla rządów, które polegają na niepodważalnym autorytecie, zakłócająca natura humoru stanowi wyjątkowe zagrożenie. Jest asertywny, ale nie gwałtowny, szczery, ale nie poważny.
Za i więcej: Adam Gallagher i Anthony Navone, Nie tylko puenta: Humor i działania bez przemocy. Jak komedia może przynieść ulgę i promować opór w środowiskach autorytarnych
Latający Cyrk Idei, I Love the World
Koncept, scenariusz i reżyseria: Piotr Wyszomirski
Reżyseria: Zbigniew Biegajło (Teatr BRO)
Choreografia: Monika Leśko-Mikołajczyk
Audiosfera i wizualizacje: Mariusz Noskowiak
Wideo: Łukasz Rat Czerwiński
Projekt plakatu: Jacek Jacx Staniszewski
Producentka: Magdalena Olszewska
Obsada: Zbigniew Biegajło, Renata Klinkosz, Monika Leśko-Mikołajczyk, Zuzanna Ławicka, Tomasz Macniak, Magdalena Olszewska, Julia Ostaszewska, Artur Podsiedzik, Marcel Rzepka, Karolina Stojowska- Swędrzyńska, Marcin Wenta, Ariel Wojtanik.
Informacje o realizatorach:
Zbigniew Biegajło (reżyseria) - Oligofrenopedagog, reżyser teatru dzieci i młodzieży (absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej we Wrocławiu). Prowadzi warsztaty teatralne dla osób niepełnosprawnych, instruktorów i wolontariuszy. Uczestnik konferencji i festiwali w kraju i zagranicą dotyczących terapii przez teatr (Rosja, Italia, Dania, Litwa, Słowenia). Założyciel Teatru Biuro Rzeczy Osobistych z Gdyni. Współpracował z Teatrem Znak oraz Teatrem Snów z Gdańska. Asystent reżysera filmu Amatorzy w reż. Iwony Siekierzyńskiej.
Łukasz Czerwiński (wideo) - Aktor, reżyser, niezależny twórca filmowy. Absolwent Studium Wokalno-Aktorskiego im. Danuty Baduszkowej w Gdyni. Swoją drogę aktorską rozpoczął w gdyńskim Teatrze Muzycznym w spektaklach Macieja Korwina, Jerzego Gruzy i Wojciecha Kościelniaka (m.in. Fame, Spamalot, Shrek, Skrzypek na dachu, Lalka). Studiował reżyserię w Gdyńskiej Szkole Filmowej pod okiem Roberta Glińskiego, Grzegorza Łoszewskiego i Sławomira Fabickiego. Ma na swoim koncie zarówno scenariusze jak i reżyserię spektakli teatralnych i innych form wizualnych. Nieustannie eksperymentuje z nowymi sposobami opowiadania historii.
Monika Leśko-Mikołajczyk (choreografia) - Tancerka, aktorka scen muzycznych, pedagożka i choreografka, reżyserka autorskich spektakli tanecznych, mająca doświadczenie pracy z Wojciechem Misiurą w Teatrze Ekspresji (19982000: Anioły ciemności, Kantata, Tańce śmierci, Pasja, Tango). Jak wielu ukąszonych przez Misiurę, musiała założyć swój teatr i tak powstał w roku 2007 Teatr Ruchu Mo-sHe (moszi).
Mariusz Noskowiak (audiosfera, wizualizacje) - Kompozytor, muzyk, producent muzyczny. Autor muzyki do spektakli Sopockiego Teatru Tańca (Puste Ciało, Bajadera, Wszystko Co Słychać OHIO, Przedmiot Nieocenionej Wartości, Lechistan, Ostatnie Piętro, Melancholia, Picasso, Wszystko Co Słychać OHIO, Przedmiot Nieocenionej Wartości, Lechistan, Ostatnie Piętro, Melancholia, Picasso, Tab Nowy Początek, Tryptyk, Domówka, Man Ray, 7 Pieczęć). Perkusista i współkompozytor w zespołach Blenders i Formy Planet, producent i współproducent wielu płyt (m.in. Acid Drinkers, Illusion, Sweet Noise, Ira, Kult, Kazik, Brodka i wielu innych).
Magdalena Olszewska (produkcja, koordynacja) - Humanistka, dziennikarka, recenzentka, animatorka kultury, producentka. Autorka scenariuszy do spektakli chóru kobiet Chórraa (Perfumeria Lady Makbet, Wszystkie kobiety Williama, Osiem scen z życia kobiety), reżyserka i autorka scenariuszy do spektakli Baczyński. Apokalipsa, Mała Oj-czy-zna, Perła, współautorka scenariuszy do spektakli: This is not a love song, czyli miłość ci wszystko wypaczy, Bronisław Piłsudski Was Here. Musical na wałki, autorka piosenek m.in. do spektakli, Naszej bajki, Kaszubski kosmos. Producentka koncertów charytatywnych, w tym siedmiu edycji Śpiewających aktorów, koncertu Dziękujemy dla pracowników opieki zdrowotnej woj. pomorskiego. Dziennikarka Gazety Świętojańskiej, redaktorka naczelna Pomorza Kultury, trzykrotna stypendystka kulturalnego stypendium marszałka woj. pom. Prezeska Fundacji Pomysłodalnia.
Jacek "Jacx" Staniszewski (projekt plakatu) - Autor instalacji wizualnych, rzeźb, plakatów, grafiki wydawnictw muzycznych, scenografii i kostiumów do spektakli teatralnych. Absolwent Wydziału Malarstwa i Grafiki gdańskiej PWSSP (obecnie ASP), od 1992 wykładowca, dr hab. prof. ASP w Gdańsku. Stworzył i prowadzi Pracownię Propagandy Społecznej na Wydziale Grafiki. Uprawia rodzaj performanceu wizualnego, w którym emocje jako czynnik nadrzędny tworzą silne relacje z odbiorcą. Pokazywał swoje działania między innymi w Zachęcie, Muzeum Narodowym i CSW w Warszawie, a ostatnio na Biennale Sztuki Współczesnej w Nakanojo 2015 (Japonia). Założyciel formacji muzycznych Chlupot Mózgu i Maszyna do Mięsa. Autor projektów przeszło 500 plakatów do wystaw, spektakli teatralnych i koncertów oraz scenografii i kostiumów do spektakli teatralnych.
Piotr Wyszomirski (koncept, scenariusz, dramaturgia, reżyseria) - Scenarzysta i reżyser filmów krótkometrażowych, spektakli teatralnych i widowisk muzycznych wystawianych i nagradzanych na festiwalach w kraju i za granicą (m.in. This is not a love song, czyli miłość ci wszystko wypaczy, Być jak Charlie Chaplin, Pamiętajcie o wulkanach, Odlot. Szopka pomorska za 2015 rok, Prawdziwa historia śmiechu, Ostatnia wieczerza, Slavery still exists, Szybki Kabaret Miejski: Peron, Oczyszczony, Bigbit, Nasza bajka, Bronisław Piłsudski Was Here. Musical na wałki, Kaszubski kosmos, Nie tylko Przemyk). Recenzent teatralny, filmowy i muzyczny, krytyk i prosument kultury, felietonista. Redaktor naczelny Gazety Świętojańskiej online, autor kilkuset artykułów (recenzji, felietonów, opinii) publikowanych na łamach czasopism i wortali internetowych (Gazeta Świętojańska online, Teatr, e-teatr.pl, teatry.art.pl, dziennikteatralny.pl, teatrdlawas.pl i wiele innych), redaktor wortalu Pomorze Kultury, aktywista Fundacji Pomysłodalnia. Pomysłodawca i koordynator wielu akcji i projektów społecznych, edukacyjnych i kulturalnych (m.in. Teatr jest nasz i Teatr na nowe czasy, Inspirownia dla Wejherowa, Obywatelska Rada Kultury Pomorza).
Dofinansowano ze środków Miasta Gdańska.
#Gdanskbezplastiku
Spektakl realizowany zgodnie z założeniami programu Gdańsk bez plastiku
