autor: Arthur Miller / przekład: Jacek Poniedziałek / reż.: Jacek Poniedziałek / tekst przeczytają: Ewa Dałkowska, Krzysztof Gordon, Katarzyna Dałek, Bartosz Gelner, Piotr Polak, Jacek Poniedziałek, Małgorzata Oracz, Marek Tynda/ komentarz naukowy: prof. dr hab. Zbigniew Majchrowski
W dramacie „Wszyscy moi synowie” Miller - moralista dokonuje rozrachunku z przeszłością, społeczeństwem, wydobywa najgłębsze żale i lęki drzemiące w człowieku. Porusza problemy determinizmu, różnicy pokoleń, nieustannej walki dobra ze złem, a także win przekazywanych z ojca na syna, ciążących przez lata, odciskających piętno na współczesności.
Światem bohaterów rządzi pieniądz. Główną postacią dramatu jest Joe Keller, businessman, który zbił fortunę na sprzedaży części do samolotów dla amerykańskiej armii podczas II Wojny Światowej. Dopuścił się oszustwa. Sprzedając wybrakowany towar, przyczynił się do śmierci 21 pilotów. To wydarzenie rzuci mroczny cień na życie Kellera i jego najbliższego otoczenia. Wraz z poznawaniem postaci dramatu, odkrywamy motywacje ich działań, tajemnicze zagadki, grę pozorów, okrutne zbrodnie.
Ameryka końca lat 40-tych opisywana z perspektywy „człowieka stąd” w przekładzie Poniedziałka aż zanadto przypomina rodzime podwórko. Dzięki słownym subtelnościom, takim jak „zawodówka” czy parafraza piosenki „Chodź, pomaluj mój świat”, dramat brzmi bardzo współcześnie. Do tej pory sztuka Millera doczekała się w Polsce 15 realizacji scenicznych. Od lat 70-tych tekst nie wzbudzał zainteresowania rodzimych reżyserów.
Czytanie dramatu „Wszyscy moi synowie” Arthura Millera w reżyserii Jacka Poniedziałka odbywa się dzięki uprzejmości Tadeusza Słobodzianka – dyrektora Teatru Dramatycznego m.st. Warszawy. Teatr jest właścicielem praw do tłumaczenia tekstu Millera i w Teatrze Dramatycznym, w grudniu br. odbędzie się premiera sztuki w reżyserii Wawrzyńca Kostrzewskiego. W głównych rolach m.in.: Halina Łabonarska, Adam Ferency, Martyna Kowalik i Mateusz Weber.
O artystach:
Katarzyna Dałek – absolwentka Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi (dyplom 2010). Uczęszczała do Szkoły Muzycznej II stopnia im. Stanisława Moniuszki w Łodzi na wydział wokalny. Występowała m.in. w Teatrze Logos i Teatrze Studyjnym w Łodzi, Teatrze Polskim i Teatrze Wielkim w Poznaniu, w Teatrze im. Jaracza w Łodzi oraz w Teatrze Narodowym w Warszawie. Obecnie aktorka Teatru Wybrzeże.
Ewa Dałkowska – absolwentka polonistyki na Uniwersytecie Wrocławskim i PWST w Warszawie. W latach 1972-74 występowała w Teatrze Śląskim im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach. Następnie na ponad trzydzieści lat związała się z Teatrem Powszechnym w Warszawie. Zagrała tam kilkadziesiąt ról, a lista reżyserów, z którymi pracowała, jest imponująca. Byli to m. in. Zygmunt Hübner, Grzegorz Wiśniewski, Piotr Cieślak, Jan Buchwald. Występowała gościnnie w teatrach całej Polski. Można było ją oglądać na scenach Łodzi, Krakowa, Poznania, Wrocławia, Bydgoszczy, Zielonej Góry, a także w Teatrze Polskim w Londynie. Zagrała w kilku sztukach na „Scenie Prezentacje” w Warszawie.
W okresie stanu wojennego działała w podziemiu. Współtworzyła Teatr Domowy, którego działalność została zainaugurowana 1 listopada 1982 roku w jej mieszkaniu. W 2007 roku została odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za „wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce (...)”. W tym samym roku dostała medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis, przyznany artystom teatru zaangażowanym w działalność opozycyjną w dniach stanu wojennego w Polsce. Współpracę z Krzysztofem Warlikowskim rozpoczęła od zastępstwa za Stanisławę Celińską w spektaklu „Oczyszczeni”. Od 2008 jest członkiem zespołu Nowego Teatru. Za rolę Elizabeth Costello w przedstawieniu „Koniec” w reżyserii Krzysztofa Warlikowskiego otrzymała Nagrodę im. Aleksandra Zelwerowicza oraz Feliksa Warszawskiego. Aktorka posiada ogromny dorobek ról w Teatrze Telewizji i Teatrze Polskiego Radia. Za rolę w spektaklu telewizyjnym „Czarownice z Salem” otrzymała kilka nagród. Jest też laureatką Ogólnopolskiego Konkursu Rankingu Teatralnego III programu Polskiego Radia. Wystąpiła także w kilkudziesięciu filmach, w tym w „Sprawie Gorgonowej” Janusza Majewskiego, „Bez znieczulenia” i „Korczaku” Andrzeja Wajdy, „Kobiecie z prowincji” Janusza Majewskiego czy „Mistyfikacji” Jacka Koprowicza. Podkładała polski dubbing w serii filmów o „Harrym Potterze”. Wykładała na Akademii Dobrych Obyczajów, której założycielem był aktor Janusz Zakrzeński. Ewa Dałkowska jest aktorką śpiewającą. Występowała w spektaklach muzycznych. Piosenki w jej wykonaniu można znaleźć na płytach: „Zimy żal” - piosenki z Kabaretu Starszych Panów oraz „Kochać lirycznie”- 21 poetyckich piosenek o miłości. Spektakle Krzysztofa Warlikowskiego, w których wystąpiła Ewa Dałkowska: „Oczyszczeni”, (zastępstwo za Stanisławę Celińską), „Dybuk” (zastępstwo za Stanisławę Celińską), „(A)pollonia”, „Koniec”, „Opowieści afrykańskie wg Szekspira”, „Kabaret warszawski"
Bartosz Gelner – absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie w 2012 roku pod opieką Doroty Segdy. W czasie studiów zetknął się z wybitnymi pedagogami, z Krystianem Lupą, Jerzym Trelą, Jerzym Stuhrem, Anną Dymną, Adamem Nawojczykiem, Beatą Fudalej. Już na III roku zaistniał w filmie Jana Komasy „Sala Samobójców”. W teatrze zadebiutował w 2013 u Krzysztofa Warlikowskiego w spektaklu „Kabaret Warszawski” w Nowym Teatrze. Teatralnie współpracował również z Szymonem Kaczmarkiem, Pawłem Świątkiem oraz Igą Gańczarczyk. Najnowsza premiera filmowa Bartosza to głośny i wielokrotnie nagrodzony film „Płynące Wieżowce” w reżyserii Tomasza Wasilewskiego, za który otrzymał indywidualną nagrodę na Festiwalu Filmowym w Los Angeles.
Krzysztof Gordon – absolwent PWST w Warszawie. Od 1970 roku aktor Teatru Wybrzeże. Laureat wielu nagród, m.in. Srebrnego Medalu Gloria Artis przyznanego przez Ministra Kultury w 2009 roku.
Małgorzata Oracz – absolwentka Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie oraz Studia Aktorskiego przy Teatrze im. Stefana Jaracza w Olsztynie. W przeszłości aktorka Teatru im. Jaracza w Olsztynie. Od 2002 aktorka Teatru Wybrzeże.
Piotr Polak – absolwent Wydziału Aktorskiego w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Krakowie. Debiutował w 2004 roku w Teatrze im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu. W latach 2005-2008 pracował w Teatrze Starym w Krakowie, a w 2008 związał się na trzy lata z Teatrem Dramatycznym w Warszawie. W 2011 roku dołączył do zespołu Nowego Teatru. Aktor współpracował m. in. z Krystianem Lupą, Mikołajem Grabowskim czy Pawłem Miśkiewiczem. Często grał też u reżyserów młodszego pokolenia, takich jak: Michał Borczuch, Agata Duda-Gracz, Maja Kleczewska i Radosław Rychcik. Odkąd związał się z Nowym Teatrem zaczął występować w spektaklach Krzysztofa Warlikowskiego.
Piotr Polak znany jest szerokiej publiczności z roli rzeźbiarza Oresta Jakimowa w serii filmów „Nad Rozlewiskiem”. Podkładał polski dubbing w wielu filmach, m. in. jego głosem mówił Han Solo z „Gwiezdnych wojen” w najnowszej poprawionej wersji. Swoje zdolności i zainteresowania muzyczne wykorzystał opracowując muzykę do spektakli: „Wielki człowiek do małych interesów” oraz „Ichś Fiszer”. Spektakle Krzysztofa Warlikowskiego, w których zagrał Piotr Polak: „Koniec”, „Opowieści afrykańskie wg Szekspira”, „Kabaret warszawski".
Jacek Poniedziałek – urodził się 6 sierpnia 1965 roku w Krakowie. W 1990 roku ukończył Wydział Aktorski w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Krakowie i zadebiutował na deskach Teatru imienia Juliusza Słowackiego. Przez kilka lat był zatrudniony w krakowskim Teatrze Starym, gdzie grał u Tadeusza Bradeckiego i Jerzego Jarockiego. W 1992 roku rozpoczął współpracę z Krzysztofem Warlikowskim. Pierwsze przedstawienia wystawili w krakowskiej PWST. Były to: "Białe noce" i "Łysa śpiewaczka". Od tamtej pory Jacek Poniedziałek grał niemal we wszystkich spektaklach tego reżysera. Od 1997 roku aktor występował w teatrach warszawskich: Narodowym, Studio i Rozmaitości. Od 2008 roku jest członkiem Nowego Teatru w Warszawie. Jacek Poniedziałek zajmuje się także reżyserowaniem spektakli. Kilkakrotnie był asystentem, ale wystawiał też spektakle we własnej reżyserii. Ważną dziedziną zainteresowań aktora są przekłady i adaptacje. Z języka angielskiego tłumaczył sztuki reżyserowane przez Krzysztofa Warlikowskiego: "Oczyszczeni", "Krum", "Anioły w Ameryce", "Tramwaj" czy "Nickel Stuff". Przekładał również inne dramaty, które grane były w wielu teatrach i drukowane w miesięczniku „Dialog”. W 2012 roku został wydany w jego tłumaczeniu zbiór "Tramwaj zwany pożądaniem i inne dramaty Tennessee Williamsa". Aktor znany jest także ze swoich ról filmowych i telewizyjnych. Zadebiutował w 1999 roku rolą w filmie "Moja Angelika". Niezapomniane kreacje stworzył w filmach "Przemiany", "Trzeci" czy "Boisko bezdomnych". W 2010 roku ukazała się książka "Wyjście z cienia", będąca zapisem rozmów Renaty Kim z Jackiem Poniedziałkiem. Spektakle Krzysztofa Warlikowskiego, w których zagrał Jacek Poniedziałek: "Białe noce", "Łysa śpiewaczka", "Markiza O.", "Tancerz mecenasa Kraykowskiego", "Zachodnie wybrzeże", "Hamlet", "Bachantki", "Oczyszczeni", "Burza", "Dybuk", "Krum", "Anioły w Ameryce", "(A)pollonia", "Koniec", "Opowieści afrykańskie wg Szekspira". Jego przekłady: Sarah Kane „Oczyszczeni” (wraz z Krzysztofem Warlikowskim), Hanoch Levin "Krum", Tony Kushner "Anioły w Ameryce", Hanoch Levin "Pakujemy manatki". "Komedia na osiem pogrzebów", Andrew Bovell "Językami mówić będą", Dennis Kelly "Bohater Osama", Anthony Neilson "Zszywanie", Franz Kafka "Proces" w adaptacji Orsona Wellesa, BernardMarie Koltes "Nickel Stuff" (wraz z Krzysztofem Warlikowskim i Piotrem Gruszczyńskim, Lew Tołstoj / Helen Edmunson (angielska adaptacja) "Anna Karenina", Tennessee Williams "Tramwaj zwany pożądaniem", Tennessee Williams "Szklana menażeria", Tennessee Williams "Kotka na gorącym blaszanym dachu", Tennessee Williams "Słodki ptak młodości", Tennessee Williams "Noc iguany" (przekłady Tennessee Williamsa wydane przez wydawnictwo Znak w 2012 w zbiorze "Tramwaj zwany pożądaniem i inne dramaty"), Justin Vivian Bond "Tango. Powrót do dzieciństwa, w szpilkach". Jego publikacje: "Wyjście z cienia" rozmowy Renaty Kim z Jackiem Poniedziałkiem, wydawnictwo Czerwone i czarne 2010, audiobook: "Lubiewo bez cenzury" Michała Witkowskiego czyta Jacek Poniedziałek.
Marek Tynda – absolwent PWST w Krakowie, Wydział Zamiejscowy we Wrocławiu. W latach 2001-2008 aktor Teatr Polskiego w Bydgoszczy. Od 2008 roku aktor Teatru Wybrzeże. Laureat nagrody im. Hieronima Konieczki i nagrody Radia Pik.
