Link do opisu wydarzenia: Magdalena Giesek "Lewitujące wyspy 2.0"

Magdalena Giesek "Lewitujące wyspy 2.0"

Data: 3 grudnia 2024 r.
Godzina: 18:00
Miejsce: Oliwski Ratusz Kultury ul. Opata Jacka Rybińskiego 25, Gdańsk
Wstęp: wolny
Organizator: Fundacja Wspólnota Gdańska

Szczegóły wydarzenia

Magdalena Giesek urodziła się w 1979 roku w Gdańsku, gdzie ukończyła studia na Wydziale Nauk Społecznych. Jest także absolwentką Centrum Studiów Latynoamerykańskich Uniwersytetu Warszawskiego.

I to właśnie Ameryka Łacińska w dużej mierze definiuje jej pracę artystyczną. To tam Giesek odkryła w sobie miłość do malarstwa, które szybko stało się obraną przez nią drogą. I tak, od 2002 roku, nie rozstaje się z pędzlem.

To „wiecznie zielony kontynent” zainspirował ją do artystycznych poszukiwań, gdzie zaczęła tworzyć – początkowo na… ścianie swojego pokoju. Im dłużej malowała, tym mocniejsze korzenie zapuszczała w malarstwie, które w pewnym momencie stało się sposobem na życie.

Twórczość Magdaleny Giesek charakteryzuje feeria barw, niezwykłe kształty, szalone pejzaże. Bo to właśnie kolor jest jej ulubioną formą wyrazu. Z Ameryki Południowej powędrowała do Hiszpanii, gdzie do intensywnych barw dodała nowe techniki i formy ekspresji.

Styl malarki trudno określić. To bogata mieszanka pomysłów i motywów, które tworzą niecodzienną fuzję tego, co najpiękniejsze w kolorze i najbardziej fascynujące w kontakcie z odbiorcą. Bo to on jest tutaj najistotniejszy. Artystka, jak sama mówi, szuka bezpośredniego kontaktu z drugą osobą – tą, która ogląda jej dzieło. Idea obrazów Giesek formuje się gdzieś na styku skomplikowanej, wielowymiarowej kompozycji i sztuki naiwnej. Lata spędzone w Kolumbii przybliżyły ją do prymitywizmu południowoamerykańskiego, który z powodzeniem przenosi na swoje płótna. Odbija się tutaj fascynacja przyrodą, naturą i miejscem człowieka w świecie. Z zurbanizowanej aż do bólu rzeczywistości Giesek wyciąga instynkty i czystość rodzącą się w kontakcie z tym, co prawdziwe i szczere.

Kolejne prace tryskają więc szaloną energią i kolorem, nawiązując do płócien takich mistrzów jak Henri Rousseau czy Teofil Ociepka. Oto sztuka, która wyrywa się tradycyjnej, europejskiej percepcji i wkracza w świat dziki, namiętny i pozbawiony piętna cynicznego intelektualizmu. Prace artystki można dzisiaj znaleźć w kolekcjach prywatnych na całym świecie. Twórczością zachwycili się m.in. Joe Manganiello i Sofia Vergara, aktorska para z Hollywood. Malarka stworzyła również ilustracje do Śpiewnika Gdańskich Lwiątek.

Jej płótna wystawiane były w Hiszpanii, Włoszech, Francji, Niemczech, Polsce, a nawet Japonii czy Kolumbii, z którą jest głęboko związana także prywatnie. Obraz zatytułowany „Ojo Felino” został nagrodzony w konkursie zorganizowanym przez Urząd Miasta w hiszpańskiej Totanie. Sama Giesek była dwukrotną stypendystką Fundacji dla Artystów, założonej przez hiszpańskiego rzeźbiarza Lucasa Karrvaza. W 2020 roku otrzymała stypendium dla twórców kultury, przyznane przez Marszałka Województwa Pomorskiego.

W 2022 r. artystka zaprojektowała dla kolumbijskiego miasta Manizales „manhole” (właz studzienki wodno-kanalizacyjnej) zatytułowany Mariposas. Właz jest częścią unikalnego w skali światowej szlaku turystycznego miasta. Magdalena Giesek żyje i tworzy w jej ukochanym mieście Gdańsku.

Wystawa Magdaleny Giesek „Lewitujące wyspy II” to zaproszenie do poszukiwania pozytywnych wrażeń i zmysłowych doznań w wykreowanym przez malarkę świecie przyjemności, miłości i nadziei. Artystka pokazuje tryskające energią i optymizmem płótna, które przyciągają żywym kolorem, zadziwiają nieoczywistymi kształtami i uwodzą egzotyką flory i fauny. Inspiracją do namalowania cyklu prezentowanych na wystawie prac jest fascynacja różnorodnością kultury kolumbijskiej, tropikalnymi krajobrazami, rzemiosłem artystycznym rdzennej ludności oraz radosną muzyką południowoamerykańską. Zamysłem twórczym artystki jest wykreowanie, poprzez swoją sztukę, idyllicznej wyspy oddalonej od pesymizmu i natłoku globalnych informacji, bezpiecznego miejsca, w którym widz może doznać głębokiej relaksacji i unieść się w stan błogiej, ponadintelektualnej lewitacji. Artystka wierzy, że sztuka jako integralna część przestrzeni, w której żyjemy, jest czynnikiem pozytywnej zmiany społecznej i ma terapeutyczne oddziaływanie. Ta perspektywa zbliża ją ideowo do artystów z Happy Art Movement.

Miejsce