Już w latach 20. ubiegłego wieku Virginia Woolf zastanawiała się, dlaczego temat choroby zajmuje tak mało miejsca w światowej literaturze. Od tego czasu sporo napisano o takich chorobach, jak rak czy AIDS, jednak w XXI wieku również inne schorzenia domagają się własnej narracji – choroby autoimmunologiczne, w których organizm atakuje własne tkanki, przewlekła borelioza, której istnienie negują niektórzy lekarze czy „długi Covid”. Ich przyczyny często są niezbadane, przebieg nieprzewidywalny, a leczenie polega na łagodzeniu objawów. Aby żyć z taką chorobą, trzeba wyjść poza sztywne ramy medycyny i zmierzyć się z trudnymi pytaniami. Co tak naprawdę choruje, kiedy chorujemy? Ciało? Psychika? A może dusza? Czy wpływ na rozwój choroby ma polityka, miejsce zamieszkania, rodzaj pracy, przynależność do mniejszości? A przede wszystkim – jak funkcjonować w stanie, który nie wpisuje się ani w medyczny paradygmat zwalczania konkretnych mikrobów, ani w humanistyczną narrację o zwycięstwie czy porażce leczenia?
Urszula Jabłońska, reporterka i autorka książek non-fiction. Laureatka nagrody Grand Press 2012 w kategorii reportaż prasowy, nominowana do międzynarodowej nagrody True Story Award 2019. Stypendystka programu im. Mileny Jesenskiej Instytutu Nauk o Człowieku w Wiedniu 2018 oraz międzynarodowego programu literackiego CELA 2019-2023. Autorka książek reporterskich: Człowiek w przystępnej cenie. Reportaże z Tajlandii (2017) oraz Światy wzniesiemy nowe (2021). Aktualnie pracuje nad esejem o życiu z chorobą autoimmunologiczną. Na zaproszenie Instytutu Kultury Miejskiej uczestniczka projektu Rezydencje literackie w Gdańsku.
Izabela Morska, autorka dziennika z podróży do ciemnej krainy systemu medycznego Znikanie (2019). Jedna z najbardziej wyrazistych postaci polskiego życia literackiego w niezależnej Polsce. Pisarka na nowojorskiej emigracji, debiutująca na niwie wolnej literatury po 1989 roku. Na przełomie wieków felietonistka pisząca dla wysokonakładowych magazynów. Nauczycielka twórczego pisania, autorka wciąż inspirującego podręcznika Twórczego pisania dla młodych panien (1999). Poetka, której wiersze ukazują się w międzynarodowych antologiach. Pasjonatka teorii postkolonialnych. Wspierająca głowy mniejszości i sama będąca takim głosem. Autorka Trojki (2024), Madame Intuity (2002) i Absolutnej amnezji (1995). Felietonistka portalu Gdańsk Miasto Literatury. Eseistka kiedy tylko się da i w międzyczasie. Wizytująca badaczka na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley (2003-2005) i Uniwersytecie Szołochowa w Moskwie (2013). Stypendystka Rezydencji Wyszehradzkich (2021) i OSA Archivum (2022) w Budapeszcie. Występowała na ponad 50 konferencjach naukowych i festiwalach literackich. W 2018 roku otrzymała Nagrodę im. Juliana Tuwima za całokształt twórczości; w 2020 roku Pomorską Nagrodę Literacką (za Znikanie). Mieszka w Gdańsku od 2013 roku. Od 2009 roku wykłada konteksty historyczne i kulturowe literatury amerykańskiej na Uniwersytecie Gdańskim. Aktywistka wyobraźni.
Magdalena Kicińska, dziennikarka i poetka. Absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawskiej Szkoły Filmowej i Polskiej Szkoły Reportażu, gdzie wykłada. Redaktorka naczelna „Pisma. Magazynu Opinii” w latach 2019-2024. Laureatka Grand Press 2017 w kategorii wywiad. Autorka książek, m.in. „Pani Stefa” i tomu poezji „Środki transportu”. Laureatka nagród, m.in. Nagrody Literackiej m.st. Warszawy i Poznańskiej Nagrody Literackiej – Stypendium S. Barańczaka. Urodziła się i wychowywała w Lublinie, mieszka w Warszawie (a czasem w Sopocie).
