Pięć eksperymentalnych filmów krótkometrażowych o codziennym życiu w Gruzji
www. plotki.net/blackshorts
Projekcje filmów w języku gruzińskim, z angielskimi i polskimi napisami.
W maju 2011 roku dwudziestu młodych, kreatywnych ludzi z całej Europy spotkało się po raz pierwszy w Garikuli w Gruzji żeby podzielić się swoimi umiejętnościami i nauczyć się tworzyć filmy. Po czym pogrupowali się w wielonarodowe zespoły, i wreszcie, wyruszyli w podróż po Gruzji żeby odkryć jej życie codzienne. Rezultatem tego spotkania są różnorodne filmy krótkometrażowe, w których uchwycone zostały teatralne obrzędy towarzyszące śmierci w Kutaisi, ujmujący klimat zakładu fryzjerskiego w Tbilisi, drugie życie przedmiotów w obiegu złomu w okolicy Zugdidi, podniebna sieć kolejki liniowej w Chiaturze, a także dzień z życia miejscowego zespołu grającego w przejściach podziemnych Tbilisi.
Gulo
Gulo, pokazując teatralne obrzędy i scenerie związane z rytuałami pogrzebowymi, stara się odkryć granicę między życiem a śmiercią. Śmierć jest zazwyczaj przedstawiana jako zakończenie życia, przedmiot obawy. W przeciwieństwie do tego utartego schematu, Gulo ukazuje podejścia niejednorodne oraz wypowiedzi ludzi związanych bezpośrednio z korytarzem pomiędzy życiem a śmiercią: „śmierć mnie już nie interesuje. Chciałbym mieć inne życie, występować na scenie.” Gulo był kręcony w Kutaisi. (15:41 min)
(Twórcy filmu: Elene Asatiani, Eliane Bots, Mirek Koranda i Sophia Tabatadze)
Hairminators (Hairminatorzy)
Czy to czarne czy białe, długie czy krótkie, proste czy kręcone, włosy to jedne z najbardziej rzucających się w oczy części naszego ciała. W tym krotkim metrażu to włosy grają rolę pierwszoplanową, a miejscem zdarzeń jest zaklad fryzjerski w tbilisi. W dzisiejszych czasach wiele mainstreamowych salonów wygląda podobnie. Na ich tle zakład z Hairminatorów zachował nietknięty duch sprzed kiludziesięciu lat. W nim czekanie na efekt końcowy wypełnione jest grą w domino, pogaduszkami, śpiewem, a nawet spaniem. (14:25 min)
(Twórcy filmu: Data Chigholashvili, Salome Joglidze i Birgit Kuch)
Harvest Heorgia (Żniwa w Gruzji)
Ogorzałe ręcę wyprowadzają złom z domów w okolicy Zugdidi do czarnomorskiego portu w Poti. Wraz z tą migracją, migrują też sami Gruzini, gromadząc się wokół najważniejszego materiału eksportowego kraju. Wanny, sprężyny, boilery, garnki, patelnie, puszki, wieszaki, stojaki… Cały proces zbierania złomu, jego ważenie, wywożenie ukazany jest poprzez stosunek ludzi do poszczególnych przedmiotów. (6:37 min)
(Twórcy filmu: Odeta Catana, Ian Cook, Angelica Herta i Zhenya Zakharova)
Chiatura, my pride (Chiatura, moja duma)
Dzięki bogatym złożom manganu, Chiatura była swego czasu jednym z najlepiej prosperujących miast przemysłowych Gruzji. Położona na dnie stromej doliny i otoczona wysokimi górami, Chiatura zainstalowała sieć kolejki liniowej, wagonikami której podróżowali zarówno pracownicy jak i sam mangan. Wydobycie manganu zmniejszyło się, przemysł znacznie się skórczył, a populacja Chiatury spadła o połowę. Wiele wagoników jednak nadal sprawnie działa umożliwiając przemieszczanie się mieszkanców i kotakt z miastem. Film pokazuje jak, czterdzieści lat od zainstalowania, ten cudaczny rodzaj transportu dodaje charakteru całemu miastu. (13:43 min)
(Twórcy filmu: Stephanie Endter, Max Kuzmenko, Lisa Müller, Ulrike Penk i Kajetan Tadrowski)
Under a (Pod …)
„… ustrój państwowy: demokracja prezydencko-parlamentarna. Język urzędowy: gruziński. Populacja: 4,6 mln. Stolica: Tbilisi.” Wzrok przemyka po wypłowiałym napisie w przejściu podziemnym, ciało instynktownie unika ulotkarzy, ucho wyłapuje muzykę. Under a pokazuje przjeście pod centralnym Placem Wolności w Tbilisi i śledzi zwykły dzień grającego w nim zespołu. (16:07 min)
(Twórcy filmu: Natalia Buier, Madis Kats, Filip Pospišil i Mikheil Svanidze)
Black Shorts zostały w całości sfinansowane przez Europejską Fundację Kultury i Instytut The Open Society.
