 |
Franciszek Troszczyłów zmarł 15 lutego 2018 roku, pogrzeb gdańszczanina odbędzie się w najbliższy piątek 23 lutego br. na Cmentarzu Łostowickim. Na godzinę 11 zaplanowano wystawienie trumny w kaplicy, o godz. 11.30 odbędzie się odprowadzenie do kwatery AK.
Twórca wielu znanych i rozpoznawalnych miejsc Gdańska urodził się 13 maja 1922 r. w Skrzydłówku w powiecie kościerskim na Pomorzu. W latach 1949-1951 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W 1951 roku przeniósł się na Wybrzeże, gdzie kontynuował naukę w PWSSP w Sopocie na Wydziale Architektury Wnętrz w pracowni prof. Lecha Kadłubowskiego. Dyplom uzyskał w 1955 roku.
Pierwszą pracę po ukończeniu studiów rozpoczął w „Miastoprojekcie Gdańsk” czyli Centralnym Biurze Architektonicznym ustanowionym dla odbudowy zniszczonego starego Miasta Gdańska na stanowisku projektant architekt-artysta rzeźbiarz.
W późniejszym okresie od 1965 roku Franciszek Troszczyłów nadzorował wyposażenie wnętrz statków, a szczególnie odpowiednio skonstruowanych mebli dostosowanych do trudnych warunków morskich w Centralnym Ośrodku Konstrukcyjno-Badawczym Przemysłu Okrętowego w Gdańsku. Pracował tam na stanowisku starszego konstruktora projektanta.
Na wniosek Zarządu Związku Polskich Artystów Plastyków Okręgu Pomorskiego Ministerstwo Kultury i Sztuki w Warszawie w styczniu 1987 roku powołało Franciszka Troszczyłowa do Kolegium Rzeczoznawców na lata 1987-1989 r. w specjalności: ocena dzieł sztuki współczesnej w zakresie architektury wnętrz do wykonywania funkcji rzeczoznawcy na terenie całego kraju.
W roku 1988 na wniosek ZPAP został odznaczony przez ówczesne władze państwowe Srebrnym Krzyżem Zasługi za całość pracy twórczej i za rozwój kultury narodowej.
W 1987 roku na zlecenie Rzemieślników Gdańskich, wspólnie z artystą plastykiem nieżyjącym już Mieczysławem Różyckim, opracował projekt i wykonanie srebrno-złotej monstrancji inkrustowanej bursztynami z okazji trzeciej pielgrzymki w Polsce i Gdańsku papieża Jana Pawła II.
Franciszek Troszczyłów napisał też książkę o latach wojny na Pomorzu i swoim życiorysie partyzanta o pseudonimie „Pomorzak”. Książka pt. „Los Wypędzonych Pomorzan” 1939-1945, ukazała się w grudniu 2010 roku. Opisał w niej m.in. swoją działalność w oddziale partyzanckim 34 PP 9-tej Podlaskiej Dywizji Powstańczej AK, swój czynny udział w zamachu na „kata Podlasia” Wernera, pełnomocnika do spraw przesiedleń w Generalnej Guberni oraz o tym jak uratował swoją przyszłą żonę z tworzonych przez uciekających Niemców komór gazowych w piwnicach domów mieszkalnych na wsiach.
Jego realizacje w Gdańsku to m.in.: opracowanie architektonicznej dokumentacji techniczno-roboczej obecnego pawilonu LOT przy ul. Wały Piastowskie, szczegółowa inwentaryzacja Kościoła Św. Mikołaja wraz z opracowaną dokumentacją, opracowanie kompleksowe projektu rzeźbiarskiego-architektonicznego przedproża ul. Piwna 54/55 (styl Rococo). Płyty czołowe, balustrady, słupki przepływowe, schody oraz słupki przychodowe z poręczami metalowymi. Wykonanie całości - modelowanie w glinie, odlewy gipsowe - przygotowanie do realizacji w kamieniu, projekt rzeźbiarski portalu (styl Rococo) - rysunki, modelowanie w glinie i odlew gipsowy - Kamienica ul. Piwna 64/65, projekt rzeźbiarski portalu (styl Rococo) - rysunki, modelowanie w glinie i odlew gipsowy – Kamienica ul. Piwna 11/12, opracowanie projektów – plastyczno - architektonicznych oraz projektów kolorystycznych w ciągach kamieniczek ul. Świętego Ducha, Szeroka, Ogarna, Kozia, Chlebnicka, Świętojańska 35/40 oraz Długi Targ 22-35, na specjalne polecenie ówczesnej dyrekcji „Miastoprojekt Gdańsk” opracował również dokumentację techniczno-roboczą- architektoniczną wraz ze szczegółami roboczymi architektury Teatru Gdańskiego i przynależnego do niej kompleksu budynków zaplecza teatralnego przy ul. Św. Ducha.
