O szczegółach wniosku do sądu władze Gdańska poinformowały media podczas konferencji prasowej, która miała miejsce w czwartek, 11 stycznia, przy ul. Dąbrowszczaków 34 czyli ulicy, której nazwę wojewoda zmienił na Lecha Kaczyńskiego.
W konferencji wzięli udział prezydent Gdańska Paweł Adamowicz, Piotr Borawski - przewodniczący klubu radnych PO, Agnieszka Owczarczak - wiceprzewodnicząca RMG oraz przewodnicząca Komisji Zagospodarowania Przestrzennego, radni PO Teresa Wasilewska i Marek Bumblis. Obecny był też Bogumił Koczot - dyrektor Wydziału Geodezji w Urzędzie Miejskim w Gdańsku.
- Nie dajcie sobie wmówić, że tu chodzi o jakieś nazwiska. To jest Hucpa - mówił prezydent Adamowicz. Zaznaczył też, że ustawa dekomunizacyjna łamie konstytucję RP i ustawę o samorządzie terytorialnym, a decyzja wojewody o zmianie nazw ulic gwałci konstytucyjną zasadę samodzielności samorządu.
Posłuchaj wypowiedzi prezydenta Gdańska Pawła Adamowicza:
Radni wyjaśniali zarówno istotę obecnej skargi, jak i wcześniejsze pozostawienie niezmienionych nazw ulic.
Agnieszka Owczarczak: - Niejednokrotnie rozmawialiśmy na ten temat na komisjach i nie mieliśmy ze strony mieszkańców wniosków o to, żeby te nazwy, które IPN przygotował, zmieniać na jakiekolwiek inne. Słuchając głosu mieszkańców zostawiliśmy im te nazwy, do których oni się przyzwyczaili i które akceptują.
Piotr Borawski: - To jest spór ustrojowy, a nie spór dotyczący tej czy innej nazwy ulicy. Chcę powiedzieć wszystkim mieszkańcom, że nie będziemy uczestniczyć w tym wyścigu, który niestety ma miejsce w wielu miastach Polski na to, kto kogo przechytrzy, kto będzie sprytniejszy.
Zapis całej konferencji prasowej
Decyzja o zmianie nazw dotyczy siedmiu gdańskich ulic:
- Ignacego Matuszewskiego w miejsce Leona Kruczkowskiego
- Jana Styp-Rekowskiego w miejsce Mariana Buczka
- Kazimierza Szołocha w miejsce Stanisława Sołdka
- Prezydenta Lecha Kaczyńskiego w miejsce Dąbrowszczaków
- Henryka Lenarciaka w miejsce Wincentego Pstrowskiego
- Feliksa Selmanowicza "Zagończyka" w miejsce Franciszka Zubrzyckiego
- Anny Walentynowicz w miejsce Józefa Wassowskiego
Poniżej pełne uzasadnienie dotyczące skargi
Podstawy wszystkich skarg to zarzuty naruszenie niżej wskazanych przepisów prawa materialnego tj.:
1. Naruszenie:
- art. 18 ust. 2 pkt 13 ustawy o samorządzie gminnym w zw. z art. 92 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 ustawy o samorządzie powiatowym
oraz
- art. 15 ust. 1 i 2 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. i art. 16 ust. 1 Konstytucji w zw. z art. 8 ust. 2 Konstytucji poprzez:
- realizację przez Wojewodę Pomorskiego wskutek wydania zarządzeń zastępczych z dnia 13 grudnia 2017 r., w przedmiocie nadania ulic, zadania należącego wyłącznie do Rady Miasta Gdańsk, jako zadania własnego jednostki samorządu terytorialnego, czym naruszono wynikającą z Konstytucji zasadę decentralizacji władzy publicznej oraz samodzielności samorządu terytorialnego w wykonywaniu powierzonych mu zadań publicznych, co świadczy o rażącej niezgodności art. 6 ust. 2 ustawy o zakazie propagowania komunizmu, stanowiącego podstawę prawną wydania zaskarżonego zarządzenia zastępczego, z przepisami art. 15 ust. 1 i 2 oraz art. 16 ust. 1 Konstytucji, wyrażającymi wspomniane konstytucyjne zasady;
2. Naruszenie:
- art. 2 ust. 3 u. sam. gm. w zw. z art. 92 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 u. sam. pow.
oraz
- art. 165 ust. 2 Konstytucji i art. 16 ust. 2 Konstytucji w zw. z art. 8 ust. 2 Konstytucji poprzez:
- wydanie przez Wojewodę Pomorskiego zarządzeń zastępczych z dnia 13 grudnia 2017 r., w przedmiocie nadania ulicy, czym naruszono wynikającą z Konstytucji oraz ustawy o samorządzie gminnym zasadę ochrony sądowej samodzielności samorządu terytorialnego, którą to zasadę narusza ustawa o zakazie propagowania komunizmu, przyznając wojewodzie jako przedstawicielowi Rady Ministrów czyli administracji rządowej, nie mającego związku z gminą jako jednostką samorządu terytorialnego i jej mieszkańcami, uprawnienia do arbitralnej zmiany nazw ulic bez jakichkolwiek konsultacji z mieszkańcami i organami miasta, co świadczy o niezgodności przepisów ustawy o zakazie propagowania komunizmu, a zwłaszcza przepisu art. 6 ust. 2 powołanej ustawy, z art. 165 ust. 2 i art. 16 ust. 2 Konstytucji.
3. Odnośnie do zarządzenia nadającego ulicy nazwę Anny Walentynowicz zgłoszono zarzut naruszenia prawa miejscowego w postaci ust. 7 załącznika nr 1 do uchwały Rady Miasta Gdańsk nr L/1126/14 z dnia 27 marca 2014 r. (Dziennik Urzędowy Województwa Pomorskiego z dnia 15 kwietnia 2014 r. poz. 1534) poprzez nadanie nazwy ulicy Józefa Wassowskiego w mieście Gdańsku nazwy Anny Walentynowicz, którą to nazwę nosi już skwer w mieście Gdańsku na podstawie uchwały Rady Miasta Gdańsk nr LV/1271/14 z dnia 26 czerwca 2014 r. (Dziennik Urzędowy Województwa Pomorskiego z dnia 28 lipca 2014 r. poz. 2589) i co jest sprzeczne z zasadami nadawania nazw ulicom wyrażonym w powołanej wyżej uchwale nr L/1126/14 z dnia 27 marca 2014 r.
W oparciu o powyższe zarzuty wniesiono o:
1) uchylenie w całości przez Sąd zaskarżonych zarządzeń zastępczych Wojewody Pomorskiego z dnia 13 grudnia 2017 r., w przedmiocie nadania ulicy opublikowanych w Dzienniku Urzędowym Województwa Pomorskiego z dnia 14 grudnia 2017 r.;
2) o wstrzymanie przez Wojewodę Pomorskiego wykonalności zaskarżonych zarządzeń, a w razie nieuwzględnienia wskazanego wniosku przez Wojewodę Pomorskiego, na podstawie art. 61 § 3 p.p.s.a. o wstrzymanie wykonalności zaskarżonych zarządzeń zastępczych przez Sąd.
UWAGA WAŻNE!!!
W uzasadnieniu skarg wskazano, iż z art. 8 ust. 1 Konstytucji wprost wynika, iż Konstytucja jest najwyższym prawem w Rzeczypospolitej Polskiej. Jako akt o najwyższej mocy prawnej, ustawa zasadnicza reguluje podstawowe zagadnienia ustroju społecznego, politycznego i gospodarczego państwa.
Rozwiązania przyjęte w ustawie o zakazie propagowania komunizmu, w szczególności art. 6 ust. 2 tej ustawy, jednoznacznie naruszają wartości i gwarancje, podlegające ochronie konstytucyjnej, godząc w zasadę decentralizacji władzy publicznej oraz samodzielności samorządu terytorialnego w wykonywaniu powierzonych mu zadań publicznych, a także zasadę ochrony sądowej niezależności i samodzielności samorządu terytorialnego. W świetle tego, powyższe przepisy nie mogą stać się podstawą rozstrzygnięć, wydawanych przez sądy, które stoją na straży podstawowych zasad ustrojowych, a przede wszystkim zasady pewności prawa oraz bezpieczeństwa prawnego. Zatem w sytuacji, gdy zaistnieje stan faktyczny, którego rozstrzygnięcie mogłoby zostać oparte na przepisach prawnych sprzecznych z ustawą zasadniczą, sądy powinny skorzystać z uprawnienia przewidzianego w art. 8 ust. 2 Konstytucji i dokonać oceny w oparciu bezpośrednio o normy konstytucyjne, a nie w oparciu o sprzeczną z prawem ustawę. Treść art. 8 ust. 2 Konstytucji sprowadza się bowiem do nakazu stosowania norm Konstytucji w sposób bezpośredni.
Czytaj też:
Wojewoda zmienia nazwę gdańskiej ulicy Dąbrowszczaków na Lecha Kaczyńskiego
