- Ustawa wprowadzająca do polskiego porządku prawnego powinna obowiązywać od 523 dni - zaznacza Piotr Grzelak, zastępca prezydenta Gdańska i jednocześnie przewodniczący Zespołu Koordynacyjnego Unii Metropolii Polskich ds. Odpadów Komunalnych. - To bardzo ważne, aby rozszerzona odpowiedzialność producentów w końcu została wprowadzona do polskiego prawa, ponieważ tylko w ten sposób będziemy mogli podejmować i promować proekologiczne postawy – dodaje.
Obecnie konsumenci mają bardzo mały wybór co do tego, w jakich opakowaniach kupują dany produkt. Przykładowo, mleko pakowane jest najczęściej w plastikowych butelkach lub tzw. tetrapak, czyli wielomateriałowe opakowanie, którego recykling jest kosztowny i zużywa bardzo dużo energii. Konsumenci mają ograniczone możliwości kupowania produktów na wagę. Kiszone ogórki, kiszona kapusta, warzywa czy owoce coraz powszechniej sprzedawane są w jednostkowych opakowaniach, często wielomateriałowych, trudnych do poddania recyclingowi.
To wszystko może się zmienić, ale wymaga wprowadzenia rozszerzonej odpowiedzialności producentów - obciążenia, często wielkich korporacji, odpowiedzialnością za produkcję śmieci i kosztami ich recyklingu czy utylizacji.
- Jacek Ozdoba, Wiceminister Klimatu i Środowiska, który wielokrotnie potrafił wnosić projekty ustaw w obronie jednostkowych interesów mieszkańców Warszawy, jak widać obawia się wystąpić przeciwko korporacjom. Boi się uderzyć w ich interesy wprowadzając do polskiego porządku prawnego przepisy o rozszerzonej odpowiedzialności producentów - uważa Michał Sztybel, zastępca prezydenta Bydgoszczy. - W konsekwencji wszystkie koszty związane z gospodarowaniem odpadami ponoszą mieszkańcy miast i gmin.
Zobacz relację z konferencji:
Rozszerzona odpowiedzialność producenta spowodowałaby, że część kosztów związanych z gospodarowaniem odpadami ponosiłyby korporacje i inne firmy wprowadzające na rynek swoje produkty w może atrakcyjnych, ale absolutnie nie ekologicznych opakowaniach. Brak ustawy o ROP powoduje, że za utylizację i recykling takich opakowań płacą z własnej kieszeni mieszkańcy miast i gmin.
- Na dzisiejszym posiedzeniu (10 grudnia) Zespołu Koordynacyjnego UMP ds. Odpadów Komunalnych przyjęliśmy dziesięć najważniejszych i najpilniejszych postulatów dotyczących przebudowy systemu gospodarowania odpadami komunalnymi w Polsce - mówi Olga Goitowska, zastępca dyrektora Wydziału Gospodarki Komunalnej UM w Gdańsku.
Czego domagają się samorządowcy?
- Przyspieszenia prac rządu nad projektem zmian ustawy o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi oraz nad rozporządzeniami wykonawczymi.
- Wprowadzenia zasad regulujących ekoprojektowanie, w tym stworzenie systemu premiująco - sankcyjnego.
- Wdrożenia instrumentów prawnych inicjujących wzrost poziomu wykorzystania surowców wtórnych w produkcji opakowań (m.in. wszystkich tworzyw sztucznych, makulatury i szkła).
- Przeznaczenia środków z ROP, pozostających w dyspozycji NFOŚiGW na budowę lub rozbudowę instalacji recyklingowych.
- Po uchwaleniu ustawy, przedstawienie założeń również dla produktów.
- Zmianę sposobu podziału opakowań z „domowe i inne” na zapewniający szczelność systemu i stabilność wpływu z opłaty, tj. na opakowania jednostkowe, zbiorcze i transportowe.
- Wprowadzenie takiego sposobu podziału środków z ROP, który promowałby gminy kładące nacisk na jakość selektywnej zbiórki odpadów.
- Zachowanie przewidzianej w projekcie ustawy roli Organizacji Odpowiedzialności Producenta, bazującej na decyzyjności gmin w zakresie organizacji systemów.
- Obowiązkowe uzależnienie stawek opłaty opakowaniowej od możliwości ponownego wykorzystania surowca, z którego wytworzone jest opakowanie.
- Potraktowanie opłaty opakowaniowej jako instrumentu ograniczającego produkcję zbędnych opakowań.
ROP, czyli rozszerzona odpowiedzialność producentów, to zestaw obowiązków nakładanych na producentów wprowadzających na rynek opakowania lub produkty w opakowaniach. Celem ROP jest zwiększenie odpowiedzialności producentów za to, co się dzieje z opakowaniami po ich użyciu. Ma to prowadzić do ograniczenia ilości odpadów opakowaniowych trafiających do obiegu. Z kolei te trafiające do obiegu, powinny nadawać się do recyclingu lub ponownego wykorzystania w myśl zero waste.