- Współczesne działania w obszarze miejskich kryzysów wodnych nie polegają już wyłącznie na budowaniu zabezpieczeń przeciwpowodziowych, ale na tworzeniu wielopoziomowych systemów retencji (od małych rozwiązań, do dużej infrastruktury) - podkreśla Jerzy Hausner, jeden z inicjatorów opracowania indeksu. - Powinniśmy dążyć do uchwycenia zasobów wody, aby z jednej strony utrzymać walory środowiskowe, trzymać standardy ekologiczne, a z drugiej strony zaspokajać potrzeby użytkowników miast.
W Gdańsku jest miejsce dla wody
- Zmiana klimatu stawia przed nami zupełnie nowe wyzwania - tłumaczy Aleksandra Dulkiewicz, prezydent Gdańska. - Dlatego coraz częściej łączymy rozwiązania hydrotechniczne z wielofunkcyjną zielenią tworząc sprzyjającą rekreacji i bioróżnorodności niebiesko-zieloną infrastrukturę. Wiele pracy wkładamy także w ochronę obszarów, na których znajdują się ujęcia wodne. Od 12 lat Gdańsk rozbudowuje system monitoringu wód podziemnych – będących głównym źródłem wody pitnej. To wieloletni program badawczy, który pozwala na działania długofalowe – odpowiednie reakcje na ewentualne zagrożenie wód podziemnych ze względu na suszę czy działalność przemysłową lub rolniczą.
Gdańska polityka retencji miejskiej
- W trosce o bezpieczeństwo przeciwpowodziowe w Gdańsku obowiązują jedne z najbardziej rygorystycznych zasad zagospodarowania wód opadowych dla działalności inwestycyjnej – już w planach zagospodarowania przestrzennego wpisywane są specjalne wymogi dotyczące retencji wód opadowych, które uszczegóławiamy w wydawanych warunkach technicznych. Jesteśmy też polskim liderem w zakładaniu obiektów małej retencji w tym w szczególności gruntowych ogrodów deszczowych - wyjaśnia Ryszard Gajewski Prezes Gdańskich Wód, spółki miejskiej odpowiedzialnej za utrzymanie miejskiego systemu odwodnieniowego.
Ogrody deszczowe, niecki retencyjne i parki retencyjne naśladują naturę w gromadzeniu, oczyszczaniu i opóźnianiu spływu deszczówki. Aktualnie w Gdańsku funkcjonuje ponad 20 takich obiektów. Ich liczba będzie rosła, jeszcze w tym roku powstaną kolejne 3 ogrody deszczowe.
Autorzy raportu poddali „wodnej” analizie w sumie 218 polskich miast w ramach 4 obszarów oraz 15 kategorii oceny. Dokonując oceny gospodarowania zasobami wodnymi brano pod uwagę cztery obszary:
- Życie - oceniano wskaźniki dotyczące m.in. ceny i zużycia wody, kosztów odprowadzenia ścieków, gęstości sieci wodociągowej czy kanalizacyjnej, a także inwestycji w tym zakresie.
- Zagrożenie - indeks obliczany był na podstawie udziału powierzchni miasta w obszarze zagrożenia powodziowego, długości zabezpieczeń przeciwpowodziowych w stosunku do zagrożonego terenu, liczby awarii sieci czy udziału powierzchni biologicznie czynnej.
- Gospodarka i biznes - oceniano zużycie wody przez przemysł, liczbę przedsiębiorstw działających w branży transportu wodnego czy liczbę mostów w odniesieniu do długości cieków w mieście.
- Kultura i mieszkańcy - kategoria opierała się m.in. na takich miernikach jak: długość linii brzegowej, udziału wód powierzchniowych w powierzchni miasta, udział zieleni osiedlowej w ogólnej powierzchni miasta.
Water City Index powstał już po raz trzeci. Popularny rankingu miast, w którym ocenia się rozwój metropolii, dużych i średnich miast w Polsce pod względem efektywności gospodarowania zasobami wody, przygotowują naukowcy Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowi wraz z ekspertami Fundacji Gospodarki i Administracji Publicznej oraz firmy Arcadis.
