Plaża jako temat fotograficzny
Nie dziwimy się, że wielu fotografów kieruje obiektyw w stronę plaży. Chyba te najczęściej powstające ujęcia (poza selfie plażowiczów) to krajobrazy, rejestrujące malownicze spektakle natury. Na szczęście na plażach leży też inny temat. Motyw ludzi spędzających czas wolny w kurortach jest dobrze znany w historii fotografii. Wielu fotografów podjęło i podejmuje ten temat. Najbardziej znaną pracą jest powstały w latach 80. album fotograficzny Martina Parra „The Last Resort”, w którym autor portretuje wypoczywającą, angielską klasę robotniczą.
Czytaj także: 48 kilometrów kwadratowych… Historii Gdańskich Dzielnic. Odkryjmy dzieje naszych małych ojczyzn
Miejscem wyjątkowym do sfotografowania dla Mirosława Pieślaka stało się Władysławowo. Pracę nad projektem rozpoczął w 2019 roku przy okazji fotografowania plaży na potrzeby redakcji. Po skończonym zleceniu zostawał na miejscu i dalej fotografował, bo jak sam mówi „na każdym rogu możemy znaleźć świetne zdjęcie”. W końcu zbiór fotografii, które nie nadawały się do publikacji w prasie, stał się początkiem „Projektu Plaża”.
| Mirosław Pieślak ur. 1979 r. – ekonomista z wykształcenia, fotoreporter freelancer pracujący w zawodzie od ponad 16 lat. Pochodzący z Olsztyna, rodzinnie związany z Gdańskiem. Tata Wojtka i Matyldy. W roku 2020 za „Projekt Plaża” otrzymał wyróżnienie w kategorii „Życie i świat wokół nas” w konkursie Gdańsk Press Photo, a w roku 2021 jego wystawa gościła w Białostockim Kultury. |
Jaka jest polska plaża?
Gorąca, gwarna, kolorowa, często nie do przejścia. Na swoich zdjęciach autor z plażowego chaosu wycina portret rodaków w trakcie wypoczynku. Przedstawia ich zachowania, zwyczaje, modę, której się poddają oraz cały „plażowy folklor”. Nie da się nie zauważyć w tle parawanów. Ich powszechność w nadbałtyckich kurortach jest nie tylko wzrastającym trendem, ale tematem rozważań dla socjologów. Postawili tezę, że powszechny „parawanning” wynika z naszej narodowej mentalności, społecznego braku zaufania i wyobcowania.
Na zdjęciach trudno znaleźć skrawek wolnej przestrzeni. Dlaczego ludzie gromadzą się w jednym miejscu, skoro Polskie wybrzeże liczy 529km i prawdopodobnie każdy znalazłby na nim przestrzeń dla siebie? Projekt nie jest zamknięty i już teraz jest świetnym zapisem naszej kultury wypoczynku.
Autorka: Zofia Tatarek/Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna
