Poznaj sterownię fontanny Neptuna
Na filmie można zobaczyć, jak pracownik komunalnej spółki wchodzi poprzez właz studzienki na ulicy w podziemia fontanny Neptuna. To niewidoczne dla zwykłych zjadaczy chleba pomieszczenie z dawnych wieków ma powierzchnię ok. 20 metrów kwadratowych.
Wewnątrz znajdują się m.in. urządzenia, do uruchamianego zdalnie systemu oświetlenia fontanny, pompy oraz zbiornik z wodą.
Może być najlepszym festiwalem w Europie. Zagłosuj na Inside Seaside!
- To jedna z naszych rutynowych wizyt w podziemiach fontanny. W tym roku woda przestała tryskać w drugiej połowie października. Oględzin stanu technicznego sprzętu dokonujemy raz w tygodniu, a w sezonie jeszcze z większą częstotliwością - tłumaczy pracownik Gdańskich Wód.
Krótko o historii fontanny Neptuna
Inicjatorem budowy fontanny Neptuna był w 1605 r. burmistrz Gdańska Bartholomäus Schachmann. Figurę rzymskiego boga mórz i oceanów zaprojektował kamieniarz i rzeźbiarz Abraham van den Block (1572-1628). Architektonicznie zabytek nawiązuje do manieryzmu flamandzkiego.
W 1633 r. mistrz murarski Reinhold de Clerk wymurował fundament, a rzeźbiarz Wilhelm Richter zmontował fontannę. Jej inauguracja odbyła się 23 marca 1634 r. Choć rękopiśmienny dopisek na marginesie jednego z egzemplarzy dzieła Reinholda Curickego, prawdopodobnie Jana Monety, podaje 26 marca jako dzień, w którym fontanna „po raz pierwszy wodą trysnęła z okazji triumfu i święta zwycięstwa króla Władysława IV” - chodziło o uwolnienie Smoleńska od rosyjskiego oblężenia.
Fontanna Neptuna na niebiesko. Przeciw samobójstwom
Powstała jednocześnie żelazna krata ze złotymi herbami Gdańska i polskimi orłami otaczająca basen fontanny..
Zbiorniki z wodą na potrzeby wodotrysku zostały umieszczone na poddaszu Dworu Artusa. Początkowo fontanna była czynna tylko w niektóre dni lata. Wynikało to z konieczności każdorazowego napełniania zbiornika na poddaszu, co miało miejsce do drugiej połowy XIX wieku, gdy po założeniu w Gdańsku nowoczesnego wodociągu i kanalizacji podłączono do nich fontannę.
Po II wojnie światowej figurę Neptuna, uszkodzoną w minimalnym stopniu, odnaleziono we wsi Parchowo około Bytowa. Zaginął trójząb, brakowało również płetwy konia morskiego (uważanej przez wielu za „listek”), która zasłaniała bogowi mórz przyrodzenie. Ucierpiała również czasza, na której stoi Neptun oraz trzon. W ruinach Gdańska odnaleziono też ogrodzenie fontanny.
Fontannę Neptuna udało się ponownie uruchomić 22 lipca 1957 roku.
