Msza święta w intencji Zmarłego odbędzie się 14 marca 2025 roku o godzinie 11:00 w Kościele pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Pruszczu Gdańskim (ul. Wojska Polskiego 37), po czym rozpoczną się uroczystości pogrzebowe na Nowym Cmentarzu w Pruszczu Gdańskim (ul. Obrońców Pokoju 14).
Jak sam wspominał w filmie dokumentalnym, zaraz po szkole podstawowej przyjechał w towarzystwie taty do Gdańska, żeby zdawać do technikum samochodowego. Okazało się, że nabór jest już zakończony. W tym czasie (przez dwa lata) dyrektorem szkoły baletowej był brat jego ojca. W gronie rodzinnym doszli do wniosku, że niech już lepiej Bronek idzie uczyć się pod okiem stryja. Do baletu trafił więc trochę przez przypadek.
Czytaj także: Nie żyje fotografik Zenon Mirota. Dokumentował życie Stoczni
Bronisław Aubrecht-Prądzyński w 1958 roku ukończył Państwową Średnią Szkołę Baletową w Gdańsku. Od razu znalazł się w zespole baletowym Państwowej Opery Bałtyckiej w Gdańsku, jako tancerz, a później solista - pod kierownictwem Janiny Jarzynówny-Sobczak.
Był odtwórcą licznych ról baletowych. Karierę sceniczną zakończył w 1972 roku.
Zaraz po tym został dyrektorem gdańskiej szkoły baletowej i pełnił tę funkcję do 2017 roku. Zdobył wielki szacunek jako fachowiec i jako człowiek - jest z wdzięcznością wspominany przez wielu absolwentów.
Jak podaje portal taniecPolska.pl, Bronisław Aubrecht-Prądzyński wprowadził w życie wiele własnych, cennych inicjatyw. Szkoła zawdzięcza mu wysoki poziom kształcenia. Przyczynił się do gruntownej rozbudowy i modernizacji budynku szkoły. Wzbogacił codzienną praktykę szkoły baletowej o środki audiowizualne. Od 1975 roku uczniom i pedagogom towarzyszyły kamera wideo i magnetowid, co sprawiło, że ich codzienna praca stała się bardziej efektywna i urozmaicona. Możliwość korzystania w tamtych latach ze sprzętu audiowizualnego była bardzo nowatorskim przedsięwzięciem. Dzięki niej gdańska szkoła baletowa jako pierwsza stworzyła gabinet audiowizualny z imponującą wideoteką, gromadzącą nagrania własne szkoły, a także programy i filmy baletowe, zarejestrowane przez polskie i zagraniczne stacje telewizyjne.
Od 1975 roku organizował letnie kursy doskonalenia nauczycieli w zakresie tańca klasycznego, charakterystycznego i współczesnego, które integrowały środowisko baletowe.
Czytaj także: Zmarła pisarka Emma Popik, autorka fantastyki naukowej
Od 1984 roku organizował w Teatrze Muzycznym Gdyńskie Wieczory Baletowe, które umożliwiły obejrzenie szerokiej publiczności najciekawszych układów choreograficznych znanych artystów baletu, a także zaprezentowanie interesujących debiutów choreograficznych.
Reaktywował także Ogólnopolskie Konkursy Tańca. Dzięki jego staraniom od 1990 roku konkurs ten odbywa się regularnie co dwa lata i na stałe wpisał się w krajobraz polskiej sztuki baletowej.
Wspaniałym świętem tańca stał się współorganizowany przez gdańską szkołę baletową Międzynarodowy Festiwal Tańca „Dance of the World”, Gdańsk 1991 (pomysłodawczyni: Bożena Kociołkowska), w którym uczestniczyło około 300 osób. Zgromadził on utalentowaną młodzież, uczniów różnych szkół baletowych, pedagogów i znanych artystów baletu z całego świata.
Czytaj także: Nie żyje Marcin Wicha, wybitny grafik, autor esejów i książek
Artysta powołał też do życia Dom Tancerza, w którym gościli najwybitniejsi przedstawiciele kultury polskiej i europejskiej: Maja Plisiecka, John Neumeier, Boris Ejfman, Jerzy Maksymiuk, Bogusław Kaczyński, Wojciech Wiesiołłowski.
W latach 1993-1996 pracował na stanowisku dyrektora baletu Państwowej Opery Bałtyckiej w Gdańsku.
Przez wiele lat był członkiem Rady d.s. Szkolnictwa Artystycznego przy Ministrze Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Czytaj także: Nasza podstrona ODESZLI
