Halina Hellmann, z domu Ładzińska, urodziła się 20 stycznia 1914 roku w Winnicy na Podolu (dzisiejsza Ukraina). Do Polski wraz z rodziną przyjechała po rewolucji październikowej. Zamieszkali w Toruniu, ale studia pani Halina podjęła już w Warszawie, na tamtejszym uniwersytecie. Tam też poznała swojego przyszłego męża, Włodzimierza Hellmana, późniejszego wykładowcę na Politechnice Gdańskiej.
Do Gdańska pani Halina przyjechała w 1957 roku z dziećmi, do męża, który wcześniej dostał tu pracę. Zamieszkali razem w domu przy ulicy Okopowej. Ma troje dzieci, ośmioro wnuków i aż szesnaścioro prawnucząt.
Nigdy nie uprawiała sportu, nie lubiła warzyw i owoców. Zawsze za to potrafiła się cieszyć każdym dniem. Jeszcze jakiś czas temu było jej wszędzie pełno, nie chciała niczyjej pomocy. Lubiła mieszkać sama, żyjąc tak, z własnego wyboru, nawet gdy miała 103 lata. Dziś, gdy zdrowie trochę gorsze, oddała się pod opiekę córce. Ale temperament nadal ma.
- Mama zawsze była silną osobowością - mówi starsza córka, Hanna. - Jako nauczycielka - uczyła chemii w liceum, technikum budowlanym i szkole muzycznej - budziła respekt, nie tylko u uczniów. Nie musiała nawet podnosić głosu, wszyscy jej słuchali. Jej wychowankowie bali się jej nawet może też, ale jednocześnie na zjazdach absolwenckich wspominali, że świetnie uczyła.
Razem z bratem, profesorem Andrzejem Hellmanem - znanym hematologiem i transplantologiem - wspominają, że w domu była też człowiekiem niezwykle ciepłym. - Zawsze nam powtarzała „uczcie się i bawcie się”. Nie goniła nas do pomocy w obowiązkach domowych - mówią zgodnie.
Zawsze była też bardzo towarzyska. - Bardzo ceniła sobie znajomych. Chętnie urządzała u siebie imieniny i przyjęcia z innych okazji. Nie była odludkiem, który siedzi w domu. Nawet do niedawna, mając 97 lat, spotykała się z koleżankami na kawie - wspomina.
- Garnitur współczesnych przyjaciół zmarł, ale odświeżyła towarzystwo. „Odmłodziła” znajomych - dodaje brat.
Medale na 100-lecie Niepodległości dla gdańszczan
Medale 100-lecia Niepodległej to wyróżnienie, które z okazji odzyskania przez Polskę niepodległości otrzymują mieszkańcy Gdańska mogący się pochwalić w tym roku co najmniej okrągłymi setnymi urodzinami. Szczególne odznaczenie prezydent Paweł Adamowicz wręczał podczas gali z okazji Światowego Zjazdu Gdańszczan.
- Zaproszenie na galę, podczas której wręczyliśmy Medale 100-lecia Niepodległej wysłaliśmy do 58. gdańskich stulatków, którzy w tym roku obchodzili te wyjątkowe (przyp. red. setne lub sto któreś) urodziny - mówi Maciej Buczkowski, dyrektor Kancelarii Prezydenta. - Odpowiedziało nam 26 osób, ostatecznie wręczyliśmy podczas gali 6 medali - solenizantom lub ich przedstawicielom, którzy zdołali do nas dotrzeć.
Pozostałe 20. osób, które odpowiedziały na zaproszenie, ale z powodów zdrowotnych, problemów z poruszaniem się i innych, nie mogły uczestniczyć w gali, prezydent Paweł Adamowicz odwiedza zatem osobiście, by wręczyć im szczególne odznaczenie.
Stuletni mieszkańcy Gdańska dołączają tym samym do wybranego grona wybitnych osobowości gdańskiego życia publicznego, które także zostały odznaczone Medalami 100-lecia Niepodległej.
Dźwigi stoczniowe, wolność i niepodległość
Projekt medalu został przygotowany przez pracownię projektową Biuro Kreacja - Dorotę Terlecką i Annę Grabowską. Odznaczenie jest dwustronnie bite w tombaku, srebrzone i oksydowane, ma średnicę 70 mm.
Na awersie umieszczono sylwetki dźwigów stoczniowych oraz napis „1918-2018 Niepodległa”, rewers natomiast przedstawia daty od 1918-2018 (daty wypukłe: 1918, 1966, 1978, 1980, 1983, 1987, 1989, 1997, 2004, 2018 i daty wklęsłe - 1939-1945, 1970, 1981). Daty te wiążą się z ważnymi wydarzeniami dla Polski i Gdańska w kontekście wolności i niepodległości.
Medal został wybity przez Mennica Polska od 1766 Sp. z.o.o.
