Rozmowy prowadzone były pierwotnie z kilkunastoma firmami. Do ostatniego etapu zakwalifikowano 5 potencjalnych wykonawców. To światowy top w branży. Są to:
- VEOLIA (Francja) - branżowy gigant, który eksploatuje blisko 70 spalarni odpadów;
- SUEZ ENVIRONNEMENT (Francja) - odpowiedzialny m.in. za zaprojektowanie, budowę oraz eksploatację spalarni w Poznaniu;
- EEW (Niemcy) - ider niemieckiego rynku spalania odpadów;
- ASTALDI / TERMOMECCANICA / TIRU (Włochy, Francja) - pierwsze dwie firmy właśnie oddały do użytku spalarnię w Bydgoszczy. Natomiast TIRU ma w dorobku wiele spektakularnych inwestycji spalarniowych;
- POSCO / REMONDIS (Korea Południowa, Niemcy) - koreańczycy finiszują z budową największej polskiej spalarni w Krakowie. Remondis to światowy koncern. Zajmuje się gospodarką odpadami w blisko 30 krajach.
- Są to koncerny z olbrzymim dorobkiem i know-how, które zbudowały i zarządzają dziesiątkami takich instalacji. Już teraz można stwierdzić, że niezależnie od tego, kto ostatecznie zostanie wybrany pozyskamy partnera na najwyższym poziomie - zaznacza Andrzej Bojanowski, zastępca prezydenta Gdańska ds. polityki gospodarczej.
Równolegle do procedury wyboru pięciu potencjalnych wykonawców odpowiedzialny za projekt Zakład Utylizacyjny prowadził negocjacje z pomorskimi gminami na temat przekazywania odpadów do planowanej instalacji.
- To był bardzo trudny proces. Niemniej, nasze starania przyniosły wymierne efekty. Zdecydowana większość samorządów zadeklarowała w formie uchwał chęć współpracy. Na tej podstawie oszacowaliśmy realne zapotrzebowanie na moce przerobowe, choć może się to jeszcze zmienić. W spalarni, która powstanie na terenie naszego zakładu, wedle aktualnej wiedzy planowane jest przekształcanie około 160 000 ton odpadów rocznie - mówi Wojciech Głuszczak, prezes gdańskiej spółki.
Inwestycja będzie realizowana pod nową nazwą: Port Czystej Energii. Ma być gotowa w 2020 roku. Szacunkowy koszt obiektu wyniesie 400-500 mln zł.
Skąd finansowanie?
- Podstawą finansowania jest dotacja unijna, o którą będziemy niebawem aplikować (do 68 procent wartości inwestycji). Drugim filarem finansowania będzie pożyczka z NFOŚiGW. Inwestycja będzie prowadzona przez spółkę celową, która będzie należała do Miasta Gdańska. To ona formalnie będzie ubiegała się o te środki. Samorządy bezpośrednio nie partycypują w kosztach inwestycji - wyjaśnia Cyprian Maciejewski, rzecznik prasowy Zakładu Utylizacyjnego w Gdańsku. - Liczba gmin oddających odpady do przyszłej spalarni będzie przesądzona do końca roku. Zmienił się nieco model pozyskiwania strumienia odpadów. Obecnie negocjujemy tzw. porozumienia horyzontalne z Regionalnymi Instalacjami Przetwarzania Odpadów Komunalnych, które niejako mogą „dysponować” odpadami kilku czy kilkunastu samorządów (każda).
Zwycięzca podpisze kontrakt na zaprojektowanie, wybudowanie i eksploatowanie spalarni przez 25 lat. Co potem?
- 25 lat to optymalny czas eksploatowania takiej instalacji. Oczywiście, potencjalnie można ją modernizować, adaptować do zmieniających się realiów gospodarki odpadami i eksploatować dłużej - mówi Maciejewski. - Niemniej w tej chwili trudno spekulować na ten temat a tym bardziej podejmować jakieś decyzje, bo jest na to stanowczo za wcześnie.
Terminarz prac:
- ogłoszenie ostatecznego SIWZ (specyfikacji przetargowej) - do końca 2016 r.
- wyłonienie wykonawcy - III kwartał 2017 r. (przy założeniu, że nie będzie odwołań do KIO)
- początek budowy - IV kwartał 2018 r.
- zakończenie budowy - IV kwartał 2020 r.
