Pani Joanna Sznajder-Stworzyjanek uczy na co dzień w gdańskim Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego nr 2 przy ul. Smoleńskiej. To słynna dawna „Melioratka”. W konkursie „Nauczyciel Pomorza” otrzymała wyróżnienie specjalne dla nauczyciela uczącego przedmiotów zawodowych. Główną nagrodę w konkursie zdobyła również gdańska nauczycielka pani Zdzisława Głowienka, która niestety musiała z powodów zdrowotnych odwołać swoją wizytę w studiu gdansk.pl.
Dlaczego zawód nauczyciela?
- Każdy z nas po studiach szuka pracy i okazuje się, że wcale nie jesteśmy tacy super, że wszyscy będą się o nas bili. Trafiłam do szkoły przypadkiem. Jestem nauczycielem przedmiotów zawodowych, przedmiotów z bloku inżynieria i ochrona środowiska. To trochę niszowa branża, ale popularna w naszej szkole. Dyrekcja uwierzyła we mnie i zostałam nauczycielem. Jak mówiłam to był zupełny przypadek, chociaż moja siostra twierdzi, że zawsze miałam takie tendencje, żeby być nauczycielką.
Pasja czy zwykła praca?
- Jestem nauczycielem już 20 lat, po różnych przejściach i po różnych kolejnych reformach, których też doświadczyłam. Mogę powiedzieć, że jestem nauczycielem z pasją. Lubię to, co robię. Lubię młodzież, lubię pracować z ludźmi. Staram się też znajdować w swojej pracy różne pozytywne elementy. Kiedyś myślałam trochę o dziennikarstwie. Gdybym uczyła tylko moich przedmiotów zawodowych, to na pewno nie byłoby mi po drodze ze szkołą i pewnie dawno bym już odeszła. A właśnie tutaj realizuję swoje pasje: jestem opiekunem samorządu uczniowskiego, ciągle coś robię z moimi uczniami.
Pani Joanna dodaje, że dużą satysfakcją jest dla niej spotykanie po latach byłych uczniów, absolwentów szkoły, którzy teraz jako dorośli ludzie pracują w zawodach związanych z melioracją.
Dzisiejsza młodzież
- Czy dzisiejsza młodzież jest trudna? Myślę, że przeżywa te same problemy i dylematy, które mieli młodzi ludzie dawno temu. Młodzież jest inna, bo są inne czasy, nowe technologie, nowe bodźce, które rozpraszają. Kiedyś w szkole mieliśmy tylko książki. Nie mieliśmy komputera, internetu, nie było telefonu komórkowego, więc tych rozpraszaczy mieliśmy trochę mniej, ale przecież też mieliśmy problemy. I oni je mają. Dostosowane do ich wieku, do obecnych czasów – mówi pani Joanna. - Dla nich jest ważne, żeby na przykład iść gdzieś do pracy, zarobić chociaż trochę pieniędzy. Ta nauka czasami gdzieś tam schodzi na bok, ale kiedyś też tak było. Trzeba dostrzegać w młodzież pozytywne rzeczy. Powtarzam im, jeżeli nawet nie wiesz po co przyszedłeś do szkoły, nie masz motywacji, to znajdź sobie jakąś niszę. Można w szkole realizować się, wstąpić do jakiegoś kółka, uprawiać sport, zostaw ślad po sobie w tej szkole. Szkoła techniczna, w której uczę pozwala rozwinąć skrzydła.
Nauczyciel nie tylko przekazuje wiedzę
- Ta młodzież chce być dorosła, ale tak do końca nie wie, czym ta dorosłość jest. Stykają się z rzeczywistością, z którą nie potrafią sobie poradzić. Dzisiejszy nauczyciel to nie tylko nauczyciel, który uczy, przekazuje wiedzę, ale też opiekun, wychowawca, który zastępuje rodziców, bo nie ukrywajmy, że w szkole, zwłaszcza w szkole, gdzie oprócz przedmiotów ogólnokształcących mamy mnóstwo przedmiotów zawodowych, uczeń spędza cały dzień. Właściwie my więcej wiemy o tych uczniach, niż niektórzy rodzice.
Nauka w czasie pandemii
Pani Joanna przyznaje, że zdalna nauka jest dużym wyzwaniem, szczególnie nauczanie przedmiotów zawodowych. Poza teorią jest bowiem też praktyka. To nie było łatwe, choć z racji wykształcenia technicznego opanowanie komunikacji internetowej nie było dla niej problemem. Niezwykle ważny w tym czasie jest też kontakt i budowanie wzajemnych relacji.
- Po 9 latach znowu jestem wychowawcą, mam swoją klasę, już trzecią teraz, ale przez te dwa lata w czasie pandemii nie mieliśmy kontaktu. Teraz tak naprawdę poznajemy się – podsumowuje pani Joanna.
ZOBACZ CAŁY PROGRAM
