Stefan (Istvan) Elek urodził się we wsi Nagyzsám na terenie Austro-Węgier, jako syn administratora wielkich majątków ziemskich. W 1944 roku został zmobilizowany i przydzielony do służby w 1. Dywizji Kawalerii w 4. pułku huzarów. Jego oddział został skierowany na Polesie. Jednak węgierscy żołnierze odmówili walki przeciwko Polakom. Wkrótce oddział Eleka zgłosił dowództwu Armii Krajowej chęć przejścia na polską stroną. Ze względów bezpieczeństwa dowództwo AK wprawdzie nie wyraziło na to zgody, ale przydzieliło Węgrom misję ochrony ludności cywilnej przed Niemcami. Po upadku powstania pozostał w Polsce. W 1945 został aresztowany przez Armię Czerwoną i wywieziony w głąb Związku Sowieckiego. Zdołał uciec z transportu i przedostać do Jelitkowa.
Po wojnie zdecydował się zostać w Gdańsku.
W tym okresie rozpoczął pracę w Biurze Projektów Budownictwa Komunalnego i Zarządzie Zieleni Miejskiej. Od 1948 uczestniczył w odbudowie i rewitalizacji Parku Oliwskiego oraz gdańskiego ZOO. Przez niemal 60 lat, do 2012 był czynnym tłumaczem przysięgłym języka węgierskiego.
Został uhonorowany wieloma odznaczeniami węgierskimi i polskimi, m.in. medalem „Pro Memoria” nadawanym przez Urząd do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych. 28 września 2012 został odznaczony przez Prezydenta Węgier Krzyżem Oficerskim Orderu Zasługi. 23 stycznia 2016 „w uznaniu wybitnych zasług w umacnianiu przyjaźni polsko-węgierskiej oraz za pomoc udzielaną Polakom w czasie Powstania Warszawskiego” został odznaczony przez Prezydenta RP Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
A 23 marca 2016 roku w Dzień Przyjaźni Polsko-Węgierskiej z rąk Pawła Adamowicza prezydenta Gdańska w podziękowaniu za zaangażowanie na rzecz odbudowy, promowania i rozsławiania Gdańska otrzymał medal Prezydenta Miasta Gdańska.
Pan Stefan przebywa aktualnie w ośrodku „Remedium” w Mirowie Dużym. W sobotę, 19 sierpnia, z życzeniami dotarł tam Piotr Kowalczuk, zastępca prezydenta Gdańska.
Więcej o Stefanie Eleku można przeczytać TUTAJ.
