„Zaruski” opłynął Spitsbergen. Marzenie sprzed 50 lat spełnione!
Generał Zaruski w Narwiku
Od czasu wyruszenia z macierzystego Gdańska 30 czerwca br. zabytkowy żaglowiec odwiedził wszystkie polskie stacje polarne na Spitsbergenie, dwukrotnie zawinął na Wyspę Niedźwiedzią, pobił własny rekord osiągniętej szerokości geograficznej północnej i opłynął Spitsbergen.
30 sierpnia załoga STS Generał Zaruski dopłynęła do Narwiku, gdzie - w roku 85 rocznicy bitwy o ten strategiczny norweski port - oddała hołd poległym w niej polskim żołnierzom: strzelcom Brygady Podhalańskiej i marynarzom ORP Grom.
Żeglarze byli pod narwickim pomnikiem poświęconym marynarzom “Gromu” i na miejscowy cmentarzu, gdzie spoczywają polscy żołnierze polegli w bitwie. Dotarli także na most Hålogaland, z którego rozpościera się widok na fiord Rombaken - miejsce zatopienia polskiego niszczyciela 4 maja 1940 roku.
Załoga jubileuszowego rejsu spotkała się także z Polonią mieszkająca w Narwiku. Wizyta w norweskim porcie zakończyła się zwiedzaniem Muzeum Wojny.
Po wypłynięciu z Narwiku, Generał Zaruski popłynął na miejsce spoczynku wraku niszczyciela ORP Grom (68 27’44’’N 17 26’35’’), który poszedł na dno wraz z 59 członkami załogi. Oddano salut banderą.
“Jesteście wyjątkowi”. Pożegnanie Gdańskiej Szkoły pod Żaglami na Spitsbergenie
Kolejna rocznica Generała Zaruskiego
Co ciekawe, w 2025 roku Generał Zaruski powrócił do Narwiku po 68 latach. Podczas pierwszej polskiej wyprawy za północne koło podbiegunowe, w 1957 roku, na pokładzie Generała Zaruskiego (wówczas s/y Mariusz Zaruski) pod komendą kpt. Juliusza Hebla, z towarzyszeniem s/y Zew Morza, z Polski przywieziono urnę z ziemią z powiatów nowosądeckiego, nowotarskiego, limanowskiego i myślenickiego, w których w czasie II wojny światowej toczyły się zacięte boje partyzanckie. Na cmentarzu w Narwiku polscy żeglarze nie tylko złożyli wówczas urnę z ziemią przywiezioną z kraju, ale też pobrali stamtąd ziemię do innej urny, aby zawieźć ją do Polski.
Urnę z ziemią z Narwiku przewieziono do Nowego Sącza, gdzie 31 sierpnia 1957 roku część przywiezionej ziemi uroczyście umieszczono w mauzoleum na Starym Cmentarzu, w cokole Piety Sądeckiej, reszta trafiła do Grobu Nieznanego Żołnierza w Warszawie.
Opracowano na podstawie relacji Agaty Wójtowicz, załogantki Generała Zaruskiego.
