Do tej pory do Biura Rozwoju Gdańska w oparciu o zapisy ustawy wpłynęło 5 wniosków – wszystkie pozostały bez rozpatrzenia ze względu na braki formalne, w tym m.in. na brak wydanych zaświadczeń Prezydenta Miasta Gdańska o możliwości zapewnienia miejsc w przedszkolu dzieciom w wieku od 3 do 6 lat zamieszkałym na terenie inwestycji.
Informacje o wszystkich złożonych wnioskach i trybie rozpatrzenia dostępne na stronie BRG:
Piotr Grzelak, zastępca prezydenta ds. zrównoważonego rozwoju podkreślił, że ustawa, która do tej pory była bardzo liberalna w stosunku do planowania przestrzennego dzisiaj, po zmianach wprowadzanych po cichu, może jeszcze bardziej ułatwić realizację inwestycji, które nie spełniają przyjętych przez Miasto Gdańsk standardów urbanistycznych. A po raz kolejny ważne sprawy dla samorządów są podejmowane w trybie inicjatywy poselskiej.
- W ramach tej ustawy do tej pory mieliśmy możliwość podejmowania rozmów z inwestorami odnośnie wzięcia również przez nich odpowiedzialności za tworzenie infrastruktury społecznej, która towarzyszy danym inwestycjom mieszkaniowym i wypełniania obowiązków edukacyjnych w dostępie do przedszkoli i szkół dla dzieci - mówi Piotr Grzelak.
Dotyczy to faktu, że w nowelizacji ustawy został uchylony m.in. Art. 17 ust 2. Inwestycję mieszkaniową lokalizuje się:
WYKRESŚLONY:
2) w odległości nie większej niż 3000 m, a w miastach, w których liczba mieszkańców przekracza 100 000 mieszkańców – 1500 m, od:
a) szkoły podstawowej, która jest w stanie przyjąć nowych uczniów w liczbie dzieci stanowiącej nie mniej niż 7% planowanej liczby mieszkańców inwestycji mieszkaniowej,
b) przedszkola, które jest w stanie zapewnić wychowanie przedszkolne dzieciom w liczbie stanowiącej nie mniej niż 3,5% planowanej liczby mieszkańców inwestycji mieszkaniowej.
WYKREŚLONY:
Spełnienie warunków, o których mowa w ust. 2 pkt 2, w zakresie możliwości przyjęcia nowych uczniów w szkole podstawowej lub zapewnienia wychowania przedszkolnego dzieciom ocenia się na podstawie zaświadczenia wójta (burmistrza, prezydenta miasta).
- Obecnie ustawa jest przygotowywana do podpisu prezydenta Rzeczpospolitej Polski, dlatego apelujemy do prezydenta Andrzeja Dudy o to, aby tę ustawę zawetował. Dla nas bardzo istotne jest to, aby te zmiany nie były wprowadzane po cichu, a były konsultowane. Jeśli te zmiany mają być wprowadzane, to apelujemy, aby samorządy mogły w tych ważnych społecznie kwestiach zabierać głos - podkreślił Piotr Grzelak.
Piotr Grzelak przypomniał również, że przed wprowadzeniem ustawy tzw. Lex Deweloper inwestycje były realizowane w oparciu o miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego albo w mniejszym stopniu w ramach decyzji o warunkach zabudowy.
- Dzisiaj mamy kolejną specjalną ścieżkę, która pozwala ominąć proces, który u nas w Gdańsku obejmuje konsultacje społeczne, dyskusje publiczne, czyli działamy w ramach transparentnego przygotowania planu miejscowego - mówi Piotr Grzelak. - Obecnie Gdańsk jest najlepiej pokrytym planami zagospodarowania miastem w Polsce. Obejmują one aż 80 procent obszarów zurbanizowanych. Więc nic nie stoi na przeszkodzie, aby inwestorzy realizowali swoje budowy w oparciu o istniejące już przepisy i standardy.
LEX DEWELOPER - PREZENTACJA WNIOSKÓW
Gdańsk pierwszym miastem z Lokalnymi Standardami Urbanistycznymi
- Miasto Gdańsk było pierwszym miastem w Polsce, które uchwaliło jesienią ubiegłego roku Lokalne Standardy Urbanistyczne. W ramach tych standardów wskazaliśmy dostępność dla mieszkańców m.in. do szkół, terenów zielonych i rekreacyjnych, by zapewnić im jak najlepszy standard życia - mówi Edyta Damszel-Turek, dyrektor Biura Rozwoju Gdańska.
Zwróciła uwagę na fakt, że Miasto miało do tej pory narzędzie, dzięki któremu mogło przystępować do rozmów z inwestorami by te standardy również były uwzględniane i uchwalane w dotychczasowych planach miejscowych.
Głos w sprawie zmian zabrali również Radni Miasta Gdańska.
- Jako Radnym, którzy zostali wybrani przez mieszkańców, zależy nam, aby inwestycje były realizowane i konsultowane z mieszkańcami, by ta partycypacja społeczna była jak najszersza - mówi Emilia Lodzińska, przewodnicząca Komisji Zagospodarowania Przestrzennego w Radzie Miasta Gdańska. - Do tej pory byliśmy pośrednikami między mieszkańcami, którzy do nas zgłaszali swoje uwagi, a prezydentem Miasta Gdańska. Dzięki rozmowom i konsultacjom udawało się osiągnąć kompromis. Teraz Ustawa odbiera Radnym możliwość uczestnictwa i wpływu na procedurę planistyczną.
Wprowadzane zmiany oznaczają również, że Miasto nie będzie mogło pobierać od inwestora opłaty za dowóz dzieci do szkoły z inwestycji, która nie spełniała odległości ustalonej w lokalnych standardach urbanistycznych.
WYKRESLONY:
Art. 18. [Szczególny przypadek spełnienia wymogu, o którym mowa w art. 17 ust. 2 pkt 2 lit. a lub b]
Jeżeli inwestycja mieszkaniowa zlokalizowana jest w odległości niespełniającej wymogu, o którym mowa w art. 17 ust. 2 pkt 2 lit. a lub b, wymóg ten uważa się za spełniony, jeżeli inwestor zobowiąże się, za zgodą rady gminy wyrażoną w formie uchwały, do przekazania na rzecz gminy kwoty odpowiadającej 5-letnim kosztom zapewnienia transportu i opieki w czasie przewozu dziecka, o których mowa odpowiednio w art. 32 ust. 5 lub w art. 39 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe (Dz. U. z 2018 r. poz. 996, 1000 i 1290).
Zobowiązanie inwestora, o którym mowa w ust. 1, zamieszcza się w umowie z gminą, zawieranej w formie aktu notarialnego.
Jeżeli wymóg, o którym mowa w art. 17 ust. 2 pkt 2 lit. a lub b, zostanie spełniony przed upływem 5 lat od dnia oddania inwestycji mieszkaniowej do użytkowania, zobowiązanie, o którym mowa w ust. 1, wygasa od dnia spełnienia wymogu, o którym mowa w art. 17 ust. 2 pkt 2 lit. a lub b. Inwestorowi przysługuje roszczenie o zwrot niewykorzystanej kwoty przekazanej z góry za ten okres.
Art. 19. [Obowiązywanie standardów, o których mowa w art. 17 ust. 2, 4, 6 i 7]
Standardy, o których mowa w art. 17 ust. 2, 4, 6 i 7, obowiązują, o ile gmina nie określi w drodze uchwały lokalnych standardów urbanistycznych w zakresie parametrów określonych w ust. 2.
Lokalne standardy urbanistyczne:
WYKRESLONY:
2) nie mogą różnić się o więcej niż 50% w zakresie wskaźników procentowych, o których mowa w art. 17 ust. 2 pkt 2 lit. a lub b.
