Franciszek Pisarewicz urodził się w 17 sierpnia 1923 roku. Wczesne dzieciństwo i wiek dojrzewania spędził w Mostach na Kresach II RP. W chwili wybuchu II wojny światowej miał zaledwie 16 lat. We wrześniu 1939 r. świat zawalił się na jego głowę, podobnie jak na miliony obywateli Rzeczpospolitej.
Już w 1940 r. Franciszek Pisarewicz przystąpił do konspiracji, został zaprzysiężony w ZWZ w Okręgu Warszawskim krypt. „XX”, „Drapacz”. Przyjął pseudonim „Błyskawica”.
W 1946 roku Franciszek Pisarewicz przybył jak wielu do Gdańska, by znaleźć tutaj wraz z rodziną swoje miejsce na ziemi. Nowy początek i nowe otwarcie. A sprzyja temu także i to, że Gdańsk był ludzkim tyglem w którym właśnie akowcy mogli przynajmniej na początku ukryć się przed oczami NKWD czy Korpusu Bezpieczeństwa Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego.
Po ukończeniu Liceum Pedagogicznego, od 1949 roku pracował w Szkole Podstawowej w Przegalinie jako nauczyciel matematyki.
W latach 1952-1958 studiował na Wydziale Architektury Politechniki Gdańskiej.
W 1958 roku po ukończeniu studiów architektonicznych i uzyskaniu tytułu magistra inżyniera, został zatrudniony w Przedsiębiorstwie Budowlanym w Gdańsku Wrzeszczu, gdzie w 1961 r. uzyskał uprawnienia budowlano-projektowe.
W 1963 roku podjął pracę w Okręgowej Dyrekcji Inwestycji Miejskich w Gdańsku, na stanowisku Inspektora Nadzoru. W 1968 roku przeniósł się do Biura Projektów Spichrzów i Młynów w Gdańsku i pracował tam do emerytury w 1986 roku. Był wieloletnim członkiem Pomorskiej Okręgowej Izby Architektów oraz Pomorskiej Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa. Praktycznie do końca życia prowadził indywidualną praktykę projektową.
Odznaczony Krzyżem Partyzanckim, Krzyżem Armii Krajowej, Odznaką Akcji „Burza” i wieloma innymi odznaczeniami kombatanckimi.
Franciszek Pisarewicz zmarł w Gdańsku 6 lipca 2021 roku.
Więcej o zmarłym, byłym żołnierzu AK
