“To nie fotomontaż, to zapchana pompa odpowiadająca za przepompowywanie ścieków. Taki koszmarny widok, to efekt wrzucania do kanalizacji rzeczy, które tam trafić nie powinny. Nasze służby kilka razy tygodniowo udrażniają przepompownie ścieków. Gdyby nie te interwencje spiętrzone ścieki mogłyby wylać się w niższych kondygnacjach nieruchomości.” - taką informację wraz ze zdjęciem rur zapchanych chusteczkami umieścił kilka dni temu na swoim profilu FB Saur Neptun Gdańsk.
Saur Neptun Gdańsk, jako przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne dostarcza wodę mieszkańcom Gdańska i Sopotu oraz odbiera ścieki od mieszkańców tych miast i gmin ościennych. W systemie sieci kanalizacyjnej działają przepompownie ścieków, których zadaniem jest podnoszenie ścieków z niższego poziomu na wyższy. Takie działanie jest konieczne z powodu ukształtowania terenu i transportu ścieków do oczyszczalni.
Najczęstszą przyczyną interwencji w przepompowniach jest wrzucanie do kanalizacji rzeczy i substancji powodujących zatory, niedrożności, a czasami jej uszkodzenia. To łamanie prawa, bo Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz.U. 2019 r. poz. 1437) w par. 9 ust. 2 wyraźnie określa, czego nie można wprowadzać do sieci kanalizacyjnej. To m.in odpady stałe, które mogą powodować zmniejszenie przepustowości przewodów kanalizacyjnych, odpady płynne niemieszające się z wodą, substancje żrące i toksyczne, łatwopalne itp.
Z powodu wrzucania do sieci kanalizacyjnej przedmiotów zakazanych, służby SNG kilkanaście razy dziennie dokonują usuwania blokad wirników pomp w przepompowniach.
- Najczęstszą przyczyną zapchanych pomp są chusteczki nawilżane, które bardzo mocno się rozciągają i mają tendencję zwijania się w „warkocze” - mówi Marek Wojciechowski, koordynator ds. przepompowni ścieków. - Pracownicy Saur Neptun obserwują, że ilość wprowadzanych chusteczek gwałtownie narasta. Bardzo często w wirnikach znajdują się artykuły higieniczne (tampony, podpaski, waty), a nawet fragmenty sprzętu używanego do czyszczenia domów i mieszkań (np. szmaty, fragmenty mopów). Zdarza im się znaleźć np. plastikowe butelki, żwirek z kocich kuwet, a nawet gruz. A ścieki zawsze trafiają na pompę w przepompowni, a więc razem z nimi na pompę trafiają wrzucone do toalety śmieci.
Jak podkreśla Marek Wojciechowski zapchanie wirników pompy prowadzi nie tylko do utrudnienia odpływu ścieków, ale może powodować uciążliwości odorowe w najbliższym sąsiedztwie.
- Przy okazji różnych spotkań z mieszkańcami zwracamy uwagę na to, aby do toalety nie wrzucać niczego, co nie powinno się tam znaleźć - zapewnia Michał Gad, starszy specjalista ds.komunikacji wewnętrznej i PR w Saur Neptun Gdańsk. - Dodatkowo, co jakiś czas, na naszym facebookowym profilu przypominamy o tym, że sieć kanalizacyjna nie jest właściwym miejscem do wyrzucania śmieci i odpadów z gospodarstw domowych. Widzimy, że mieszkańcy mają potrzebę, aby ten temat częściej poruszać. Dlatego też planujemy kampanię informacyjną. Jednocześnie już teraz apelujemy, aby do toalet nie wrzucać rzeczy zakazanych ustawą.
Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz.U. 2019 r. poz. 1437) w par. 9 ust. 2:
Zabrania się wprowadzania do urządzeń kanalizacyjnych:
1) odpadów stałych, które mogą powodować zmniejszenie przepustowości przewodów kanalizacyjnych, a w szczególności żwiru, piasku, popiołu, szkła, wytłoczyn, drożdży, szczeciny, ścinków skór, tekstyliów, włókien, nawet jeżeli znajdują się one w stanie rozdrobnionym;
2) odpadów płynnych niemieszających się z wodą, a w szczególności sztucznych żywic, lakierów, mas bitumicznych, smół i ich emulsji, mieszanin cementowych;
3) substancji palnych i wybuchowych, których punkt zapłonu znajduje się w temperaturze poniżej 85ºC, a w szczególności benzyn, nafty, oleju opałowego, karbidu, trójnitrotoluenu;
4) substancji żrących i toksycznych, a w szczególności mocnych kwasów i zasad, formaliny, siarczków, cyjanków oraz roztworów amoniaku, siarkowodoru i cyjanowodoru;
5) odpadów i ścieków z hodowli zwierząt, a w szczególności gnojówki, gnojowicy, obornika, ścieków z kiszonek;
6) ścieków zawierających chorobotwórcze drobnoustroje pochodzące z:
a) obiektów, w których są leczeni chorzy na choroby zakaźne,
b) stacji krwiodawstwa,
c) zakładów leczniczych dla zwierząt, w których zwierzęta są leczone stacjonarnie na choroby zakaźne,
d) laboratoriów prowadzących badania z materiałem zakaźnym pochodzącym od zwierząt.
