Chodzi o osiem działek w Brzeźnie, w rejonie ul. Hallera.
W dniu 11 marca 2007 r. wszedł w życie miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego Pasa Nadmorskiego rejon ulic Czarny Dwór, Hallera w Gdańsku. Plan ten został uchwalony Uchwałą nr LVI/1905/06 Rady Miasta Gdańska z dnia 26 października 2006 r. ( Dziennik Urzędowy Województwa Pomorskiego nr 35 poz.505 z dnia 9 lutego 2007r. ), w stosunku do obszaru na którym nie obowiązywał żaden miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego.
W 2009r. firma Invest Komfort SA - jako inwestor stawianego tam osiedla mieszkaniowego “Nadmorski Dwór” - dwiema czynnościami prawnymi dotyczącymi „zmian umowy spółki komandytowej i przeniesienia prawa użytkowania wieczystego gruntu” przeniosła prawo użytkowania wieczystego gruntu jako wkład niepieniężny do „spółek córek” Nadmorski Dwór 1 i Nadmorski Dwór Etap 2.
W związku z art. 36 ust 4 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym ( Dz.U. Nr 80 poz.717 z 2003 r. z poź. zm.) w brzmieniu : „jeżeli w związku z uchwaleniem planu miejscowego albo jego zmianą wartość nieruchomości wzrosła, a właściciel lub użytkownik wieczysty zbywa tę nieruchomość, wójt, burmistrz albo prezydent miasta pobiera jednorazową opłatę ustaloną w tym planie, określoną w stosunku procentowym do wzrostu wartości nieruchomości. Opłata ta jest dochodem własnym gminy. Wysokość opłaty nie może być wyższa niż 30% wzrostu wartości nieruchomości.” Na tej podstawie prawnej wszczęto postępowania administracyjne.
W toku tych postępowań w związku cytowanymi na wstępie czynnościami prawnymi na podstawie operatu szacunkowego sporządzonego przez rzeczoznawcę majątkowego określającego wartość rynkową nieruchomości położonych w Gdańsku w rejonie Pas Nadmorski ul. Czarny Dwór, Hallera działki nr 28/2, 28/3,28/10,32/3,27,19/2,20/2,28/1 , stwierdzono, że wartości nieruchomości na skutek uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Pasa Nadmorskiego rejon ulic Czarny Dwór, Hallera w Gdańsku nie wzrosła. Efektem tego było wydanie w dniu 12 listopada 2013 r. decyzji WS-II-7224/10/AB umarzającej postępowanie w związku z ustaleniem, że nie nastąpił wzrost wartości nieruchomości objętych wyżej przytoczonym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.
Ponieważ w tych sprawach były sporządzone dwa różne operaty szacunkowe, rozstrzygnięcie podstawowej kwestii czy nastąpił wzrost wartości nieruchomości pozostawiono do rozstrzygnięcia Polskiemu Stowarzyszeniu Rzeczoznawców Wyceny Nieruchomości. Zespół oceniający PSRWN jednoznacznie przyznał ocenę negatywną operatowi szacunkowemu nieruchomości gruntowych wskazującemu wzrost wartości ( dający podstawę do naliczenia jednorazowej opłaty planistycznej w wysokości 748 tys zł ) i stwierdził utratę przez ten operat charakteru opinii o wartości nieruchomości.
Gmina Miasta Gdańsk na tej podstawie uznała, że nie ma podstaw do naliczenia „renty planistycznej”.
Sprawa skutków finansowych uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego była badana przez: Regionalną Izbę Obrachunkową (RIO) w Gdańsku, Rzecznika Dyscypliny Finansów Publicznych oraz Główną Komisję Orzekającą w Sprawach o Naruszenie Dyscypliny Finansów Publicznych w Warszawie. Ostatnia z tych instytucji umorzyła postępowanie postanowieniem w 2017 r.
RIO w Gdańsku miała możliwość odwołania się od tego postanowienia - za pośrednictwem Głównej Komisji Orzekającej, poprzez skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Jednak z takiej drogi prawnej Regionalna Komisja Orzekająca w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych przy RIO nie skorzystała. Postanowienie o umorzeniu stało się prawomocne. Natomiast zostało złożone zawiadomienie do CBA i prokuratury.
Miasto oczekuje na zakończenie postępowania prokuratorskiego i Centralnego Biura Antykorupcyjnego.
Poniżej pełna treść oświadczenia:
|
Kwestia renty planistycznej działek w Brzeźnie W związku z doniesieniami medialnymi dotyczącymi rzekomego niedopełnienia obowiązków przez urzędników gdańskiego magistratu w sprawie renty planistycznej kilku działek w Brzeźnie, przypominamy najważniejsze fakty dotyczące tej sprawy. Invest Komfort SA w wykonaniu umowy spółki komandytowej przeniósł na spółkę „Nadmorski Dwór Etap 2” (swojej spółce-córce) w 2009 r. prawo użytkowania wieczystego gruntu, w tym działek nr 28/2, 28/3,28/10,32/3,27,19/2,20/2,28/1. W związku z przeniesieniem prawo użytkowania wieczystego, w 2011 roku Gmina Miasta Gdańska w stosunku do Invest Komfort SA wszczęła postępowanie w przedmiocie naliczenia jednorazowej opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości w związku z uchwaleniem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. W toku postępowania, na podstawie operatu szacunkowego sporządzonego przez rzeczoznawcę majątkowego określającego wartość rynkową nieruchomości położonych w Gdańsku w rejonie Pas Nadmorski ul. Czarny Dwór, Hallera (wspomnianych wyżej działek), stwierdzono że nie wzrosła wartość nieruchomości na skutek uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Efektem tego postępowania było wydanie w dniu 12 listopada 2013 r. decyzji WS-II-7224/10/AB umarzającej postępowanie. Ponieważ w tej sprawie były sporządzone dwa różne operaty szacunkowe, rozstrzygnięcie podstawowej kwestii – czy nastąpił wzrost wartości nieruchomości - pozostawiono do rozstrzygnięcia Polskiemu Stowarzyszeniu Rzeczoznawców Wyceny Nieruchomości. Zespół oceniający PSRWN jednoznacznie przyznał ocenę negatywną operatowi szacunkowemu nieruchomości gruntowych, który wskazywał wzrost wartości (dający podstawę do naliczenia jednorazowej opłaty planistycznej w wysokości 748 tys. zł) i stwierdził utratę przez ten operat charakteru opinii o wartości nieruchomości. Powyższe postępowania było przedmiotem badania przez Regionalną Izbę Obrachunkową w Gdańsku, Rzecznika Dyscypliny Finansów Publicznych oraz Główną Komisję Orzekającą w Sprawach o Naruszenie Dyscypliny Finansów Publicznych. Ostania z tych instytucji – Główna Komisja Orzekająca w Sprawach o Naruszenie Dyscypliny Finansów Publicznych – umorzyła postępowanie postanowieniem w 2017 roku. Od tego postanowienia służyła skarga do WSA w Warszawie za pośrednictwem Głównej Komisji Orzekającej. Jednak z tej drogi postępowania Regionalna Izba Orzekająca przy RIO nie skorzystała – wybrała natomiast zawiadomienie (w nieznanym nam trybie) Prokuratury i CBA. Obecnie oczekujemy zakończenia postępowania i zwrotu pobranych akt sprawy. |
