Aktualnie w Gdańsku mieszkają 54 rodziny polskiego pochodzenia z Kazachstanu, Uzbekistanu, Gruzji, azjatyckiej części Federacji Rosyjskiej. Trzydzieści cztery rodziny przybyły na zaproszenie Prezydenta Miasta, około 20 zaś osiedliło się we własnym zakresie lub na zaproszenie innych podmiotów i osób fizycznych.
Pochodząca z Kazachstanu rodzina, która w styczniu przybyła do naszego miasta, otrzyma jednorazowe wsparcie w wysokości 14 tys. zł. Jest ona ostatnią rodziną bezpośrednio wskazaną przez śp. prezydenta Pawła Adamowicza. Rodzina ta została wybrana przez prezydenta, który chciał połączyć ją z bliskimi, którzy już wcześniej przybyli do Gdańska.
Sprowadzanie i wspieranie po przybyciu do naszego miasta polskich rodzin było bardzo ważne dla tragicznie zmarłego prezydenta Gdańska. Wielokrotnie podkreślał: Gdańsk to jedno z niewielu polskich miast, które konsekwentnie i niezależnie od koniunktury politycznej realizują program repatriacji naszych rodaków ze Wschodu. Polki i Polacy z Kazachstanu, Uzbekistanu, Gruzji, azjatyckiej części Rosji otrzymują w Gdańsku konkretne wsparcie mieszkaniowe, pomoc w odświeżeniu języka polskiego, znalezieniu pracy i integracji z naszą lokalną społecznością.
Każdego roku z wnioskiem o repatriację do Gdańska do Prezydenta Miasta zwraca się od kilkunastu do kilkudziesięciu rodzin. Zgodnie z Uchwałą RMG, od 1996 roku rocznie przyjmowane są dwie rodziny. Niezależnie od wsparcia przysługującego im na podstawie ustawy repatriacyjnej, Rada Miasta Gdańska zdecydowała o przydzielaniu rodzinom repatrianckim dodatkowych środków miejskich wypłacanych tuż po ich przyjeździe do Gdańska, jeszcze zanim dotrze do nich ustawowa pomoc rządowa, obecnie jest to kwota 7 tys. zł na każdą osobę w rodzinie.
Wszystkie zaproszone przez Miasto rodziny otrzymały standardowe lokale mieszkalne na zasadzie umowy najmu na czas nieokreślony. Pozyskiwane mieszkania pochodzą z zasobów komunalnych gminy. Są to w większości lokale „z odzysku”, po kapitalnym remoncie sfinansowanym z budżetu miasta i państwa (dotację na ten cel przekazuje MSWiA). Zaproszonym udzielono pomocy w uzyskaniu zatrudnienia, młodzieży umożliwiono naukę w gdańskich szkołach/przedszkolach oraz studia na uczelniach wyższych. W ramach prowadzonej aktywizacji zawodowej zawierane są umowy z pracodawcami na refundację części kosztów wynagrodzenia repatriantów czy też utworzenia stanowiska pracy (co umożliwia ustawa o repatriacji i co ułatwia uzyskanie zatrudnienia). Repatrianci podjęli pracę m.in. w Biurze Rozwoju Gdańska, Koncernie Energetycznym ENERGA, Muzeum Historycznym Miasta Gdańska, Muzeum II Wojny Światowej, Gdańskich Nieruchomościach, Uniwersytecie Gdańskim i w innych firmach z terenu Gdańska i Pruszcza Gdańskiego. Repatrianci pracują m.in. w zawodach lekarza, inżyniera, stomatologa, pracownika administracji, ochroniarza, a także w studio kosmetycznym, zakładzie fryzjerskim.
Wobec rodzin repatrianckich realizowana jest wszechstronna pomoc w zakresie ich adaptacji w mieście (kwestie urzędowe, mieszkaniowe, edukacyjne, zawodowe, udzielanie informacji), realizowana jest także integracja środowiska repatriantów w Gdańsku. Udzielanie informacji, poradnictwo, działania interwencyjne i wspierające dotyczy również przebywających już w Gdańsku rodzin repatrianckich.
Repatrianci zapraszani są na różnego rodzaju wydarzenia miejskie i są aktywnymi obywatelami. Reprezentanci tej społeczności zostali włączeni do utworzonej we wrześniu 2016 roku Rady Imigrantów i Imigrantek przy Prezydencie Miasta Gdańska. Doświadczenia z realizacji programu repatriacyjnego w naszym mieście wykorzystane zostały także przy tworzeniu i wdrażaniu lokalnej polityki integracji i migracji przyjętej w czerwcu 2016 roku nazwanej Modelem Integracji Imigrantów.
W kolejnych latach Gdańsk, realizując uchwaloną politykę repatriacyjną, przyjmować będzie co najmniej dwie rodziny repatrianckie rocznie.
