Dostanie się na to wzgórze będzie teraz wygodniejsze i bezpieczniejsze. W ramach inwestycji rozebrano dotychczasowe, i ułożono nowe schody prowadzące od ul. Wroniej. Przy okazji wykonano również górny placyk z balustradą, gdzie pojawiły się ławki i kosze na śmieci. Wykonano również nowe nawierzchnie, krawężniki i nasadzono dodatkową zieleń. Nowe schody terenowe wykonane zostały z płytek betonowych szarych o rozmiarze 50x50 cm. Nowością w tym miejscu jest również metalowa poręcz zamontowana po środku schodów, dzięki której wygodniej i bezpieczniej będzie można wchodzić zwłaszcza osobom starszym, a także wszystkim spacerowiczom w trakcie np. deszczu. Projekt zakładał także oczyszczenie i renowację istniejących murków kamiennych.
Inwestycja zrealizowana została w ramach większego projektu: "Zagospodarowania terenu leśnego „Wronia Górka” w Gdańsku - etap I", który znalazł się w miejskim programie: "Rewaloryzacja zabytków sztuki ogrodowej i zagospodarowania zieleni w mieście".
Wykonawcą prac była firma UNION INVEST Sp. z o.o. z Lipusza. Zgodnie z podpisaną umową koszt prac wyniósł blisko 300 tys. zł.
Na tym gdańskim wzniesieniu znajduje się ciekawy punkt widokowy. Widać stąd industrialną część Gdańska, w tym tereny stoczniowe i postoczniowe. Uroczyście otwarto go wiosną 2017 r. w ramach projektu „Spojrzenie na Gdańsk”, który realizowany jest przez Gdański Zarząd Dróg i Zieleni, i polega na przywróceniu historycznych, zapomnianych widoków miasta oraz pokazaniu nowych, które powstają w naturalnym procesie rozwoju tkanki miejskiej.
Wronia Górka jest wzniesieniem morenowym o wysokości 55 m n.p.m. Jest ono dobrze widoczne z Placu Zebrań Ludowych i najlepiej dostać się na nie można właśnie schodami prowadzącymi od strony ul. Wroniej.
Walory krajobrazowe Wroniej Górki znane są nie od dziś. Już w latach 30. XX wieku stworzony został projekt wytyczenia szlaku krajobrazowego o nazwie Höhenweg ciągnącego się przez wzgórza Aniołków, Wrzeszcza i Oliwy. Jednym z punktów na trasie szlaku była właśnie Wronia Górka. Projekt został zrealizowany co prawda tylko częściowo na odcinku od Aniołków do Królewskiego Wzgórza, ale jego niewielkie pozostałości są widoczne do dziś: murki oporowe i leśne ścieżki.
