Nie żyje Andrzej Trojanowski. Uroczystości pogrzebowe odbędą się w środę 31 stycznia
Ewa Nawrocka urodziła się w Stanisławowie (obecnie Ukraina) 26 czerwca 1942 roku, zmarła 28 stycznia 2024 roku w Gdańsku. Była mieszkanką Wrzeszcza. Do Gdańska jej rodzina trafiła w sierpniu 1945 r. Ojciec Mieczysław Nawrocki, w latach 1945–1950 był zastępcą naczelnika Wojewódzkiego Wydziału Kultury w Gdańsku i współorganizatorem powojennego życia artystycznego na terenie Wybrzeża. Wspierał zespół teatralny tworzony przez Iwo Galla, a od sezonu 1948/1949 aż do końca życia był aktorem, ale też reżyserem i scenografem, Teatru Wybrzeże w Gdańsku.
Wywiad z prof. Ewą Nawrocką na stronie: ilangfuhr.pl
Jestem gdańszczanką ze Stanisławowa
Ewa Nawrocka ukończyła I Liceum Ogólnokształcące i studia polonistyczne w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Gdańsku (1960–1965) (od 1970 przekształconej w Uniwersytet Gdański). Pracę magisterską napisała pod kierunkiem prof. Marii Janion i pracowała jako asystentka w Instytucie Filologii Polskiej UG. Po obronie doktoratu (1974 r.) w oparciu o rozprawę “Idee i obrazy mistycznej twórczości Juliusza Słowackiego” (promotor prof. Maria Janion) i uzyskaniu habilitacji (2004 r.) na podst. rozprawy “Osoba w podróży. Podróże Marii Dąbrowskiej), Ewa Nawrocka została profesorem uczelnianym UG. W latach 2005–2011 kierowała Zakładem Teorii Literatury IFP UG, a w 2012 do 2012 - Katedrą Teorii Literatury i Krytyki Artystycznej. Na emeryturę przeszła w 2012 roku.
Zakres zainteresowań badawczych naukowczyni obejmował m.in. problematykę teatru romantycznego i twórczość Wiliama Szekspira. Autorka wielu publikacji z historii literatury - prac naukowych i tekstów publicystycznych, pisała też wiersze. Profesor m.in. współredagowała (wraz z Martą Gibińską i Jackiem Fabiszakiem) pracę pt. “Czytanie Szekspira” (Gdańsk 2004). W publikacji, wydanej przez gdańskie wydawnictwo słowo/obraz terytoria, znalazły się omówienia i interpretacje wszystkich sztuk i sonetów Williama Szekspira napisane przez czołowych polskich teatrologów i znawców jego twórczości, m.in. Dobrochny Ratajczakowej, Marty Gibińskiej, Jerzego Limona, Jacka Bartyzela czy Aleksandry Kubińskiej.
Była wiceprezeskę Polskiego Towarzystwa Szekspirowskiego, uwielbianą przez studentów wykładowczynią, która wychowała wiele pokoleń polonistek i polonistów. Znana z ciętego języka, miała ogromy wpływ na życie kulturalne miasta. Podczas konferencji „Wściekłość i oburzenie. Obrazy rewolty w kulturze współczesnej” w IFP UG (w kwietniu 2012 r.) wygłosiła referat “Wszyscy jesteśmy przestępcami”. Wystąpienie odbiło się szerokim echem jako bezkompromisowy apel o ratowanie poziomu uniwersyteckiego kształcenia. Nagranie wystąpienia na platformie YouTube obejrzało do dziś 37 tys. widzów.
Członkini komisji konkursowych: Nagrody Teatralnej Marszałka Województwa Pomorskiego, Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury. Gdańskiego Konkursu Literackiego im. Bolesława Faca. Za wieloletnią obecność w pomorskim życiu akademickim, teatralnym i literackim otrzymała Nagrodę Specjalną Marszałka Województwa Pomorskiego dla Osób Zasłużonych dla Kultury za rok 2019.
Współpracownicy z Gdańskiego Teatru Szekspirowskiego tak wspominają prof. Ewa Nawrocką. “Brała udział w licznych projektach edukacyjnych GTSu, prowadziła spotkania po spektaklach festiwalowych. Zawsze przygotowana, z dziesiątkami stron notatek zapisanych drobnym maczkiem. Wieloletnia członkini Polskiego Towarzystwa Szekspirowskiego. Wierna widzka Festiwalu Szekspirowskiego, od zawsze. Chodziła niestrudzenie na wszystkie spektakle. Ma u nas swoje miejsce na widowni, które już zawsze będzie Jej Fotelem Teatralnym. Zawsze będziemy o Pani pamiętać, Kochana Pani Profesor”.
oprac. na podst. Gedanopedii
