Wojciech Misiuro urodził się w Gdańsku w 1952 r. Tu też ukończył Studium Baletowe, a we Wrocławiu Studia Pantomimy przy Teatrze Pantomimy Henryka Tomaszewskiego. W 1967 związał się z Państwową Operą i Filharmonią Bałtycką (obecną Operą Bałtycką). Następnie tańczył w Operze Wrocławskiej, Teatrze Henryka Tomaszewskiego i Teatrze Stu. W 1975 roku rozpoczął karierę choreografa współpracując z teatrami we Wrocławiu, Łodzi, Krakowie, Gdańsku i Warszawie, a w sezonie 1979-82 został głównym choreografem Teatru Narodowego w Warszawie.
Pod koniec lat osiemdziesiątych Wojciech Misiuro, wówczas już dojrzały artysta (absolwent Gdańskiego Studia Baletowego i Studia Pantomimy przy Wrocławskim Teatrze Pantomimy Henryka Tomaszewskiego, współpracujący później jako choreograf z wieloma znamienitymi teatrami w Polsce), założył w Gdyni autorski Teatr Ekspresji (1987-2000). Przez ostatnich kilkanaście lat (od premiery z 1988 r. w Teatrze Muzycznym w Gdyni) Misiuro znudzony rutyną polskiego baletu, poszukujący nowej formy rozwoju, wypracował własną, rozpoznawalną poetykę teatralną
- czytamy na stronie www.kongreskultury.pl.
Stworzył pierwszy prywatny, autorski Teatr Ekspresji, z którym zrealizował własne spektakle. Były to: "Umarli potrafią tańczyć" (1988), "Dantończycy" (1989), "ZUN" (1990), "Idole perwersji" (1991), "College No 24" (1992), "Miasto mężczyzn" (1994), "Pasja" (1995), "Kantata" (1997) i "Tango" (1999).
Współpracował też z TVP. Pierwsza jego realizacja powstała na początku lat 80-tych. Był to film baletowy do muzyki Grażyny Bacewicz. Dla teatru telewizji zarejestrowano spektakle: "ZUN", "Umarli potrafią tańczyć" (choreografia i reżyseria: Wojciech Misiuro, realizacja telewizyjna: Beata Dunajewska). Potem powstała "Pasja", "Kantata", a także całkowicie autorski film zrealizowany dla II Programu TVP "De Aegypto - opera egipska". Teatr Ekspresji często wyjeżdżał za granicę, występował na Międzynarodowym Festiwalu Sztuki w Edynburgu, na festiwalach: Spoleto w USA (1992), we Włoszech (1993) oraz w Stambule (1994). Wielu aktorów Teatru Ekspresji , wśród nich Leszek Bzdyl (Dada von Bzdülöw), Jacek Krawczyk (Teatr Okazjonalny), Krzysztof Leon Dziemiaszkiewicz (Teatr Patrz Mi Na Usta) czy Bożena Eltermann (Teatr Cynada).
W 2000 roku Teatr Ekspresji przestał istnieć. Wielu aktorów tego zespołu stworzyło własne teatry tańca. Wojciech Misiuro natomiast ponownie zaczął współpracować z różnymi teatrami w Polsce. Jako choreograf pracował między innymi z Adamem Hanuszkiewiczem, Izabellą Cywińską, Wiesławem Saniewskim i Krzysztofem Warlikowskim.
W kwietniu 2000 r. w Teatrze Wielkim - Operze Narodowej przygotował choreografię spektaklu "The Music Programme" Roxanny Panufnik, a w październiku 2000 r. choreografię do opery "Don Carlos" Giuseppe Verdiego. W 2008 roku w Operze Bałtyckiej wraz z Jackiem Przybyłowiczem i Romanem Komassą stworzył trzyczęściowy spektakl "Men's Dance" . Misiuro przygotował "Tamshii" (ostatnia część "Men's Dance") z zespołem w składzie: Katarzyna Zawistowska (scenografia i kostiumy), Krzysztof Baliński (asystent choreografa, aktor), Piotr Pawlak (muzyka).
na podst. Beata Dunajewska/encyklopediateatru.pl/
